به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، داستان بلند «ژن جغد شب» به قلم طناز مظفری به تازگی از سوی انتشارات سیب سرخ روانه بازار شده است؛ «ژن جغد شب« داستان پنج آدم است که در یک شب زمستانی و در بازه زمانی یک ساعته در خیابان ویلا سر راه یکدیگر قرار می‌گیرند و در این مواجهه و در خلال روایت‌های‌شان از زندگی خود که در هر فصل هم به شکل اول شخص و هم دانای کل است، و طی رفت و برگشت‌های زمانی به گذشته و حال، متوجه پیوندهایی بین آن‌ها می‌شویم. 

هرکدام از آن‌ها گذشته‌ای دارند که سبب این پیوند شده است. بهانه این حضور هم همان‌طور که گفته شد بوی نامطبوعی است که مرکز تهران را درگیر خود کرده و دختر جوانی که دانشجوی سینماست و در کنار شب‌گردی‌های همیشگی‌اش در حوالی خانه‌شان و به دنبال کشف جریان این بوی مرموز است. 

نوستالژی خیابان‌ها و وابستگی شخصیت‌ها به آن‌ها، شب‌بیداری، تنهایی، ناکامی‌های عاطفی و روابط شکل نگرفته، و مهم‌تر از آن‌ها درون‌مایه سرنوشت و انتخاب از دیگر موضوعاتی است که در این رمان برای نویسنده موضوعیت و محوریت داشته است و در کنار آن نقطه‌ی اشتراک هر پنج شخصیت سرنوشتی است که گویی از پیش برای آن‌ها رقم زده شده و پذیرش آن و ناتوانی در انتخاب‌هایی که می‌توانسته زندگی‌شان را دگرگون کند و نکرده است. سرنوشتی که آن‌ها را از هم دورکرده بوده و ناگهان در یک شب و به بهانه‌ی فرعی بوی نامطبوع تهران آن‌ها را مجددا سر راه یکدیگر قرار می‌دهد. 

طناز مظفری درباره این کتاب و ایده نگارش آن گفت: ایده‌ی اصلی کتاب از در کنار هم قرار گرفتن مجموعه‌ای از ایده‌های فرعی شکل گرفت که مثل پازل کنار هم چیده شدند. تکه‌هایی که برخی‌شان در قسمت‌های مهم داستان قرار گرفتند برخی در حاشیه و برخی دیگر به کل محو شدند. 

وی ادامه داد: همیشه در جایی در ذهنم به این فکر می‌کردم که ما دو نوع تاریخ داریم یک تاریخ خُرد و یک تاریخ کلان (بزرگ) منظور از تاریخ کلان همان وقایع مهمی است که ثبت و ضبط شده به ما رسیده و ماندگار شده و می‌ماند. اما تاریخ خُرد خیلی از وقایع مهم یا حتی در بعضی مواقع به ظاهر کم‌اهمیتی هستند که اتفاقا برای مدت زمانی (از چند ساعت تا چند روز یا هفته) جزو خبرهای مهم روز هستند و واکنش بسیاری را برمی‌انگیزند و بعد تمام می‌شوند؛ فارغ از اینکه برای مدت زمانی خیلی‌ها را تحت‌تاثیر قرار داده بودند. مخصوصا در این سال‌هایی که شبکه‌های مجازی قدرت بالایی دارند و هر شخص می‌تواند یک رسانه شخصی داشته باشد بازتاب‌دهنده‌ی این اتفاقات. 

مظفری همچنین درباره گونه داستانی انتخاب شده توسط خود برای این داستان نیز گفت: هر خواننده‌ی حرفه‌ای یا غیر حرفه‌ای سلیقه‌ی خاص خودش را در کتاب خواندن دارد. و میزان تاثیرپذیری‌اش هم از هر گونه‌ی داستانی به انتخابش بستگی دارد. از آن‌جایی که داستان بلند بین دو گونه‌ی داستان کوتاه و رمان قرار می‌‌گیرد، خصوصیات هر دو را در خود دارد. مثل فشردگی معنایی، پیرنگ کامل، پیوستگی و گستردگی داستان و شخصیت‌ها. این ویژگی‌ها در مقایسه با داستان کوتاه در آن کامل‌تر است. فشرگی زمانی در آن وجود دارد. ویژگی‌هایی دارد که آن را به رمان نزدیک می‌کند و به دلیل حجم کمترش و موجزبودگی‌اش شاید برای خواننده‌ی کم‌وقت یا کمی عجول امروزی مناسب‌تر باشد.