سمانه‌سادات حسینی در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) درباره رابطه بین اثر، مخاطب و ناشر گفت: این موضوع تنها مختص به فلسطین و غزه نیست؛ می‌خواهم درباره مطلب کلی‌تری صحبت کنم و آن هم این است که برای تولید هر اثری در ابتدا باید خالقی وجود داشته باشد که آن اثر را خلق کند؛ البته این هم موضوعی نیست که از کسی پوشیده باشد و تمام آدم‌ها از آن مطلع هستند. در حوزه کتاب هم باید یک ناشری باشد که روی اثر سرمایه‌گذاری کند و آن اثر را تولید و به بازار عرضه کند. در نهایت مخاطبی آن اثر را انتخاب می‌کند و می‌خرد و می‌خواند. برای تمام آثار اگر این سه عنصر در کنار هم نباشند، عملاً نمی‌توانیم به آن موضوع بپردازیم یا درباره‌اش بحث کنیم.
این ناشر درباره نقش نویسندگان در کم‌رنگ بودن آثار درباره مظلومیت مردم فلسطین و غزه بیان کرد: درباره مظلومیت مردم غزه و فلسطین هم به همین صورت است؛ یعنی در گام اول وقتی شما به کتاب نگاه می‌کنید، این سؤال به وجود می‌آید که چرا مخاطب کودک و نوجوان آن‌طور که باید و شایسته است، از مردم فلسطین و غزه نمی‌داند؟ اول باید ببینیم که آیا اثری در این زمینه خلق شده؟ برای خلق یک اثر باید نگاه کرد که چقدر آن موضوع توانسته نویسندگان ما و آن‌هایی را که دست به قلم هستند و می‌توانند از موضوعات اثری خلق کنند اقناع کرده و چقدر آن‌ها از این موضوع می‌دانند؟ آیا آن‌ها هم مانند ما تنها این موضوع را در اخبار می‌بینند؟ چقدر این موضع را لمس و درک کرده‌اند؟ چه تعدادی از نویسنده‌های ما هستند که آن محیط را دیده‌اند تا بتوانند آن را درست توصیف کنند؟ و….
وی ادامه داد: شاید یک زمانی، یک فردی، خیلی درباره موضوع فلسطین و غزه احساس تکلیف داشته باشد که باید حتماً اطلاع‌رسانی کند و درنهایت شما می‌توانید اثری از جنس خبر پیدا کنید نه اینکه ادبیات و داستانی برای آن شکل بگیرد تا آن داستان بتواند مطلبی در دل خودش جا و انتقال دهد و مفهومی را در دل مخاطب بنشاند. بنابراین نکته اول این است که نویسنده‌های ما چقدر درگیر این محیط هستند و چقدر این محیط را می‌شناسند؟ همه ما این اخبار را می‌خوانیم و تا حدودی هم می‌توانیم آن را درک کنیم؛ ولی واقعاً این نکته است که نویسنده باید شرایط را ببیند که در حال حاضر ما چنین امکانی را نداریم.
حسینی درباره نقش ناشران در ترویج آثار با موضوع مقاومت مردم فلسطین و غزه گفت: حال ما فرض را بر این می‌گیریم که نویسندگان ما امکان حضور در فلسطین و غزه را دارند و آن محیط را دیده‌اند؛ آیا ما به عنوان ناشر این اثر را تولید می‌کنیم؟ صد البته. نشر مهرک، کتاب‌هایی در این زمینه دارد و منتشر کرده است. به عنوان مثال کتاب «من عروسک گلهانم» تقریباً به موضوع مقاومت مردم فلسطین و غزه اشاره دارد. این کتاب در قالب داستان، مطلبی را برای کودکان فلسطین نقل می‌کند؛ اما ناگفته نماند که تا به امروز ما هیچ اثر خوب و مؤثری برای موضوع فلسطین نداشتیم که بخواهیم درباره منتشر شدن یا نشدن آن تصمیم بگیریم.
مدیرمسئول نشر مهرک (کودک و نوجوان سوره مهر) درباره نقش مخاطب در ترویج آثار با موضوع فلسطین و غزه عنوان کرد: مرحله بعدی مخاطب است. مخاطب چقدر می‌خواهد این موضوع را در دسترس فرزندش قرار دهد؟ ما دو گروه مخاطب کودک و نوجوان داریم که برای کودکان، والدین کتاب انتخاب می‌کنند. آیا والدین این دغدغه را دارند که موضوع را به فرزند خودشان ارائه دهند؟ قسمتی از این دغدغه‌مندی به رسانه‌ها باز می‌گردد که احساس نیاز را در افراد ایجاد کنند که درباره این موضوع بیشتر بدانند و بخوانند. چقدر رسانه این احساس نیاز را در مخاطب ایجاد می‌کند که ما باید از دنیای واقعی اطراف‌مان آگاه باشیم؟ همین باعث می‌شود که اگر کتابی تولید می‌شود، از آن استقبال شود و نویسنده‌های بیشتری بخواهند درباره واقعیت‌های پیرامون دقیق بنویسند. همه این‌ها در چرخه است و دست در دست هم می‌دهند تا یک کتاب خوب و درست وارد بازار شود و نهایت تأثیرگذاری را داشته باشد.
نظر شما