سومین و چهارمین نشست از مجموعه درسگفتارهایی دربارهی سنایی در روز چهارشنبه دهم و هفدهم آبان ساعت ۱۶:۳۰ به بررسی «تاثیر سنایی بر مولانا» اختصاص دارد
به گزارش خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا)، عرفان در شعرِ فارسی و یا به تعبیرِ دیگر شعرِ عرفانی فارسی پیوندی استوار و جاودان با حکیم سنایی دارد. سنایی بود که سرودنِِ شعرِ عارفانه را چه در قلمروی اُسلوب و صورت و چه در عرصه معانی و مضامین، بنیادی استوار نهاد و راهی پُر رهرو را برای شاعران پس از خود گشود. راهی که پس از او با عطار و مولانا به اوجِ شکوفایی خود رسید.
در این میان مولانا که عظیمترین و باشکوهترین موج و جهشِ دریای ادبیات عرفانی است، تأثیر عمیق و وسیعی از سنایی پذیرفته است. تاثیری که حضورِ پُر رنگِ سنایی در مثنوی مولانا و غزلیاتِ شمس، نشانی از عمق و وسعتِ آن است. مولانا چه در اُسلوبِ سرایشِ مثنوی عارفانه، چه در صورت و موسیقی و مضامینِ غزل، سنایی را الگو میدانسته و از او اثر پذیرفته است. مولانا گاهی در مقامِ شارحِ شعرِ سنایی مینشیند، گاهی او را همچون پیشوا و پیرِ خود میداند و گاهی از او همچون بزرگترین اولیا و مشایخ یاد میکند.
سومین و چهارمین نشست از مجموعه درسگفتارهایی دربارهی سنایی در روز چهارشنبه دهم و هفدهم آبان ساعت ۱۶:۳۰ به بررسی «تاثیر سنایی بر مولانا» اختصاص دارد که با سخنرانی دکتر محمدجواد اعتمادی در مرکز فرهنگی شهر کتاب واقع در خیابان شهید بهشتی، خیابان شهید احمد قصیر (بخارست)، نبش کوچه سوم برگزار میشود. در این درسگفتاربه تأثیر سنایی بر مولانا پرداخته میشود و حضورِ سنایی در مثنوی و غزلیات شمس و فیه ما فیه، تحلیل و بررسی میشود.
نظر شما