وی جايزه شاگرد اولى در تمام استان (ايالت آن روز) فارس را در اين شش سال دريافت كرد. دوران سه ساله دبيرستان را در شهر لار گذراند. پدرش پس از ترديد بسيار او را به شيراز فرستاد تا در دانشسراى مقدماتى شيراز كه دارالمعلمين ابتدايى بود نام‌نويسى كرد. دو سال در آن دانشسرا درس خواند و با شور و شوق بسيار با سمت آموزگارى به شهر لار برگشت و در سال‌هاى اول تا چهارم ابتدايى به خدمت آموزگارى پرداخت.
اوايل سال ۱۳۲۵؛ حدود يك سال پس از ازدواج استاد با اين كه مى‌توانست از معافيت استفاده كند، اما عشق به وطن سبب شد كه براى خدمت وظيفه عازم تهران شود. خود را به دانشكده افسرى معرفى كرد پس از پايان اين دوره و در سال ۱۳۲۸ كه نخستين كنكور دانشكده حقوق و علوم سياسى و اقتصادى تهران برگزار مى‌شد، در اين دانشگاه پذيرفته شد و با كسب مدرك ليسانس به دبيرى در دبيرستان‌هاى تهران پرداخت و در دانشسراى مقدماتى پسران به خدمت آموزشى مأمور شد. در سال۱۳۳۲ پروانه كارآموزى وكالت درجه يك بعد از درخواست يكساله، برايش صادر شد.
سال ۱۳۳۴ سوگند ياد كرد و به اخذ اجازه وكالت پايه يكم دادگسترى مفتخر شد تا علاوه بر ۳۰ سال معلمى و خدمت به نونهالان اين مرز و بوم چهل سال هم در شغل وكالت دادگسترى به جامعه خود خدمت كند.
احمد اقتدارى در طول زندگى سرشار از علم و ادب خود حدود چهل كتاب با ارزش و بيش از صد مقاله علمى به چاپ رسانده است. در ميان آثار او از تصحيح و همت گماردن به انتشار ديوان اشعار شاعران، ترجمه آثار تحقيقى نويسندگان و پژوهشگران غيرايرانى تا چاپ قصه هاى مثنوى، منطق‌الطير و هزار و يك شب و همچنين تحقيقات علمى در زمينه لهجه شناسى، زبان و فرهنگ مناطق مختلف كشور را مى‌توان يافت.
احمد اقتداری به دلیل شکستگی استخوان در بیمارستان آسیا تحت مراقبت ویژه بود و سه‌شنبه 27 فروردین درگذشت. وی در وصیت‌نامه‌اش به این مساله اشاره کرده بود که در زادگاهش گراش به خاک سپرده شود.
نظر شما