عليزاده در گفت‌وگو با خبرگزاري كتاب ايران(ايبنا)، گفت: اين اثر را پژوهشكده امام خميني(ره) و انقلاب اسلامي منتشر مي‌كند. 

عضو هيات علمي دانشگاه امام صادق(ع) افزود: سعي كردم اين اثر راهنمايي باشد براي دانشجوياني كه در حوزه علوم انساني به ويژه عرفان و فلسفه پايان‌نامه و رساله مي‌نويسند.

وي به وضع نابسامان پايان‌نامه‌ها و رساله‌هاي دانشجويي اشاره كرد و گفت: با توجه به اين‌كه پايان‌نامه‌ها و رساله‌هاي دانشجويي بخش مهمي از سطح علمي ما را نشان مي‌دهند، بايد به وضعيت محتوایی و علمی اين آثار رسیدگی شود.

عليزاده افزود: تاكنون حدود 150 رساله و پايان‌نامه را راهنمايي كرده‌ام و متوجه شدم كه اين تحقيقات اشكالات اساسي دارند و مرتب نيز تكرار مي‌شوند. اين امر مرا بر آن داشت تا اين كتاب را تاليف كنم كه تبيين روش تحقيق در حوزه فلسفه و عرفان است.

اين نويسنده به تلاش براي ارايه راه‌حل‌هاي عملي براي رفع اشكالات تحقيقات دانشجويي در كتابش اشاره كرد و گفت: به نظرم اشكالات پايان‌نامه‌ها و رساله‌هاي ما اساسي‌اند و اعتبار علمي ما را به خطر می‌اندازند.

عليزاده افزود: يكي از اين مشكلات، سرقت ادبي است. دانشجويان به دلیل آن که روش تحقيق را به خوبی نمی‌دانند، دست به سرقت ادبي مي‌زنند و خودشان هم از سرقت‌شان آگاه نيستند يا در جريان تحقيقات‌شان دچار بي‌عدالتي مي‌شوند، در حالي كه محقق هم بايد مانند يك قاضي عادل باشد. همچنين زبان فارسي اين استعداد را دارد كه در كنار بار علمي، بار عاطفي را نيز در خود جای دهد. تسلط نداشتن كافي به اين موضوع و استفاده نادرست از واژه‌ها و تركيب‌ها سبب مي‌شود گاهي سطح علمي پايان‌نامه‌ها كاهش پيدا كند.

وي بار ديگر بر رواج سرقت ادبي در پايان‌نامه‌ها و رسالات دانشجويي تاكيد كرد و گفت: متاسفانه با موردی مواجه شدیم كه پايان‌نامه‌اي كه دانشجویی از آن دفاع كرد و نمره خوبی گرفت، فرد ديگري دقيقا همان پايان‌نامه را به عنوان رساله دكتري ارايه داد و نمره کامل گرفت. دانشجوي مقطع کارشناسی ارشد نيز متوجه كپي‌برداري از پايان‌نامه‌اش شد و اعتراض كرد. 

عضو هيات علمي دانشگاه امام صادق(ع) پايبند نبودن به روش تحقيق علمي و سرقت ادبي را در ميان استادان دانشگاه نيز صادق دانست و گفت: اين قبيل سرقت‌هاي ادبي از سوي عده‌اي از استادان دانشگاه نيز انجام مي‌شود؛ براي مثال مدتي پيش يكي از استادان دانشگاه‌هاي ايران مقاله‌اي روسي را به نام خود در يكي از مجلات كه در فهرست «آي اس آي» نيز وجود دارد، منتشر كرد، نويسنده روسي نيز متوجه شد و نامه‌اي به دانشگاه ايراني نوشت.

وي با بيان اين‌كه سرقت تنها در حوزه اقتصاد صورت نمي‌گيرد، بلكه در حوزه‌هاي علمي نيز به وفور اتفاق مي‌افتد، گفت: در اين اثر سعي كردم با اختصاص بخشي از كتاب به اخلاق پژوهش، مواردي را كه اشكال محسوب مي‌شوند، توضيح دهم.

عليزاده به اختصاص داشتن كتابش به رشته‌هاي عرفان و فلسفه اشاره كرد و گفت: البته وضعيت نابسامان تحقيقات دانشگاهي تنها به اين دو حوزه محدود نمي‌شوند. در اين كتاب تلاش كردم به سهم خودم دانشجويان را با روش‌هاي اخلاقي پژوهش آشنا كنم.

وي در پايان نبود قوانين براي سرقت‌هاي ادبي را از ديگر دلايل رواج اين بي‌اخلاقي در جامعه دانست و گفت: اين بي‌قانوني تا حدي است كه شاهد تبليغات آزادانه براي نوشتن پايان‌نامه و رساله در سطح شهر هستيم!