به گزارش خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا)، مجموعه شعر «تاریکخانه» دربرگیرنده 40 قطعه شعر سپید نسبتا کوتاه است.
شاعر در سرایش این شعرها از زبان ساده‌ای بهره گرفته است و اغلب از تصاویر شعری برخوردارند.
«غروب»، «گل‌های هلندی»، «کافه اخرا»، «ذره‌بین»، «گوشواره‌ها»، «بلندی‌های بادگیر»، «شاعر»، «آمفی‌تئاتر»، «عکس کودکی»، «سکانس آخر»، «قاب»، «سکوت»، «قندیل» و «پایان» عنوان‌هاي برخی شعرهای این مجموعه‌اند.
پویا درباره این مجموعه شعر به «ایبنا» گفت: شعرهای این مجموعه از سال 1385 تا 1390 سروده شده‌اند. درون‌مایه این شعرها از یک سو تغرلی و از سوی دیگر اجتماعی و دارای نوعی هستی‌شناسی از جهان پیرامونند. همچنین طبق نقدهایی که در ارتباط با این شعرها صورت گرفته است، به نوعی فلسفه نگاه شاعر و جهان‌بینی او در آن‌ها دیده می‌شود.
وی افزود: استفاده از المان‌ها یا عناصری در شعرهایی چون «After Effect» یا حتی رجوع به شخصیت‌های داستانی معروف در برخی از این شعرها فقط براساس علاقه شخصی‌ام به این موضوعات صورت گرفته و شاید بتوانم بگویم به نوعی دغدغه شخصی بوده است.
وی در ادامه گفت: حدود دو سال شاگرد آقای حافظ موسوی بوده‌ام و فکر می‌کنم سبک کار من برگرفته از شعرهایی است که در دهه‌های اخیر سروده شده‌اند. زبان این شعرها ساده، دور از بازی‌های زبانی و نزدیک به نثر امروزی است. همچنین این شعرها محتوایی پیچیده دارند که با عنصر تخیل و تصویر تلفیق شده‌اند.
در شعر «شاهزاده» از اين مجموعه مي‌خوانيم:
«صدایت
ابری است قرمز
در حاشیه‌ی درختان سبز
چشم‌هایت اما
اولین پرتوهای نوری که پس از کسوف
بیرون می‌زنند
به شگفت آمده‌ام
از غنجی که در دلم
سوت قطارهای جهانگرد می‌کشد
و شب‌هایی که در داستان تو شاهزاده می‌شوم.»
پویا متولد هشت فروردین 1364 تهران و فارغ‌التحصیل کارشناسی حسابداری است. وی مسوول بخش خبر مجله ادبی وازنا بوده است.
مجموعه شعر «تاریکخانه» در 60 صفحه، شمارگان هزار نسخه و قیمت سه هزار و 200 تومان از سوی نشر بوتیمار منتشر شده است.
یکشنبه ۱۰ دی ۱۳۹۱ - ۰۹:۰۲
نظر شما