
کتاب «زاده زابل» با تحقیق محمدجواد کربلایی و میلاد حبیبی توسط انتشارات راه یار چاپ و راهی بازار نشر شد.
حبیبالله دهمرده، نماینده فعلی «زابل، زهک، نیمروز، هامون و هیرمند» در مجلس شورای اسلامی، استاندار اسبق لرستان، کرمان و سیستان و بلوچستان، رئیس دانشگاه سیستان و بلوچستان است.
در بخشی از این کتاب میخوانیم:
«آن قدر جزع و فرع میکنم که موقع خداحافظی، امیر بزرگوار جناب آقای شجاع یواشکی به من اشاره میکند و میگوید: «بی سر و صدا برو بساز.» بعد از این جلسه، قسمتی از زمینهای ارتش را میگیریم و بدون مجوز و تنها با یک اشاره آقای شجاع دورو بر سالهای ۱۳۶۹ تا ۱۳۷۰، ساخت و ساز را شروع میکنیم. خدا پدر و مادر این شجاع را بیامرزد؛ خاله و عمه و دایی و عمویش هم رویش! به این شکل، مساحت گستردهای از زمینهای ارتش را بدون پرداخت حتی یک ریال پول و بدون هیچ مجوزی، برای دانشگاه میگیریم. حالا در چنین زمین وسیعی، تا ابد میتوان ساخت و ساز کرد و دانشکده و رشته اضافه کرد.
با این اقدامات و سرمایه گذاری ها، داریم خودمان آماده میکنیم تا بتوانیم از لیسانس بیاییم بالاتر و دانشجوی فوق لیسانس و دکتری بگیریم؛ بنابراین این طور نیست که دانشگاه به همین سادگی رشد کند. باید مقدماتی فراهم شود تا بتوان بر بستر این مقدمات، قدهای بزرگتری برداشت. دانشگاهی که دانشجویان فوق لیسانس و دکتری نداشته باشد، دبیرستانی بیش نیست؛ بنابراین به دنبال ایجاد دانشگاهی جامع در تمام مقاطع هستم. برای آنکه در رشتهای مقطع فوق لیسانس ایجاد شود، لازم است دانشگاه تعداد زیادی تحصیل کرده دکتری داشته باشد. همچنین فرایندی برای تربیت استاد ایجاد شود. حالا با تمام توان به دنبال کادرسازی و اصلاح سیاست گذاری در دانشگاه هستم. بررسی میکنم؛ با توجه به نیازها، دو تا رشته موقعیت مناسبتری برای سرمایه گذاری دارند؛ یکی ریاضی و دیگری مهندسی شیمی. مهندسی شیمی قبل از انقلاب در دانشگاه تأسیس شده بود؛ اما کار خاصی برای آن انجام نداده بودند. گروه ریاضی را هم چون رشته خودم بود، در دوران معاونت راه انداخته بودیم.»
نظر شما