به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) و به نقل از لیترری هاب - با آشفتگی و نفرتی که دنیا را آکنده و تمام اکسیژن موجود در فضا را می‌بلعد، ۲۰۱۷ سالی بود که بیش از هر چیزی به کتاب نیاز داشت؛ این در حالی است که خود کتاب‌ها هم به زور هوا برای نفس کشیدن داشتند. جمعی از نویسندگان کتاب‌هایی‌ها را که در سال ۲۰۱۷ به ناحق مورد بی‌مهری قرار گرفتند معرفی کرده‌اند که در ادامه می‌خوانیم.


الیف شافاک، سه دختر حوا
بعد از آنکه یک دزد سعی می‌کند در مرکز شهر کیف پِری را بدزدد، او دورانی را که در دانشگاه آکسفورد داشت و شیفتگی‌اش به یک استاد غیرعادی که سمیناری درباره خدا داشت به یاد می‌آورد. سه دختر حوا از لحاظ فکری ارضاکننده، شگفت‌انگیز و سرشار از نقل قول‌هایی از تی.اس الیوت گرفته تا حافظ است که ارزش دنبال کردن را دارد.


نیکول سیلی، جانور معمولی
تقریبا تمامی کتاب‌های شعر نادیده گرفته شده‌اند؛ اما اگر بخواهیم یکی از بهترین‌هایی را که در سال ۲۰۱۷ منتشر شده انتخاب کنیم، آن مجموعه اشعار نیکول سیلی است که جدید، قوی و اندوه‌بار است. غیر از این می‌توان به مجموعه‌های دیگری نظیر «ما را مُرده ندان» از دنز اسمیت، «گرگ را گرگ صدا بزن» از کاوه اکبر یا «چیزهای زیباتر از بیانسه زیاد است» از مورگان پارکر اشاره کرد.


کریس وِیر، مونوگراف
نادیده گرفتن خاطرات گرافیکی کریس ویر با وزن تقریبی ۴ کیلوگرم و سایز یک بچه کوچک کار سختی است، با این وجود این اتفاق افتاده. این کتاب که شامل تصاویر، برگه‌های نُت، عکس‌های خانوادگی، مجسمه‌ها، ابداعات، نوشته‌ها و چیزهای دیگر است، یک ذهن شدیدا انعطاف‌پذیر را نشان می‌دهد و درک این نکته را که معماری ذهن، متراکم و پیچیده است آسان‌تر می‌کند.


کامیل تی.دانگی، راهنمای غریبه‌های نسبی
بخشی خاطره، قسمتی سفرنامه و بخشی دیگر راهنمای والدین. این کتاب، نامه‌ای بسیار زیبا از یک مادر به دخترش است تا به او کمک کند دنیایی را که در آن زندگی می‌کند به آغوش بکشد، اجدادش را به او معرفی کند و برای آینده آماده‌اش کند.


الکسیس اکیوو، یک آسمان بدون ماه، بدون ستاره
شاید نتوان گفت که این کتاب به کل نادیده گرفته شده، اما ای کاش آدم‌های بیشتری درباره‌‌اش صحبت می‌کردند. یک آسمان بدون ماه، بدون ستاره: مبارزه زنان و مردان معمولی با افراط‌گرایی در افریقاست که خلاقیت، شجاعت و مقاومت هرروزه مردم سرتاسر این قاره را در برابر نیروهای ستمگر نشان می‌دهد.


کلود مک‌کی، مهربان با دندان‌های بزرگ
مک‌کی اولین انگلیسی‌زبان کارائیبی نوگراست و کشف این رمان که از سال ۲۰۰۹ در انتظار انتشار بود، ابعاد تازه‌ای از مطالعه پایان‌ناپذیر زندگی سیاهان در جریان ناآرامی‌های اجتماعی و سیاسی و مبارزه آنها را با فاشیسم در دهه ۱۹۳۰ نمایان می‌کند.

والتر کمپوسکی، همه برای هیچ
این کتاب آلمانی که به تازگی به انگلیسی ترجمه شده، توصیفی زیبا و تکان‌دهنده از فجایع جنگ است که بیشتر از دریچه چشمان یک کودک دیده می‌شود. با آشکار شدن ترس، نثر ظریف و کُند کمپوسکی به طرز بی‌رحمانه‌ای طعنه‌آمیز می‌شود.


پل یون، کوه
این مجموعه داستان به یاد ماندنی و جامع شما را در زمان و سرتاسر مرزها با خود همراه می‌کند و تا مدت‌ها با شما می‌ماند. یون یک نویسنده زیباست که سکوتش به اندازه حرف‌هایش قدرتمندانه سخن می‌گوید.


جنی ارپنبک، رفتن، رفت، رفته
رفتن، رفت، رفته یک رمان عمیقا جدی و پیچیده درباره مهاجرت است که در سال ۲۰۱۷ مهجور ماند. پروفسور ریچارد بازنشسته که خودش در کودکی به خاطر جنگ آواره و بی‌خانمان شده در برلین با گروهی از پناهندگان افریقایی آشنا می‌شود: داستانی مهیج و پرسش‌گرانه.


فردریکا املیا فینکلستین، بازمانده
بازمانده فردریکا املیا فینکلستین درباره حمله بتکلان و احساسی است که یک دختر جوان پاریسی درباره‌ این حادثه دارد. تقریبا هیچکس از این کتاب حرفی نزد، در حالی که اولین رمان فینکلستین مورد استقبال خوبی قرار گرفته بود. این خاصیت سندروم رمان دوم است.


ادوید دنتیکت، هنر مرگ
هنر مرگ تعمقی در سوگواری و مرگ و روش‌هایی است که سعی می‌کنیم با آنها یک چیز وصف‌ناشدنی را توصیف کنیم. کتابی که برای هر کسی لازم است، به ویژه آنهایی که به دنبال یافتن کلمات و معنی برای زمانی‌ هستند که همه چیز از حرکت بازمی‌ایستد.