به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) نشست «ارزیابی کتاب‌های مبارزه با فساد» امروز 4 اردیبهشت ماه با حضور حسن عابدی جعفری ، حسین راغفر و لیلی حبیبی در غرفه خانه کتاب واقع در نمایشگاه بین‌المللی کتاب تهران برگزار شد.
 
در ابتدای این نشست حسن عابدی جعفری با توجه به میزان افزایش فساد در جامعه، گفت: مساله فساد بحث بسیار غم‌انگیزی است که هر روز در ابعاد گسترده و به شدت در حال افزایش است و این واقعیت را نمی‌توان انکار کرد که بحث فساد تمام حوزه‌ها را درگیر کرده است. متاسفانه ما از تمام سنجش‌هایی که در زمینه فساد در 15 سال اخیر صورت گرفته نمره C را می‌گیریم.

وی با بیان اینکه بحث فساد در دهه 60 و 70 بسیار جدی نبود افزود: اما این بحث در دهه 80 و 90 بخصوص یک سال اخیر سبب نابرابری، تبعیض و فقر شده است. امروز می‌خواهیم در مورد کتاب‌هایی که در تمام عرصه‌های فساد تاکنون منتشر شده است، صحبت کنیم. از جمله کتاب‌های تالیفی در حوزه فساد می‌توانیم به کتاب «سرطان اجتماعی فساد» از فرامرز رفیعی‌پور اشاره کنیم که این کتاب حاصل تحقیق میدان بسیار ارزشمند است و از نظر تحقیقی بهترین اثری است که در دهه‌های مختلف در حوزه عمومی فساد که  منشر شده است.

به گفته عابدی جعفری، «مدیریت سلامت اداری» از آثار با کیفیتی است که به سلامت اداری پرداخته و بیشتر کتاب‌هایی که ما داریم در بحث با فساد است و متاسفانه در مورد سلامت اداری توجه اندکی شده و نباید از این حوزه غافل شویم. در حوزه سیاسی، اخلاق و روانشناسی نیز کارهای مختلفی صورت گرفته است. در حوزه رسانه‌ها، ورزش، زمین خواری، کتاب‌های متفاوتی منتشر شده است که  «تحلیل فساد در بخش جنگل» یکی از این آثار برجسته است.

وی ادامه داد: همچنین کتاب‌هایی که در حوزه تاریخی در مورد فساد نوشته شده، از انگشتان دست بیشتر تجاوز نمی‌کند و آثار بسیار کمی داریم. لازم به یاد آوری است در بحث فساد دولتی و قوه مجریه و مقننه آثار زیادی منتشر شده است.
 
عابدی جعفری در پایان صحبت‌هایش افزود: امیدواریم که تالیف و ترجمه کتاب‌ها در حوزه فساد در شاخه‌های متفاوت صورت گیرد تا بتوانیم با داشتن منابع مطلوب و باکیفیت در این حوزه پیشرفت چشمگیری داشته باشیم.
 
حسین راغفر در ادامه این نشست با بیان اینکه مسئله فسادی که ما درگیر آن هستیم موضوع جهانی است عنوان کرد: عمده کشورها شاخص‌های بومی برای خود دارند که به ساختار سیاسی و حکومتی این‌ کشورها مرتبط است و متاسفانه ما امروز شاخص‌های بومی برای فساد در ایران نداریم و برای تحول در فساد نیازمند به بومی سازی در این حوزه هستیم.

 وی ادامه داد: ریشه‌ اصلی تمام فساد‌ها اقتصادی است و برای شناخت علل فساد در ایران لازم است که در ایران منابع تغذیه فساد را شناسایی کنیم ما کتاب‌هایی که درباره نظارت بر فساد در ایران پرداخته باشد بسیار کم داریم.
 
وی تاکید کرد: دولتمردان و قدرتمندان و کسانی که در راس بالا تصمیم‌گیری می‌کنند، درحوزه گسترش فساد نقش بسیار مستقیمی دارند. ناامنی اقتصادی که امروز شکل گرفته به دلیل عدم توجه مسئولان، سیاستمداران و حکومت است که متاسفانه منابع عمومی و ظرفیت‌های نامحدود را در اختیار عده کمی از سودجویان  قرار می‌دهند که باعث می‌شود در جامعه تبعیض و نابرابری ایجاد شود. من فکر نمی‌کنم که مساله فساد با افزایش کتاب در این حوزه بتواند تغییر چشمگیری داشته باشد بلکه آن چیزی که جامعه آلوده به فساد ما را می‌تواند از این معضل رهایی بخشد، تغییر سیاست‌گذاری و تصمیم‌گیری در راس بالاست که منجر به کاهش فساد در ایران می‌شود.
 
لیلی حبیبی یکی دیگر از حاضرین در این نشست به راهکارها در زمینه فساد اشاره کرد و گفت: هرکسی در نقش و جایگاهی که دارد باید به مساله فساد بپردازد و در حد توان خود آن را عملی کند. ما حوزه اساتید، دانشگاهی و علم با پرداختن به مساله فساد و تالیف کتاب‌های متفاوت در تمام حوزه‌های فساد می‌توانیم به مردم جامعه و مسئولین آگاهی ببخشیم. آنچه که ما امروز مشاهده می‌کنیم و در اختیار داریم، بخشی عمده‌ای از منابع تئوری است که منجر به اجرایی شدن آن نشده است.

وی توضیح داد: ما باید درمورد فساد، به راهکارهای متفاوت ریشه‌یابی و بحث در مورد سلامت اداری بپردازیم. ما نباید به کلیت مساله اقتصاد بپردازیم بلکه جایگاهی که هستیم را مشخص کنیم و شاخص‌های مطلوب جایگاهی که می‌خواهیم برسیم را ارزیابی کنیم. همچنین نباید فراموش کنیم که امروز مسئولان حکومت،‌ دولت در بحث فساد نقش مهمی داشته‌اند و آنها را از بازتاب عملکرد خود در این حوزه آگاه کنیم. همچنین سلسه نشست‌هایی را  برای علاقمندان این حوزه  برگزار کنیم تا به راهکار مطلبوبی برسیم.