دوشنبه ۲۵ تیر ۱۳۹۷ - ۱۴:۴۷
خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا): نيمه ارديبهشت ماه امسال دبیرخانه موقت «انجمن علمی ارتقای کتابخانههای عمومی ایران»، در فراخوانی از تمامی استادان، دانشوران، کتابداران کتابخانههای عمومی، دانشآموختگان و دانشجویان علم اطلاعات و دانششناسی(کتابداری و اطلاعرسانی)، روانشناسی، علوم تربیتی، علوم اجتماعی، مدیریت، مهندسی کامپیوتر و فناوری اطلاعات برای عضویت (پیوسته، وابسته، دانشجویی و حقوقی- مؤسساتی) در انجمن علمی ارتقای کتابخانههای عمومی ایران دعوت كرد تا در تيرماه اولين مجموع عمومي اين انجمن برگزار شود. دكتر احمد شعباني طي يادداشتي به ضرورت هاي وجود اين انجمن براي ارتقاي علمي كتابخانههاي عمومي ايران پرداخته است كه مي خوانيد.
از آن دوره که بیش از یک سدۀ پیش انقلاب و حرکت اجتماعی مشروطیت علیه بیعدالتی در کشور پدید آمد تا همگان به سوی بنا كردن دیوان دادگري بهپاخیزند، تا سالهایی که آزادیخواهی و طلب فکر مردمسالاري (دموكراسي) در کشور با جنبشی دینی درآمیخت تا مردم با اندیشۀ اجتماعی به استقرار آزادی و استقلال رأی دهند، سالهای پرشماری میگذرد كه از همين رو، امر مشارکت و مشارکتجویی را بهمثابه نوعی تعهد برای همگان فراهم آورده و التزام به آن را نیازمند ممارست و تمرین نموده است.
مشارکت کردن به معنای سهمی در چیزی یافتن و از آن سود و منفعت بردن؛ و یا در گروهی شرکت جستن و همکاری داشتن مستفاد شده است و به همین جهت، در جامعهشناسی به عنوان حالت یا وضع (امر شرکت کردن) و عمل و تعهد (عمل مشارکت) نیز تلقي شده است. معنای اول از تعلق به گروهی خاص و داشتن سهمی در هستی آن خبر میدهد و معنای دوم، شرکتی فعالانه را در گروه میرساند و به فعالیت اجتماعی نظر دارد.
در فرآیند تشکیل انجمن علمی ارتقای کتابخانههای عمومی کشور که در چند ماه اخیر آشکار و اظهار شده، بحث مشارکت برای کتابداران و مؤثران در کتابخانههای عمومی، هم به معنای شرکت کردن در منافع و مساهمت؛ و هم به معنای عمل و تعهد قابل طرح است. به اين تعبير، برای مشارکت درجاتی گوناگون قابل فهم است؛ نظیر همکاری، همیاری، همبستگی، انسجام، انطباق و شیفتگی. و چه بسا هرگونه سطوحی از وفاداری را، هم در جنبه نهادین اجتماعي و هم در مفهوم علمی، از این حرکت میتوان طلب کرد. شکل و ماهیت هر انجمن در بطن و ذات خود، چه از نظر ماهوی و صوری و چه بر مبنای تماسهای فردی و اجتماعی، به گونهای است که فعالیتهای آن مبتنی بر نوعی ايفاي مسئولیت است و این مسئولیت به کارکرد و ساختارهای نهان و آشکار اجتماعی باز ميگردد. بر این قرار، ذات گروههای اجتماعی و سیاسی و علمی در جلب مشارکتِ عاطفی و شناختی تؤامان، با بروز رفتارهای اعضای آن همراه خواهد بود؛ موضوعی که به انگیزههای هر عضو جامعۀ کتابداری ایرانی مرتبط است و بهتبع در تعامل با قدرت اجتماعي و سياسي، تمریني نیکو به شمار ميرود.
در پاسخ به پرسش نخستين و موضوع اين يادداشت (چرايي مشارکت در انجمنهای علمی)، اينك بسی طبیعی مينمايد که با جذب مشارکت بتوان در بنای اجتماعات، اشکال سازمانی اقتدار را بر میثاقهای جمعی مبتني كرد و كارايي آن را در مسیرهای نوين مورد اتفاق، متبلور ساخت. اين موضوع به نحو منطقي در این انجمن علمی نيز دنبال ميگردد و برای حل موضوعات حرفه و جامعه به شيوة عالمانه و خردپسند، جایگاهی بهسامان در نظر ميگيرد. بر این اساس، كتابداران و علاقهمندان كتابخانههاي عمومي بهلحاظ حقيقي؛ و نهاد كتابخانههاي عمومي كشور و نهادهای مشابه دیگر چون کتابخانههای عمومي تحت نظر سازمان فرهنگی-هنری شهرداریها، سازمان فرهنگی آستان قدس رضوی، آستان مقدس حضرت معصومه و حضرت عبدالعظيم حسني و ... ميتوانند در این مشارکت از نظر حقوقی، نقشي شایسته ايفا کنند.
نظر شما