به گزارش خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا) به نقل از بوک ترید، بعد از اتمام ترجمه کتاب «توازنی ظریف» توسط سلنت، مدیر برنامه های آلبی برای او جدولی پنج ستونی فرستاده، که قرار بوده با توضیح درباره «هرگونه انحراف از کلمات دقیق انگلیسی و این که چرا این امکان وجود نداشت تا آن کلمات مستقیما به اسپانیایی ترجمه شوند و این که به چه علت کلمات جایگزین انتخاب شده اند» پر شود.
این درخواست که بدون توجه به این که سلنت این کتاب را به زبان کاتالان ترجمه کرده و نه اسپانیایی، کاملا عجیب و پریشان کننده است. چگونه آلبی، که زندگی اش را با کلمه ها ساخته، نتوانسته متوجه این موضوع بشود که زبان ها به صورت مستقیم به یکدیگر ترجمه نمی شوند؟ خامی زبانی که در این درخواست به کار رفته بود (هرگونه انحراف از کلمات دقیق انگلیسی) بیانگر یک درک اشتباه از عمل ترجمه کردن است.
به همین دلیل سلنت در این نامه چنین توضيح مي‌دهد: برای قسمت اول بیانیه بالا («هرگونه انحرافی از کلمات دقیق انگلیسی») می توانم به شما اطمینان بدهم، با استثنای اسم های شخصیت ها و مکان های خاص و یا اشارات فرهنگی، بقیه ترجمه من یک انحراف کامل از کلمات دقیق انگلیسی است؛ آن هم به یک دلیل ساده: به این دلیل که مطلب به زبانی دیگر نوشته شده است.
سلنت در نهایت از روی دوستی با تهیه کنندگان نمایش، با این درخواست موافقت کرد، زیرا اگر او این کار را نمی کرد آن ها حق استفاده از ترجمه و بردن آن به روی صحنه را نداشتند اما او هم از این درخواست و هم از شیوه ای که درخواست مطرح شده کاملا ناراضی است. چیزی که عجیب به نظر می رسد این است که درخواست آلبی مترجمان را به عنوان توانا یا ناتوانا خطاب نمی کند بلکه از آن ها به عنوان افرادی که دیگران را گول می زنند و برای منفعت خود مطلب را تغییر می دهند نام برده است.
به همین دلیل سلنت در نامه اش نوشته است:جدول هایی که شما مترجمانتان را مجبور می کنید آن ها را پر کنند به هیچ وجه تضمین کننده کیفیت ترجمه نیستند. آیا واقعا فکر می کنید کسی که یک کار ترجمه بد انجام داده قادر است اشتباه های خود را پیدا کند و تا این حد بی پروا باشد تا از آن ها به روشنی یاد کند؟
او می نویسد: ترجمه های بد وجود دارند، اما با این روش نمی توان آن ها را مشخص کرد، و این روش همچنین به هیچ وجه راه برخورد کردن با یک فرد حرفه ای نیست.
ادوارد فرانکلین آلبی (متولد ۱۲ مارس ۱۹۲۸) نمایشنامه نویس شهیر آمریکایی که آثاری چون «چه کسی از ویرجینیا ولف می‌ترسد» و «رویای آمریکایی» را در کارنامه اش دارد، در نمایش‌هایش معمولا به نقد جامعه آمریکا می‌پردازد.
دوشنبه ۱۲ تیر ۱۳۹۱ - ۱۰:۳۶
نظر شما