احمد شاکری، در گفتوگو با خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) با اذعان بر اینکه در بررسی ادبیات آیینی و تجلی حوادثی تاریخی از جمله غدیر در آثار نویسندگان و شاعران باید به دو رویکرد موضوعی و مضمونی توجه داشت، عنوان کرد: غدیر از نظر موضوع یک اتفاق تاریخی است و از لحاظ مضمون مفاهیمی چون ولایت و اکمال دین را دربردارد. بنابراین در بررسی میزان تجلی غدیر در ادبیات داستانی باید به میزان بهرهگیری نویسندگان هم از موضوع و نیز از مضمون غدیر توجه شود.
شاکری ادامه داد: مسلما غدیر در شعر بیشتر از ادبیات داستانی جلوهگر است؛ چراکه شاعر از صور خیال و استعارهها میتواند بهره ببرد ولی نویسنده ادبیات داستانی از یک واقعه مشخص تاریخی با افرادی معین طرف است و باید بیشتر از یک شاعر به سند و تاریخ محدود شود.
وی تصریح کرد: از سوی دیگر حمایت از خلق آثار در یک موضوع خاص از جمله غدیر میتواند در شکلگیری جریان ادبی موثر باشد به عنوان نمونه برگزاری جشنواره با موضوع ادبیات داستانی غدیر در تشویق نویسندگان به قلمزنی در این حوزه موثر است.
این نویسنده همچنین گفت: مساله مهم دیگری که نباید از آن غافل شد، ضعف ادبیات ما در حوزه روایت تاریخ است که تنها به موضوع غدیر نیز خلاصه نمیشود. ضمن اینکه اغلب نویسندگان ما با منابع تاریخی دینی آشنایی کافی ندارند.
وی در پایان گفت: باید به مضامین غدیر نیز توجه شود، به عنوان نمونه اهمیت مفهوم ولایت کمتر از خود موضوع غدیر نیست. غدیر در ادبیات داستانی ما گم نشده و شاهد بروز و ظهور مبانی و مضامین آن یعنی زایشها و آوردههای غدیر در داستانهای کوتاه و رمانهای معاصر هستیم.
دوشنبه ۲۷ تیر ۱۴۰۱ - ۱۲:۳۹
نظر شما