ماهیت حقوقی قرارداد مبادله سهام
اگرچه در قانون بازار اوراق بهادار جمهوری اسلامی ایران، علاوه بر استفاده از عنوانهای عامی، همانند معامله یا داد و ستد اوراق بهادار، در چند مورد نیز به خرید یا فروش اوراق بهادار، به عنوان موضوع فعالیت برخی واسطههای بورسی اشاره دارد و در آییننامه معاملات بورس اوراق بهادار تهران، به خرید و فروش اوراق بهادار تصریح شده اما با توجه به کاربرد عام این واژه در ادبیات اقتصادی که حتی از قراردادهای بیمه به عنوان «خرید یا فروش بیمه» یاد میشود، به نظر میرسد قانونگذار در مقام تعیین ماهیت حقوقی قراردادهای داد و ستد اوراق بهادار و تطبیق عنوان بیع یا فروش در مفهوم خاص آن بر این معاملات نبوده است. مؤید این نظر به کاربردن واژه فروش در تبصره ماده 27 قانون بازار اوراق بهادار در مورد عرضه اولیه اوراق مشارکت و دیگر اوراق بهادار بانکها و شهرداریها و مؤسسههای دولتی است که مسلماً عنوان فروش یا بیع در مفهوم دقیق کلمه بر آن صدق نمیکند. به ویژه آنکه در خصوص اوراق مشارکتی که دولت یا شهرداریها برای اولین بار عرضه میکنند، فرض بر این است اشخاص با پرداخت مبلغ اسمی این اوراق در یک پروژه یا طرح اقتصادی مشارکت و سرمایهگذاری میکنند. در بند 6 ماده یک آییننامه یاد شده در تعریف مشتری آمده است: شخصی است که متقاضی خرید یا فروش اوراق بهادار است. بدیهی است که چنین تعریفی بر عنوان مشتری در مفهوم دقیق کلمه، به عنوان طرف دوم عقد بیع صدق نمیکند.
صفحات 143 و 144/ مباحثی تحلیلی از حقوق تجارت/ دکتر ابراهیم عبدیپور فرد/ انتشارات پرژهشگاه حوزه و دانشگاه/ چاپ اول/ سال 1391/ 332 صفحه/ 6800 تومان
یکشنبه ۲۷ اسفند ۱۳۹۱ - ۰۸:۰۰
نظر شما