به گزارش خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا) وی در همین زمینه با اشاره به تفاوت این دفتر شعر با سایر آثار خود عنوان کرد: «از مردمک‌ها» یازدهمین کتاب شعر من است و با اولین دفتر شعرم فاصله‌ای تقریبا بیست ساله دارد. اما این که این کتاب ادامه منطقی یا غیر منطقی کتاب‌های دیگرم باشد را منتقدان باید بگوید یا حتی مخاطبان حرفه‌ای شعر. البته می‌توانم روی این مساله تاکید کنم که دغدغه‌های من در این دفتر شعر مثل دغدغه‌هایم در کتاب اولم یعنی «جن جنوبی» موضوعات اجتماعی و انسانی است.

وی ادامه داد: بیست و هفت شعرکوتاه این دفتر همچنان که از نام کتاب برمی‌آید اشعاری اجتماعی است. شاید مخاطب سوال کند این عبارت «مردمک‌ها» به کدام «مردمک‌ها» اشاره دارد؟ من می‌گویم فرقی ندارند. موضوع اصلی همان «کاف» است که در انتهای آن «مردم» می‌آید و آن کلمه را در وضعیتی دیگری قرار می‌دهد. آن نگاهی که کاف را در دل خود دارد. کاف ِمصغر،کوچک کننده، خرد کننده، خورد کننده. حرفی که برای نادیده‌گیری می‌آید. برای از حاشیه به حاشیه‌تر راندن. این شعرها محصول برشی از یک مقطع زمانی است که البته محدود به مصرف نمی‌شود.

آبادی در پاسخ به این سوال که چقدر این دفتر شعر را دربرگیرنده اشعاری شهری می‌داند نیز گفت: جرقه کتابی درباره شعر شهری که از قضا نام اثری از من است از شعرهای خودم در ذهنم زده شد اما در نهایت شعرهای خودم را از چرخه بررسی و تحلیل کتاب بیرون گذاشتم. به آن ها فکر کردم اما درباره آن ها ننوشتم. در این حد می‌توانم بگویم شعرهای من زمینی هستند و با هپروت بیگانه. گفتگو می کنند، اعتراض می‌کنند، همدردی می‌کنند. شعری که شهری است از آدم، مردم و دیگری نمی‌تواند خالی باشد. خون این شعر، انسانی است. این به معنی حذف حیوان و طبیعت و... نیست.

این شاعر تاکید کرد: کلمه انسان برای من خاص است. او اهل مصادره کردن جهان برای خودش تنها نیست. باید از تمام کلماتی که استفاده می‌کنیم، فرهنگ تازه لغاتش را کنار آن بگذاریم. دردهای دیگری اگر نبودند شعرهای «از مردمک ها» به دنیا نمی‌آمدند. کتاب «از مردمک‌ها» صدای مردمی است که وسط شهر راه می‌روند، از اتوبان به سفر می‌روند، از وسط میدان‌ها می‌دوند به خیابان‌ها، اما به چشم نمی‌آیند. همان مردمی که با دفترچه‌های درمانشان خون بینی خود را پاک می‌کنند.

در یکی از اشعار این کتاب می‌خوانیم:
بوی بنزین
بوی الکل
نیمی از ما خلبان
نیمی دکتر
نیمی کلاس را بمباران می‌کردند
نیمی پانسمان
اما پشت نیمکت‌ها
این زخم بود که بزرگ می‌شد

این دفتر شعر به تازگی در 68 صفحه و با قیمت 14 هزار تومان منتشر شده است.