به گزارش خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا)، رضا جهان‌فر در کتابی با عنوان «اولویت اول» به موضوع پدافند هوایی و جنگ نامتقارن پرداخته است.
جهان‌فر در مقدمه کتاب با اشاره به گذشت فقط یک قرن از آغاز رسمی استفاده از جنگنده در جنگ جهانی اول می‌نویسد: «پدافند هوایی اولین پشتوانه تامین امنیت در هر کشوری محسوب می‌شود، زیرا در هر جنگی که بر اساس نبرد هوا زمینی طراحی شده باشد، پدافند هوایی اولین سنگر دفاع است. بر این اساس پدافند هوایی را در اولویت اول نیروی نظامی کشور در حوزه دفاع بر می‌شمارند.»
جهان‌فر در «اولویت اول» می‌کوشد در سه فصل، قدرت هوایی و اجزای آن، حملات هوایی رخ داده در جنگ‌های یک سده اخیر، شیوه عملکرد پدافند هوایی در برابر این حملات و شیوه‌های مبارزه نامتقارن در حوزه پدافند هوایی را در جنگ‌های به وقوع پیوسته در سال‌های اخیر گزارش و بررسی کند.
بر این اساس، نخستین فصل کتاب با عنوان «نبرد‌های هوایی و پدافند هوایی از جنگ کلاسیک تا نبرد نامتقارن» به نقش پدافند در جنگ‌های هوایی پیش از دهه 90 میلادی پرداخته است.
جنگ جهانی اول به عنوان اولین جنگی که راهبردهایی در آن تعریف شده، محسوب می‌شود. در آغاز این جنگ، هرچند هنوز جنگ‌افزار مناسبی به عنوان سلاح پدافندی ساخته نشده بود اما در سال آخر جنگ، طرح‌هایی برای ساخت سلاحی مناسب به عنوان ضد‌هوایی ارایه شد.
سیر تکامل پدافند از این پس در جنگ‌هایی مانند جنگ کره (1950 تا 1953)، جنگ هند و پاکستان (سپتامبر 1965)، عملیات لاین‌بکر، عملکرد پدافند هوایی کشور‌های عربی در جنگ‌های 1967 و 1973 و جنگ فلکند (ژوئن 1982) بررسی شده و نتایج این جنگ‌ها هم بر محور پدافند مورد تحلیل قرار گرفته است.
«جنگ ایران و عراق و عملکرد پدافند هوایی جمهوری اسلامی ایران» عنوان دومین فصل «اولویت اول» است که نحوه این عملکرد از سال 1358 را با توجه به عملکرد و میزان توانمندی پدافندی عراق در جنگ تحمیلی و بر اساس عملیات‌های گوناگون تبیین کرده است.
در صفحه 110 کتاب و ذیل عنوان «سبُک‌سازیِ پدافند هوایی» می‌خوانیم: «از ابتکارهای جالب شهید سرلشکر ستاری در عملیات والفجر 8 (عملیات فاو) سبک‌سازی سامانه پدافند هوایی به منظور افزایش سرعت استفاده از سامانه و افزایش چالاکی و قابلیت جابه‌جایی بوده است. این ابتکار به افزایش کارایی و بهره‌وری سامانه‌های پدافند هوایی ایران منجر شد، به گونه‌ای که در این عملیات، بیش از 70 فروند هواپیمای جنگنده و 10 فروند بالگرد توسط دلیرمردان پدافند هوایی ساقط شد.»
در فصل سوم «اولویت اول» با عنوان «پدافند هوایی، شگفتی‌ساز در جنگ نامتقارن» نقش پدافند هوایی در زمینه‌سازی برای پیروزی یا شکست در جنگ‌ها مورد تحلیل و ارزیابی قرار گرفته است.
جهان‌فر، نویسنده کتاب، در این فصل با بیان تفاوت‌های محسوس جنگ نامتقارن و جنگ کلاسیک به ضرورت‌های ارتقای نیروی پدافندی در راستای موفقیت و پیروزی در جنگ‌های نامتقارن می‌پردازد. وی در ادامه به جنگ جهانی دوم به‌عنوان نخستین تجربه جنگ نامتقارن و جنگ‌های دیگر مانند عراق و متحدان، جنگ کوزوو در 1999 و جنگ افغانستان در 2001 پرداخته است.
کتابنامه «اولویت اول» نشان می‌دهد که جهان‌فر از 32 عنوان کتاب فارسی، 15 نشریه و 21 پایگاه و سند مختلف برای نگارش کتاب بهره گرفته است.
کتاب «اولویت اول» را نشر آجا (ارتش جمهوری اسلامی ایران)با شمارگان 2 هزار نسخه و در 199 صفحه مصور و به بهای 55 هزار ریال روانه بازار نشر کرده است.
