به گزارش خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، طیبه شامانی درباره این ایده نو و تاثیر آن در شهر و فرهنگ شهری گفت: کاری که انجام شده، کار خیلی زیبایی است. انسان بدین صورت است که زمانی که به یک چیز زیاد نگاه می‌کند، کم‌کم بر روی ضمیر ناخودآگاه او تاثیر می‌گذارد؛ چه خوب است که اسم کتاب یا نویسنده باشد. به صورت کلی این کار بسیار خلاقانه بود و در آن به نویسندگان احترام گذاشته شد.
 
شاعر کتاب «یه آبنبات گنده» از کمتر دیده شدن نویسنده‌ها در میان جامعه گفت و افزود: به نظر من نویسنده‌ها مظلوم‌ترین قشر در جامعه هستند چون نسبت به هنرهای دیگر کمتر دیده و شناخته می‌شوند. نویسنده‌ها را کمتر کسی می‌شناسد حتی در نمایشگاه کتاب هم، مخاطبان نویسندگان معروف را نمی‌شناسند.
 
شامانی در پایان پیشنهاد کرد: این اقدام، کار بسیار خوبیست؛ اما پیشنهاد می‌کنم بهتر بود که نویسنده هر شهری را در شهر خودش معرفی می‌کردند. اکثر نویسندگان در تهران زندگی می‌کنند؛ اما هر کدام زاده شهری هستند. چون خیلی از نویسندگان در استان خودشان کمتر شناخته شده‌اند. مثلا من اصالتا دامغانی هستم؛ ولی ساکن تهران. بهتر بود که در استان یا شهر خودم هم این کار انجام می‌شد.