به گزارش خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا) به نقل از سایت لیترری، هر چند بسیاری از این گمان ها تنها سروصدا و به نوعی ایجاد هیجان در دنیای ادبی است، اما نمی توان اهمیت جایزه ادبیات نوبل را نادیده گرفت. تازه همه این سروصداها با بیرون آمدن نام برنده خوشبخت از پشت درهای بسته آکادمی سوئد و اهدای جایزه به پایان نمی رسد و حداقل تا یکی دو ماه پس از اعلام نام برنده، ابراز نظرها، اعتراض ها و نقدها نسبت به این انتخاب ادامه پیدا می کند. با این حال امسال جای بسی تعجب است که هنوز اتفاق غیرمنتظره ای نیفتاده و «لادبروکز» سایتی که حتی شرط بندی برای انتخاب نام برنده را باب کرده، تاكنون در این زمینه سروصدایی به راه نینداخته است. 

در این میان سایت ادبیات جهان که معمولا طلایه دار این حدس و گمان هاست با کمال تعجب از هواداران و مراجعه کنندگان خود خواسته است تا به تدریج وارد میدان شوند و نظرات خود را ابراز کنند. منتقد این سایت می پرسد، امسال به چه کسانی بیشتر امید بسته اید؟ فکر می کنید چه اسم هایی در فهرست امیدداران امسال جای داشته باشند؟ شما می خواهید چه نام هایی را ببینید؟ این منتقد گمان می کند امسال نوبت چهره ای آسیایی برای بردن نوبل باشد و به شخصه از «کو اون» نام می برد. کو اون 79 ساله شاعر، مترجم و فعال سیاسی از کره جنوبی است که سال‌های زیادی از عمرش در زندان سپری شده‌است. او می گوید شاید هم چهره ای از خاورمیانه برنده خوشبخت امسال باشد؛ چهره ای چون آدونیس شاعر سوری و یا حتی نویسنده ای اسراییلی که حامی حقوق فلسطینیان باشد؟ البته او نام نویسنده ای را برای این احتمال مطرح نکرده است. 

این منتقد اما احتمال اعلام نام یک شاعر را امسال ضعیف می داند چون سال پیش توماس ترنس ترومر سوئدی، شاعری بود که این جایزه را به خانه برد و برای دو سال پیاپی نمی توان انتظار داشت که جهان شعر مفتخر به دریافت این جایزه شود. او در میان همه احتمالاتی که مطرح می کند، از یک چیز به یقین سخن می گوید؛ این که برنده امسال قطعا سوئدی نخواهد بود! 

منتقد سایت فیکشنال وودز اما می گوید چرا که نه؟ چرا یک شاعر دیگر نتواند در سال 2012 این جایزه را به خانه ببرد؟ این منتقد با وجود این که اروپا را به عنوان خانه اصلی ادبیات معرفی می کند، می گوید شاید امسال دیگر نوبت آمریکا باشد که بر ناکامی های چندین سال اخیرش در این زمینه نقطه پایانی بگذارد. او هر چند برای امسال دقیقا بر چهره ای مجاری تاکید نمی کند اما می گوید در این دهه باید یک چهره مجاری این جایزه را به خانه ببرد و از نام هایی چون ناداس، استرهازی، کراسناهورکای، کنراد، بارتیس و بودور که در این نقطه کوچک از نقشه جهان می درخشند یاد می کند. 

منتقد دیگری نیز می گوید امسال نوبت چهره ای فرانسوی است و از فیلیپ ژاکوته و ایو بونفوا شاعران فرانسوی یاد می کند و می گوید آن ها آن قدر بزرگ و آن قدر مسن هستند که وقت آن است تا به دریافت این جایزه مفتخر شوند. اما او شانس زیادی برای نویسندگان نثر فرانسه قایل نیست و می نویسد پی یر گیوتی زیادی آوانگارد است، آثار پی یر میشون هم اندک است، میشل ولبک زیادی جنجالی است و آنتوان وولودین هم نوشته های چندانی در کارنامه ندارد و تاکنون جایزه آکادمی فرانسه را نیز به خانه نبرده است. او می نویسد  احتمالش هست که پاسکال کینییار یک روز این جایزه را دریافت کند، اما آن روز احتمالا اندکی دورتر خواهد بود. با این حال او معتقد است آسیه جبار و امین معلوف را نیز نباید از نظر دور داشت. این منتقد اما معتقد است نویسندگان آثار غیرداستانی فرانسه نیز از جایگاه معتبری برخوردارند و هلن سیکسو فیلسوف و نمایشنامه نویس می تواند یک انتخاب عالی باشد و می پرسد چرا نباید به رنه ژیرار منتقد ادبی برجسته عضو آکادمی فکر کرد؟ 

با این ابراز نظرها، می توان گفت دور جدید جایزه نوبل شروع شده و با گرمتر شدن این تنور خوش عطر، باید در انتظار معرفی نام های بیشتری بود. 

رویا دیانت