مرتضی سرهنگی، در حاشیه این نشست بیان کرد: این برنامه، شروع کار است. دستاندرکاران دفتر ادبیات و مقاومت انقلاب اسلامی، تصمیم گرفتند که نخستین جلسه از سلسله نشستهای «شبی با نویسنده» در آستانه دهمین سالگرد درگذشت داوود بختیاری دانشور، به یاد این نویسنده فقید برگزار شود و در سال آینده، کار با نویسندگانی که در قید حیات هستند، دنبال شود.
وی ادامه داد: سالها با داوود بختیاری همکار بودم. داوود شخصیتی بسیار دوستداشتنی و خستگیناپذیر داشت و به کاری که انجام میداد، علاقهمند بود و کسی که کاری را با علاقه انجام میدهد، موفق است.
سرهنگی با اشاره به کیفیت آثار این نویسنده فقید حوزه دفاع مقدس، گفت: چون آثار بچههای دفتر را میخواندم و از نزدیک با محتوای آنها آشنایی داشتم، داوود را هر روز روبه رشد میدیدم. کتابهای «همه ما سرباز بودیم» و «مردی که خواب نمیدید» از دید حرفهای و از نظر فرم و محتوا، از قویترین کتابهای داوود بختیاری هستند.
داوود بسیار بیادعا بود
داوود امیریان، دوست و همکار داوود بختیاری نیز در این آئین با اشاره به خلق نیکوی وی، اظهار کرد: دوستان دفتر ادبیات پایداری خاطرات خوبی از داوود دارند و من نیز بیش از هر چیز خندهرویی، مهربانی و ادب بسیار زیاد داوود بختیاری در خاطرم مانده است. نخستین روزهایی که به دفتر آمده بود، خیلی کتاب میخواند. به شوخی به او گفتم که اگر من پشتکار تو را داشتم، تاکنون 10 جایزه نوبل گرفته بودم.
این نویسنده حوزه ادبیات دفاع مقدس، افزود: برخی نویسندگان با نخستین کار خود را در اوج میبینند، ولی داوود بسیار بیادعا بود. فضاسازی در کتابهای او بسیار زنده و شگفتانگیز بود. بهعنوان مثال با اینکه وی در زمان جنگ خرمشهر نبوده، ولی در کتاب «طعم زندگی» نوعی تلخی احساس میشود که با ماجرای سقوط خرمشهر پیوند دارد. وی با تحقیق و پژوهش بسیار عالی فضا را برای خواننده ترسیم کرده است. رمان «مرسده» نیز جزو معدود رمانها درباره بوسنی است که محوریت آن عشق در دل جنگ است و باز هم داوود با فضاسازی بسیار خوب داستان را برای مخاطب باورپذیرتر کرده، گویی که خودش آنجا را دیده است.
وی گفت: داوود بدون خستگی و با پشتکار کار میکرد و به معنای واقعی بخشنده، جوانمرد و لوتی بود. فقر را در جامعه میدید و سعی میکرد به اندازه ذرهای در رفع آن نقش داشته باشد.
امیریان ادامه داد: مطمئنم شهدا داوود را شفاعت میکنند. حتی اگر یکی از آنها دست داوود را بگیرد، حتما جایش در بهشت است.
داوود را فقط در نویسندگی نمیتوان خلاصه کرد
حامد خواجهوند، خلبان هواپیمای شکاری و خواهرزاده داوود بختیاری نیز در بخشی از این آئین، در سخنانی کوتاه بیان کرد: داوود برای من و برادرم، مانند یک برادر بزرگتر و دوست بسیار خوب بود. داوود را فقط در نویسندگی نمیتوان خلاصه کرد، او چیزی در زندگی پیدا کرد که ارزش بسیار زیادی داشت و آن خدمت به پدر و مادر بود.
وی افزود: تمام زندگی او در خدمت به پدر و مادرش خلاصه میشد و مطمئنا تمام آثار و موفقیتهای او مرهون دعای خیر پدر و مادرش بوده است. داوود آدم سختگیری نبود و توانست با این خصلت در مدت کوتاهی، اثر بسیار بزرگی بهجای بگذارد.

تجلیل از خانواده مرحوم داوود بختیاری دانشور، بخش پایانی نخستین جلسه از سلسله نشستهای «شبی با نویسنده» در حوزه هنری بود.
نظر شما