به گزارش خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) در کردستان، صفحه رسمی «جلال ملکشاه» (شاعر فقید کُرد) در صفحه اینستاگرام خود در پستی از ثبت «بنیاد جلال ملکشاه» خبر داد و اعلام کرد: این بنیاد ضمن قبول هر گونه کمک و همکاری افراد دلسوز عرصه‌های فرهنگی و ادبی آمادگی خود را جهت حمایت از فعالیت‌های ادبی و فرهنگی اعلام می‌دارد.

همچنین در این پست از راه‌اندازی «جایزه ادبی جلال ملکشاه» به عنوان فعالیت این بنیاد اطلاع‌رسانی شده است که در آن آمده است: این بنیاد جایزه سالیانه‌ای را تحت عنوان جایزه قلم جلال ملکشاه به بهترین اثر شعر کُردی اهدا می‌کند.

به نقل از پیج رسمی جلال ملکشاه، به زودی فراخوان نحوه ارسال آثار و اطلاعات تکمیلی اعلام خواهد شد و پس از انتخاب اثر برگزیده در دومین سالگرد کوچ استاد جایزه ای به شاعر منتخب تقدیم می‌شود.

جلال ملکشاه متولد 1330 روستای ملکشان از توابع شهر سنندج در استان کردستان بود. وی از جوانی به شعر و شاعری روی آورد و با شاعرانی چون احمد شاملو رفت و آمد داشت. اشعار ملکشاه به زبان‌های کُردی و فارسی منتشر شده‌اند. از معروف‌ترین شعرهای او حکایت عقاب و کلاغ و درخت پیر است که به بیش از ۱۰ زبان زنده دنیا ترجمه شده‌اند.

اشعار ملکشاه، ساده، بی‌تکلف و سرشار از معنی‌اند و از نقاط قوت شعر و ادبیات کردی محسوب می‌شوند. زندگی سخت مو پرمشقت وی تاثیر عمیقی بر اشعارش گذاشته‌اند و این درد و رنج را می‌توان به وضوح در اشعار ملکشا مشاهده کرد.

اشعار جلال ملکشا از یک طرف حوزه‌هایی چون بیان دردهای انسانی، ضعف‌های موجود در جامعه و نابرابری‌های اجتماعی و از طرف دیگر حوزه‌هایی چون بیان حالات شخصی، دردهای روحی و فشارهای زندگی را دربرمی‌گیرد.

وی به عنوان یکی از مطرح‌ترین شاعران کُرد در زمینه شعر نو کردی شناخته می‌شود. یکی از آثار جلال ملکشاه کتابی با عنوان «زڕه‌ی زنجیری وشه‌ دیله‌کان» (نالهٔ زنجیر واژگان اسیر) است که دربرگیرنده شعرهای کردی شاعر است و در سال ۱۳۸۳ در سنندج به چاپ رسیده است.

این شاعر نامدار کرد 10 آبان سال 1399 در سن 69 سالگی به‌دلیل کهولت سن دار فانی را وداع گفت و برای همیشه مشتاقان شعر کُردی را ترک کرد.