به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)،شاید مخاطب فارسی‌زبان، کوهن را بیشتر متعلق به جهان موسیقی بداند تا ادبیات، اما او مدت‌ها قبل از آنکه در سال 1967 گیتار به دست بگیرد و خواندن را آغاز کند، در کشور زادگاه خود، کانادا، شاعری صاحب‌نام بود. «کتاب خواستن» نخستین کتاب شعری است که لئونارد کوهن پس از بیست سال سکوت منتشر کرد.

او بخش زیادی از شعرهای این مجموعه را در دوران اقامت دوازده ساله‌اش در یک معبد ذن در کالیفرنیا نوشت، و همراه با طراحی‌های سیاه و سفید خود شامل پرتره‌هایی که از خود کشیده به چاپ رساند.


کوهن در این کتاب نگاهی به گذشته دارد، گویا تمام یاران و دوستدارانش، تمام عزیزانش که مردگان را نیز دربرمی‌گیرد، احضار می‌کند تا در مهمانی خداحافظی‌اش شرکت کنند. در واقع این کتاب به اروینگ لی‌تون تقدیم شده، دوست سالیان سال کوهن، که مدتی پیش از انتشار این کتاب درگذشت. «کتاب خواستن» درباره‌ی پایان است اما کتابی غم‌آلود نیست، چرا که پایان برای او که زندگی را به تمامی و با همه‌ی وجود زیسته، غم‌آلود نیست، دیگر نه حسرتی هست نه افسوسی؛ نگاه او به زندگی زیسته‌اش، نگاهی شیرین و طنزآلود، همراه با حس پذیرش و سپاس‌گزاری است تا آنجا که حالا دیگر حتی می‌تواند به اشتباهاتش نیز بخندد.


در این کتاب کوهن همچنان همان تماشاگر و شاهد دقیق و زیرک است و کهن‌سالی نه تنها به تیزبینی او آسیب نزده، بلکه باعث شده او در نگرش خود به نوعی بلوغ نیز دست یابد. حالا دیگر می‌تواند زیبایی شعله‌ی آتش را بستاید بی‌آنکه خود را به آتش بکشد