به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) به نقل از تورنتو استار، اسی ادوگیان، نویسنده کانادایی با داستان «واشنگتن سیاه» موفق شد بار دیگر جایزه ادبی گیلر را به دست آورد. ادوگیان در میان نامزدهای نهایی جایزه بوکر هم قرار داشت اما موفق به کسب جایزه نشد.
ادوگیان پس از حضور بر روی صحنه دریافت جایزه آه بلندی کشید و گفت متنی برای گفتن آماده نکرده است چون انتظار برنده شدن نداشته است. نویسنده کانادایی سپس گفت: این بار دریافت جایزه گیلر برای او از اهمیت بیشتری هم برخودار است «زیرا در زمانه‌ای که حقیقت در فرم‌های مختلفش آماج حمله است دریافت این جایزه مانند بزرگداشت کلمات است.»
پاتریک دوویت، دیگر نویسنده جوان و شناخته‌شده کانادایی هم با داستان «خروجی فرانسوی» در میان نامزدهای نهایی قرار داشت. دوویت و اسی دوگیان در سال 2011 هم برای دریافت جایزه گیلر با هم به رقابت پرداخته‌اند که البته اسی ادوگیان هم برنده آن سال جایزه گیلر شد و امسال هم دوویت قافیه را به ادوگیان باخت.
دیگر نامزدهای نهایی جایزه گیلر در سال 2018 شامل «مادری» نوشته شیلا هِتی، «اقیانوس دقایق» نوشته تیا لیم، و «آوازی برای سرمای قلب» نوشته اریک دوپان است.
پنج داور جایزه امسال 104 کتاب مختلف از سراسر کانادا را بررسی کردند، در آغاز 12 اثر را در فهرست اولیه و سپس پنج کتاب را به عنوان نامزدهای نهایی معرفی کردند. هیئت داوران معتقدند «واشنگتن سیاه» داستانی «درباره عشق و دوستی است که در آن هویت انسان بیشتر از زمانه و مکان زندگی به تخیل‌اش بستگی دارد.»
امسال بیست و پنجمین سال برگزاری جایزه گیلر است اما تغییراتی در چند سال گذشته رخ داده است. این جایزه اولین بار در سال 1994 توسط جک رابینوویچ ایجاد شد. رابینوویچ جایزه گیلر را یک سال پس از مرگ همسرش دوریس گیلر که روزنامه‌نگاری ادبی بود بنیان نهاد. خود رابینوویچ سال گذشته در سن 87 سالگی از دنیا رفت و حالا دخترش النا رابینوویچ مدیریت اجرایی جایزه گیلر را به عهده دارد. وی درباره مرگ پدرش می‌گوید: «این دومین سال برگزاری جایزه است که جک در کنار ما نیست و هنوز کارمان سخت است. پدرم علاقه زیادی به این جایزه و همچنین قدردانی از نویسندگان داشت.»
در جایزه گیلر 100 هزار دلار به بهترین داستان یا مجموعه کوتاه کانادایی، که به زبان انگلیسی نگاشته شده باشد، اهدا می‌شود و هر کدام از نامزدهای نهایی 10 هزار دلار دریافت می‌کنند. از برندگان پیشین این مسابقه می‌توان به آلیس مونرو اشاره کرد.
برای خواندن اطلاعات بیشتر در باره «واشنگتن سیاه» به مطلبی که پیش از این در ایبنا منتشر شد مراجعه کنید:
http://www.ibna.ir/fa/doc/longtrans/265973/%D8%A8%D8%B1%D8%AF%DA%AF%DB%8C-%DB%8C%D8%A7-%D8%A2%D8%B2%D8%A7%D8%AF%DB%8C-%D9%87%D9%86%D8%B1-%D8%B1%D8%A7%D9%87%DB%8C-%DA%AF%D8%B1%DB%8C%D8%B2-%D8%AF%D9%86%DB%8C%D8%A7%DB%8C-%D9%86%DA%98%D8%A7%D8%AF%D9%BE%D8%B1%D8%B3%D8%AA
سه‌شنبه ۲۹ آبان ۱۳۹۷ - ۱۰:۲۰
نظر شما