به گزارش خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا) به نقل از روابط عمومی موسسه فرهنگی هنری و انتشارات مرکز اسناد انقلاب اسلامی، کتاب «آخرين وحشت‌آفرين» بر اساس زندگی ناصر مقدم به نگارش درآمده است. این اثر از جمله موضوع‌های طرح «تاریخ انقلاب اسلامی به زبان ساده» به شمار می‌آید که با عنوان «دانستنی‌های انقلاب اسلامی برای جوانان» تهیه شده است.

ناصر مقدم فرزند يعقوب در سال 1297 متولد شد. تحصيلات نظامي خود را در دانشکده افسري و دانشگاه جنگ و فرماندهي عالي و ستاد مشترک به پايان رسانيد و علاوه بر تحصيلات نظامي، در رشته حقوق از دانشگاه تهران فارغ‌التحصيل شد. وي از افسران برجسته «دفتر ويژه اطلاعات» بود که زير نظر حسين فردوست کار مي‌کرد. همزمان با آغاز کار فردوست در ساواک، به عنوان قائم‌مقام وارد ساواک شد و کار خود را در اداره کل سوم (که مسوول تامين امنيت داخلي کشور بود) شروع کرد. پس از قيام پانزده خرداد، به رياست اداره سوم ساواک منصوب شد و تا پايان سال 1349 در سمت خود باقي ماند.

مقدم بر خلاف مديرکل قبلي (امجدي) تلاش مي‌کرد تا اطلاعات و آگاهي‌هاي رژيم درباره روحانيت و جريان‌هاي انقلابي درون حوزه‌هاي علميه را گردآوري و در بولتن‌هاي ويژه‌اي به محمدرضا پهلوي ارایه کند. او پس از نصيري، زمام امور ساواک را به عهده گرفت و يکي از ماموران درجه يک سيا در خاورميانه و جهان به حساب مي‌آمد. اکثر دستگيري‌هاي مبارزان در خيابان‌ها (شکارهاي خياباني به اصطلاح ساواک) به دستور مستقيم او صورت مي‌گرفت و شکنجه‌هاي مدرن و پيشرفته اسرایيلي و آمريکايي توسط وي در ايران به اجرا گذاشته شد.

در سال 1350 از ساواک به ارتش بازگشت و به عنوان ریيس اداره دوم ستاد مشترک ارتش، مسووليت امور «اطلاعات و ضداطلاعات» ارتش را به عهده گرفت و تا درجه سپهبدي پيش رفت. وي روابط ویژه‌ای با آمريکايي‌ها داشت که به‌ويژه پس از سفر سه ماهه به آمريکا تحکيم و گسترش بيشتري يافت. مقدم توانست همان‌طور که اداره کل سوم ساواک را بازسازي مي‌کرد در وضع اداره دوم ارتش نيز تحول ايجاد کند. او تا قبل از رياست اداره دوم ارتش، فردي درويش مسلک بود اما به‌تدريج روحيه او تغيير کرد و به فردي تجمل‌پرست تبديل شد.

با اوج‌گيري امواج انقلاب اسلامي، محمدرضا پهلوي در صدد برآمد با انجام برخي تغييرات صوري و نمايشي در ارکان رژيم خود افکار عمومي را به انحراف بکشاند. بنابراین، مقدم اواسط خرداد ماه 1357 به جاي نعمت‌الله نصيري به رياست ساواک منصوب شد. با گسترش تظاهرات و راهپيمايي‌ها در پايتخت، دولت بنا به پيشنهاد مقدم برای برقراري امنيت و آرامش در کشور، حکومت نظامي در تهران و 10 شهر را صادر کرد اما در عوض، اجراي حکومت نظامي سبب ازدياد تظاهرات و انسجام تمام مخالفان عليه رژيم و دولت شد.

دوره رياست مقدم بر ساواک با گسترش انقلاب و سقوط پي در پي دولت‌ها همراه بود و او به مهره‌اي براي يافتن نخست‌وزيري که بتواند زمام امور را به دست گيرد، تبدیل شد. وي ملاقات کريم سنجابي با شاه را فراهم کرد. همچنين برای ملاقات مهدي بازرگان و شاه نيز تلاش‌هايي به عمل آورد که از سوي بازرگان مورد قبول واقع نشد. مقدم وقتي از سوي آن‌ها برای مقام نخست‌وزيري مايوس شد رو به شاپور بختيار آورد و با او وارد مذاکره و خواستار حمايت «سيا» از نخست‌وزيري وي شد.

مقدم در تمام جلسه‌هایی که براي رفع بحران کشور برپا مي‌شد رویه خشونت‌گرايي داشت و مي‌کوشيد تا شاه و فرماندهان ارتش را به کودتا و برخورد خونين با مردم ترغيب کند. از دلايل مهم موفق‌نشدن او درک نادرستش از کارنامه رژيم پهلوي و ماهيت انقلاب اسلامي بود و در مقاطع مختلف بر اعتقادات نادرست خود پافشاري مي‌کرد. با اين حال، وقتي تمام ترفندهايش براي متوقف‌کردن انقلاب بي‌ثمر ماند و سازمان و تشکيلات ساواک از هم پاشيد، رياکارانه کوشيد خود را به جناح ميانه‌رو انقلاب نزديک کند و از نخستين کساني بود که بيانيه بي‌طرفي ارتش شاهنشاهي را امضا کرد.

پس از پيروزي انقلاب، ناصر مقدم زندگي مخفيانه را پيش گرفت، اما خيلي زود توسط ماموران دادستاني انقلاب دستگير و تحويل دادگاه انقلاب اسلامي شد و با وجود کوشش‌هايي که براي پیشگیری از محاکمه وي به عمل آمد، دادگاه وي را مفسد في‌الارض شناخت و به اتفاق آرا، او را به اعدام محکوم کرد. حکم اعدام بامداد 22 فروردين 1358 به اجرا درآمد. 

کتاب «آخرین وحشت‌آفرین» رمان تاريخي است كه نويسنده با بهره‌گيري از بُن‌مايه‌هاي تاريخي و شخصيت، نوشته خود را به سامان و فرجام رسانده است. نويسنده در اين اثر قصد دارد مخاطبان را برضد وضع اجتماعي زمان (1340ـ1357) بشوراند و به انگيزش وادارد.

کتاب «آخرین وحشت‌آفرین» اثر حبیب‌الله مهرجو با شمارگان دو هزار و 500 نسخه،  112 صفحه در قطع پالتویی و به بهای 26 هزار ریال در مهرماه سال جاری روانه بازار نشر شده است.