به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، این نویسندگان آثار شاخصی را از خود به یادگار گذاشته‌اند. 

الیاس کانتی
الیاس کانتی، رمان نویس و نمایشنامه‌نویس بلغاری چنین روزی در سال 1905 در شهر «روزه» بلغارستان دیده به جهان گشود. او به زبان‌های بلغاری، انگلیسی، فرانسوی و آلمانی تسلط داشت اما همه آثارش را به آلمانی نوشت و به همین دلیل برای قدردانی از زحماتش در حوزه فرهنگ و تاريخ به عنوان نويسنده آلماني انتخاب شد و موفق شد تا در سال 1981 جایزه نوبل را از آن خود کند. خاندان كانتي بازرگانان يهودي اسپانيايي‌‏الاصل بودند كه مدام نقل ‏مكان مي‏كردند. كانتي و خانواده‌‏‏اش در سال 19141 به انگلستان رفتند اما پدرش يك سال بعد فوت کرد و مادرش آن ها را به وين در اتريش برد. او  سال 1924 رشته شیمی را در دانشگاه انتخاب کرد اما پس از مدتی آن را ترک و به ادبیات روی آورد. او «کمدی خودپسندی» را سال 1934، «برج بابل» را سال 1935 و شاهکارش «مردم و قدرت» را سال 1962به رشته تحرير درآورد. كانتي سال 1952 شهروند افتخاري انگلستان شد اما با اين حال در سال 1970 به زوريخ رفت و در سوييس مستقر شد. «عروسی»، «نابینایی»، «اپرای میمون ها»، «مشعل در گوش» و «فیروزها» از دیگر آثار اوست. وی آگوست 1994 از دنیا رفت. 

ماریا گریپه
ماریا گریپه، نویسنده سوئدی چنین روزی در سال 1923 به دنیا آمد. او برای کودکان و نوجوانان می نوشت و در کارنامه ادبی اش 38 عنوان کتاب وجود دارد که به 30 زبان مختلف ترجمه شده اند. وی فعالیت ادبی اش را از سال 1946 و پس از ازدواج آغاز کرد و چون همسرش در آن زمان تصویرگر کتاب کودکان بود، او هم در کنارش به این حرفه علاقه مند شد و کارش را با تصویرگری آغاز کرد. وی در نوشته هایش از ادگار آلن پو، شارلوت و امیلی برونته بسیار تاثیرپذیرفته بود. نخستین اثر مهم وی «ژوزفین» سال 1961 منتشر شد که نخستین جلد از مجموعه رمان های «هوگو» و «ژوزفین و هوگو» بود. آخرین کتاب او «گل آنا» نام دارد که سال 1997 به چاپ رسید. با اقتباس از بسیاری از کارهای وی مانند مجموعه «سایه»، «بچه‌های مرد شیشه‌گر» و «اگنس سیسیلیا» فیلم ساخته شده است. او سال 1974 جایزه هانس کریستین آندرسن و سال 1979 جایزه دوبلوگ را از آن خود کرد. «کت سبز» و «خانه ژولیا» از دیگر آثار اوست. وی آوریل 2007 از دنیا رفت. 

ساموئل تیلور کالریج
ساموئل تیلور کالریج، شاعر و منتقد ادبی انگلیسی چنین روزی در سال 1834 از دنیا رفت. وی که اکتبر 1772 به دنیا آمده بود همراه دوستش ویلیام وردزورث به عنوان بنیانگذاران مکتب رمانتیسم در انگلستان شناخته می شود. او برای دو دفتر شعرش با عنوان «دریانورد کهن» و «کوبلا خان» و کتابش با عنوان «بیوگرافی ادبی» شهرت دارد. وی همچنین نقدهای شاخص بسیاری بر آثار شکسپیر نوشته است. کالریج از جوانی به افسردگی مبتلا بود و تصمیم گرفت تا با مواد مخدر آن را درمان کند اما به اعتیاد گرفتار شد و سال 1834 به دليل بيماري و مصرف بيش از حد مواد مخدر چشم از جهان فرو بست. 

ولادیمیر ویسوتسکی
ولادیمیر ویسوتسکی شاعر و خواننده نامدار روسی چنین روزی در سال 1980 از دنیا رفت. وی ژانویه 1938 در مسکو به دنیا آمد. وی اشعاری چون «قصه مبارزه»، «کودکی» و «کاریستنی بزرگ» تالیف کرد که آن ها را خود نیز اجرا می کرد. این اشعار با استقبال گسترده‌ای در میان مردم برخوردار شدند. از سال 1997 جایزه‌ای با نام وی از سوی بنیاد ویسوتسکی به برترین آثار شاعران اهدا می شود.

فرانک اوهارا
فرانک اوهارا نویسنده، شاعر و منتقد هنری آمریکایی در چنین روزی از سال 1966 درگذشت. او متولد 1926 و یکی از اعضای مدرسه شعر نیویورک بود. او که در درجه نخست به موسیقی علاقه داشت شیفته شاعرانی چون آرتور رمبو، استفان مالارمه، بوریس پاسترناک و ولادیمیر مایاکوفسکی بود. هنگام تحصیل در دانشگاه هاروارد او با جان اشبری آشنا شد و نخستین اشعارش با عنوان «طرفدار هاروارد» را منتشر کرد. اوهارا که ابتدا شروع به تحصیل در رشته فلسفه کرده بود، در رشته زبان انگلیسی فارغ التحصیل شد. به زودی او شروع به نوشتن به صورت حرفه ای کرد. در مدت کوتاه زندگی‌اش که بر اثر تصادف به پایان رسید، هفت عنوان کتاب شعر از وی منتشر شد که «اشعار عاشقانه» سال 1965 آخرین آن‌ها بود. پس از درگذشت او 10 عنوان کتاب از آثار به جا مانده‌اش منتشر شد. وی از جایگاه ویژه‌ای در زمینه هنر مدرن نیز برخوردار است.