جهان‌فر در مقدمه کتاب با اشاره به گذشت فقط یک قرن از آغاز رسمی استفاده از جنگنده در جنگ جهانی اول می‌نویسد: «پدافند هوایی اولین پشتوانه تامین امنیت در هر کشوری محسوب می‌شود، زیرا در هر جنگی که بر اساس نبرد هوا زمینی طراحی شده باشد، پدافند هوایی اولین سنگر دفاع است. بر این اساس پدافند هوایی را در اولویت اول نیروی نظامی کشور در حوزه دفاع بر می‌شمارند.»
جهان‌فر در «اولویت اول» می‌کوشد در سه فصل، قدرت هوایی و اجزای آن، حملات هوایی رخ داده در جنگ‌های یک سده اخیر، شیوه عملکرد پدافند هوایی در برابر این حملات و شیوه‌های مبارزه نامتقارن در حوزه پدافند هوایی را در جنگ‌های به وقوع پیوسته در سال‌های اخیر گزارش و بررسی کند.
بر این اساس، نخستین فصل کتاب با عنوان «نبرد‌های هوایی و پدافند هوایی از جنگ کلاسیک تا نبرد نامتقارن» به نقش پدافند در جنگ‌های هوایی پیش از دهه 90 میلادی پرداخته است.
جنگ جهانی اول به عنوان اولین جنگی که راهبردهایی در آن تعریف شده، محسوب می‌شود. در آغاز این جنگ، هرچند هنوز جنگ‌افزار مناسبی به عنوان سلاح پدافندی ساخته نشده بود اما در سال آخر جنگ، طرح‌هایی برای ساخت سلاحی مناسب به عنوان ضد‌هوایی ارایه شد.
سیر تکامل پدافند از این پس در جنگ‌هایی مانند جنگ کره (1950 تا 1953)، جنگ هند و پاکستان (سپتامبر 1965)، عملیات لاین‌بکر، عملکرد پدافند هوایی کشور‌های عربی در جنگ‌های 1967 و 1973 و جنگ فلکند (ژوئن 1982) بررسی شده و نتایج این جنگ‌ها هم بر محور پدافند مورد تحلیل قرار گرفته است.
«جنگ ایران و عراق و عملکرد پدافند هوایی جمهوری اسلامی ایران» عنوان دومین فصل «اولویت اول» است که نحوه این عملکرد از سال 1358 را با توجه به عملکرد و میزان توانمندی پدافندی عراق در جنگ تحمیلی و بر اساس عملیات‌های گوناگون تبیین کرده است.
در صفحه 110 کتاب و ذیل عنوان «سبُک‌سازیِ پدافند هوایی» می‌خوانیم: «از ابتکارهای جالب شهید سرلشکر ستاری در عملیات والفجر 8 (عملیات فاو) سبک‌سازی سامانه پدافند هوایی به منظور افزایش سرعت استفاده از سامانه و افزایش چالاکی و قابلیت جابه‌جایی بوده است. این ابتکار به افزایش کارایی و بهره‌وری سامانه‌های پدافند هوایی ایران منجر شد، به گونه‌ای که در این عملیات، بیش از 70 فروند هواپیمای جنگنده و 10 فروند بالگرد توسط دلیرمردان پدافند هوایی ساقط شد.»
در فصل سوم «اولویت اول» با عنوان «پدافند هوایی، شگفتی‌ساز در جنگ نامتقارن» نقش پدافند هوایی در زمینه‌سازی برای پیروزی یا شکست در جنگ‌ها مورد تحلیل و ارزیابی قرار گرفته است.
جهان‌فر، نویسنده کتاب، در این فصل با بیان تفاوت‌های محسوس جنگ نامتقارن و جنگ کلاسیک به ضرورت‌های ارتقای نیروی پدافندی در راستای موفقیت و پیروزی در جنگ‌های نامتقارن می‌پردازد. وی در ادامه به جنگ جهانی دوم به‌عنوان نخستین تجربه جنگ نامتقارن و جنگ‌های دیگر مانند عراق و متحدان، جنگ کوزوو در 1999 و جنگ افغانستان در 2001 پرداخته است.
کتابنامه «اولویت اول» نشان می‌دهد که جهان‌فر از 32 عنوان کتاب فارسی، 15 نشریه و 21 پایگاه و سند مختلف برای نگارش کتاب بهره گرفته است.
کتاب «اولویت اول» را نشر آجا (ارتش جمهوری اسلامی ایران)با شمارگان 2 هزار نسخه و در 199 صفحه مصور و به بهای 55 هزار ریال روانه بازار نشر کرده است.
نظر شما