به گزارش خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، هر قطعه از مجموعه شعر «در شلال گیسوان تهمینه» مانند تابلوی نقاشی است که تمام حس و دریافت شاعر را از طراوت و لطافت زادگاهش یعنی شمال کشور نشان می‌دهد.
پای‌بندی شاعر به لحن خوش و واژگان محلی سبب شده با وجود بهره‌‌مندی از زبان معیار ردپای گویش وی در شعرهایش پیدا باشد.
عشق در این مجموعه ازلی است و شاعر تاکید دارد « وقتی تو را کشف کردم/ مردمان نخستین به شادی گفتند: آتش... آتش.../ و دریای عشق با نشاطی عجیب موج می‌زند/ تو خندیدی، و من باورم نمی‌شد/ که دریا این‌همه پیشروی کرده باشد/ تا حیاط خانه ما...!»
سرانجام راهی برای دلتنگی‌های عاشقانه نشانت می‌دهد: «دلتنگی‌مان را دانه می‌پاشیم/ برای گنجشک‌های خیس...»
انتشارات واش اخیرا مجموعه شعرهای عاشقانه «در شلال گیسوان تهمینه» شامل ٨۴ قطعه شعر نو و سپید از سروده‌های رجب افشنگ را روانه بازار کتاب کرده است.
چهارشنبه ۶ اردیبهشت ۱۴۰۲ - ۱۴:۴۲
نظر شما