به گزارش خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) در بندرعباس، این گنجینه گرانبهای پژوهشی؛ دغدغه، تعهد و رسالت یکی از فرزندان فرهیخته این سرزمین برای حفظ اصالت و میراث بومی جزیره هنرپرور قشم است. نگارنده با اهداف متعالی معرفی زنان توانمند در زمینه‌های مختلف، صاحبان مشاغل خاص و کارآفرینان، این مجموعه را پدید آورده است تا سرمشق‌های ملموس، روشن و بومی برای دختران جوان معرفی کند تا هدفمندتر در بهترین مسیرهای میان بُر گام بردارند.

دومین هدف از نگارش این اثر، معرفی فرهنگ و دانش بومی زنان جزیره و کسب و کارهای فراموش شده آنان برای گردشگران و علاقه مندان به فرهنگ این خطه جنوب است.

مجموعه «دایَه» محصول تحقیق میدانی محقق بومی در ۶ فصل مجزا به شکل روایی از زبان سوم شخص است. وی ابتدا عکس و عنوان افتخار زنان را لحاظ کرده تا مخاطب را به اصل ماجرا رهنمون سازد. بعد از آن به شیوه توصیفی، محیط کار و فعالیت هر زن را به تصویر می‌کشد. سپس بیوگرافی و روش کارش را شرح می‌دهد و در نهایت چالش‌ها و برنامه‌هایی که پیش رو دارد را بیان می کند.

شریفی پور قشمی با انگیزه معرفی بانوان توانمند گمنام جزیره به منظور القای حس خودباوری بیش از پیش در زنان و دختران این منطقه و حفظ هنر و میراث ارزشمند زادگاهش به خلق این اثر اقدام کرده است.

در فصل نخست، به ۱۴ تن از زنان فعال صنایع دستی و گردشگری می‌پردازد. در فصل دوم، زندگی ۹ نفر از زنان فعال اجتماعی، فرهنگی و آموزشی را بررسی می کند. در فصل سوم، ۶ بانوی فعال طراحی، دوخت لباس و هنرهای دستی را معرفی می کند.

در فصل چهارم، از موفقیت و چالش‌های ۸ چهره از زنان فعال صنایع غذایی و آشپزی بومی می‌گوید. فصل پنجم، زندگی سه دایه زن، فعال طب بومی و داروهای گیاهی را منتشر می‌کند. در فصل ششم و پایانی، از راز موفقیت دو چهره برتر حوزه زیبایی پوست و مو، پرده بر می‌دارد. نویسنده مثل پیشگفتار، در  انتها نیز در سخن پایانی‌اش از نقش مهم و بی‌جایگزین زنان نوشته است که در ادامه می‌خوانید:

«زنان، معجزات آفرینشند. آنان مهم‌ترین اتفاق بشریتند. جنس احساسشان از مهر، مهربانی شان به سبک گنجشک‌ها بی حساب و قلبشان دگر گونه می‌تپد. شاید اعجاب انگیزترین بخش خلقت باشند. زنان خلاق،  مادران متعهد، بانوان کارآفرین و دختران هنرمند، همزمان چند نقش حساس در زندگی را به نیکی ایفا می‌کنند که شگفت آور است. آنان علی‌رغم ظرافت و زنانگی‌شان، زیباترین لحظه‌ها را به سختکوشی رقم می‌زنند. زنان جنوب و مخصوصا جزیره‌نشینان، که زندگی دریا محور را تجربه می‌کنند، مشقت‌هایشان افزون‌تر و به همین تناسب نیز، شکیباتر و نوآورترند. زنان بندری، مادری و پدری را فرا گرفته اند و عشق را در نجیبانه ترین شکلش به نمایش می گذارند».

«زنان قشم، زنان خورشید هستند؛ همان قدر گرما بخش و نورانی و پرقدرت اما پنهان و محجوب. زنان قشم، زنان دریا هستند؛ همان قدر پهناور اما آرام و خالص. زنان قشم، زنان نخل هستند؛ همان قدر مقدس و استوار. گرمای آن ها مثل آفتاب، آرامش آن ها مثل دریا و استقامت آن ها مثال نخل، همیشگی است.» این اثر به زنان شورانگیز و شگفتی ساز قشم پیشکش می شود.
«
دایَه»؛ نام آشنا و نوستالژی مجموعه، نشان مهمی از نقش زنان سنتی جزیره قشم در تاریخ این سامان است. دایَه ها، زنانی دانا، راز دار، شکیبا و شرافتمند هستند که با دانش بومی طب، به مادران در زادآوری، بدون هیچ چشم‌داشتی مساعدت می‌کردند. آن‌ها زنان پیشگام و توانمند در جامعه محلی محسوب  می‌شدند. به موجب خط شکنی، شغل امیدآفرین، حساس و حیاتی دایه‌ها، نویسنده نام کتاب را به این نام قابل احترام برگزیده است.
عکس روی جلد متعلق به «زینب سَلَخی» طبیب حیوانات و دایه محلی روستای سلخ است. وی از ۷ سالگی در مکتب خانه محمدعلی گورانی- پدر شوهرش، قرآن آموخت. 16 سالگی ازدواج کرد. سپس به حدود یک دهه مکتب دار بود. طبابت به روش سنتی و خانگی را از مادرش آموخت. او حتی گوش دختران را سوراخ می‌کند. دایه گی می کند. وی غسالی هم می داند.

در بخشی از کتاب که به زندگی هیجان انگیز «زینت دریایی» مدیر باغ آيين‌های زینت روستای «سَلَخ» می پردازد، آمده است: نام روستای «سَلَخ» همواره با آيين‌های بومی جزیره در کنار  هم می‌آیند. بدون شک کمتر کسی نام «زینت» را نشنیده است یا کتاب «در گرگ و میش راه» را نخوانده است یا فیلم مستند «یک روز بخصوص» در مورد او را ندیده است. او بانوی پیشرو در بین زنان فعال جزیره است. خانه‌اش که اکنون «باغ آيين‌های زینت» نام گرفته است همیشه آباد است.