محمدعلی گودینی در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) درباره مسئله فلسطین گفت: در ابتدا می‌خواهم حملات فاجعه‌بار رژیم صهیونیستی به مناطق مسکونی و درمانی غزه و زنان و کودکان بی‌دفاع فلسطین را محکوم کنم. در حال حاضر مسئله فلسطین توجه تمام جهان را به خود معطوف کرده است؛ زیرا در چند وقت اخیر در بمباران غزه بیشتر قربانیان جنگ، کودکان و زنان بی‌دفاع هستند و این موضوع حساسیت‌های زیادی را برانگیخته است.

این نویسنده پیشکسوت راجع‌به دلیل کم‌توجهی ادبیات کودک و نوجوان ایران به مسئله فلسطین توضیح داد: ما در مرحله اول شناخت کاملی از وضعیت فلسطین نداریم. ما از راه دور اخباری از فاجعه‌هایی که در فلسطین رخ می‌دهد، می‌شنویم؛ اما از نزدیک فضا را ندیده‌ایم و نویسندگان ما نمی‌توانند به خوبی داستان کودکان غزه را تصویرسازی کنند.

وی افزود: به طور مثال نویسنده ما به سرزمین فلسطین سفر نکرده و ندیده است که یک کودک در آنجا چه پوشش، خوراک و رفتاری دارد و اصلاً چگونه زندگی می‌کند و چه داستانی دارد.

نویسنده کتاب «جاده خاکی» بیان کرد: دست‌کم فیلمسازان و خبرنگاران باید در فیلم‌های مستند، زندگی کودکان و نوجوانان فلسطینی را برای ما روایت کنند تا ببینیم که آنها در چه وضعیتی زندگی می‌کنند. ما فقط یک‌سری اطلاعات کلی دریافت می‌کنیم؛ از این نظر که روزانه یک عده کشته و یک عده زخمی می‌شوند و بی‌گناهان به طور ظالمانه کشته می‌شوند.

گودینی در پایان با اشاره به اهمیت این موضوع که نویسندگان کودک و نوجوان ایرانی باید درباره فضای حاکم در فلسطین آگاهی پیدا کنند، گفت: مثلاً اگر نویسندگان ما به کشورهایی مانند سوریه نیز که تقریباً در همان وضعیت قرار دارند سفر می‌کردند، برای نوشتن از جنگ، نسبتاً با فضا و حال‌وهوای آن آشنا می‌شدند. نویسندگان ما اکنون مجبورند که به یک‌سری آمار کلی اکتفا کنند که هزاران کودک در فلسطین کشته شده‌اند؛ اما تصویر و داستان واقعی آن‎ها را نمی‌دانند؛ اینکه ما نمی‌دانیم کودکی که کشته شد چگونه مدرسه می‌رفت یا چه چیزی می‌خورد و در چه وضعیتی زندگی می‌کرد.