به گزارش خبرگزاري كتاب ايران(ايبنا) به نقل از روابط عمومي انتشارات «سمت»، پارادايم دوجهاني‌شدن‌ها، نگاهي است که نخست بر تمايز بين جهان مدرنيته و جهان جهاني‌شده تأکيد مي‌کند و در گام بعد به تبيين و متمايز کردن دو جهان موازي و درعين‌‌حال مرتبط و درهم‌تنیده مي‌پردازد و به جهاني‌شدن‌هاي متکثر در درون اين دو جهان توجه می‌کند. 

با اين نگاه، مهمترين تغيير جهان معاصر که بنيان تغييرات آينده جهان را مي‌سازد، رقابتي شدن جهان واقعي و جهان مجازي است. ظهور جهان جديد يعني جهان مجازي بسياري از روندها، نگرش‌ها و ظرفيت‌هاي امروزی و آيندة جهان را تحت تأثير خود قرار خواهد داد.
اين جهان در واقع به موازات و گاه مسلط بر جهان واقعي ترسيم می‌شود و عينيت واقعي مي‌يابد. اين دو جهان از يک رابطه انعکاسي هندسي برخوردارند و دادوستد‌هاي بي‌شماري بين اين دو جهان جريان دارد.

با توجه به تغييرات بزرگي که در دوره جهاني‌شدن روی داده است و اين تغييرات پايان‌ها و آغازهاي جديد و به‌عبارتي يک نقطه عطف تاريخي محسوب می‌شود، فهم اين دورة جديد نيازمند پارادايم نظري جديدی است که توضيح‌‌دهنده روندهاي جديد تاريخ معاصر است. 

اساساً در تعريف پارادايم بر اين نکته تأکيد می‌شود که «پارادايم مجموعه‌اي از سوال‌ها، اعمال و قراردادهاي نهادينه‌ای است که منعکس‌کنندة نگاه علمي به مسائل يک مقطع خاص تاريخي باشد.» بنابراين، پارادايم اسير دوره و زمان خاص است. 

به همين دليل، پارادايم‌هاي مدرنيته، برای مثال، در قالب مدرنيتة‌ ايراني با رويکردهاي مختلفي مثل روشنفکري و عقب‌افتادگي، رويکرد توسعه‌‌نايافتگي و يا پارادايم ايدئولوژي‌گرايي، منعکس‌کنندة تاريخ مدرنيتة‌ ايراني و يا مدرنيتة معاصر ايراني است، اما اين نوع پارادايم‌ها ظرفيت نگاه به فضاي جهاني‌شدة ‌ايراني و يا فضاي دوجهاني‌شدة جديد ايراني را ندارد.

با اين نگاه، پارادايم‌هاي مدرنيته به ‌مرور رويکرد تاريخي مي‌يابند و توسعة آنها به روندهاي آينده، مستلزم بازسازي معرفتي جديد است. اين ناتواني، هم به دليل بنيادهاي متفاوت معرفتي است که در قالب پسامدرنيسم ظهور يافته و هم به دلیل ظهور ظرفيت‌ها و توسعه‌هاي جديد و به‌عبارتي ناشی از ظهور دورة جديدي است که به‌ مراتب با ظرفيت‌هاي دورة مدرنيته متفاوت است. 

مهم‌ترين توسعة اجتماعي معاصر، توسعة فضاي اجتماعي است که با دوفضایي‌شدن جهاني‌شدن‌ها، اتفاق افتاده ‌است. به‌دنبال توسعة جديد فضاي اجتماعي، ظرفيت جديدي به جهان واقعي (جهان اول) اضافه شده ‌است که از آن به جهان مجازي (جهان دوم) تعبير می‌شود.
 
در واقع در درون اين دو جهان که مانند دوقلوهاي به‌ هم ‌چسبيده با يکدیگر در تعامل هستند و بدون يکديگر، استمرار حيات اجتماعي آن‌ها ممکن نيست، دو واقعيت در جريان است که يکي واقعيت طبيعي و ديگري واقعيت مجازي است. در اين دو جهان، جهاني‌شدن‌هاي بسياري در جريان است که هر يک از قوت، سرعت، شدت و تأثير متفاوتي برخوردار است. با اين نگاه، از نظر نگارنده، پارادايم بزرگي که ممكن است منعکس‌کنندة دورة جديد باشد، «پارادايم دوجهاني‌شدن‌ها» است.

این کتاب با توجه به رویکرد پارادایمی و بین‌‌رشته‌ای خود برای دانشجویان رشته‌های مختلفی همچون علوم اجتماعی، علوم ارتباطات اجتماعی، روابط بین‌الملل، علوم سیاسی و حتی هنر و معماری و شهرسازی نیز مفید است. با نگاهی فراتر باید گفت دانشجویان همه رشته‌‌های علوم انسانی و علوم اجتماعی و رفتاری به نگاه پارادایمی کتاب نیازمندند.

این کتاب حاصل مجموعه مقالاتی است که نگارنده بخش مهمی از آن را بین سال‌های 1382 تا 1389 در حوزة جهانی‌شدن و تبیین پارادایم دوفضایی شدن نگاشته‌ است. 

سیر مفهومی مطالب این کتاب از فرهنگ به‌عنوان امری که ریشة تاریخی دارد به سوی آینده‌اندیشی حرکت می‌کند؛ به این ترتیب که پس از مقدمه، ده فصل کتاب به ترتیب به حوزه‌های جهانی‌شدن، فرهنگ، دین، خانواده، هویت، اضطراب و آینده‌اندیشی تعلق دارد. فصل چهارم و دهم کتاب که دربردارندة مباحثی درباره دوجهانی‌شدن‌ها و ارزش‌های خانواده و رويکرد آينده‌انديشانه به صلح در جهان واقعي ـ مجازي آینده است، برای نخستین‌بار در این کتاب چاپ شده‌ است. سایر فصول هم به ‌روزرسانی‌ شده و مطالبی در آن وارد شده ‌که ناظر بر مفاهیم مهم مرتبط با موضوع است.

کتاب حاضر برای دانشجویان رشته علوم اجتماعی در مقطع کارشناسی به عنوان منبع اصلی درس «جهانی‌شدن ارتباطات» به ارزش 2 واحد، در مقطع کارشناسی ارشد به عنوان منبع اصلی درس «جهانی‌شدن و فرهنگ» به ارزش2 واحد، در مقطع کارشناسی و کارشناسی ارشد به عنوان منبع اصلی درس «مطالعات فضای مجازی» به ارزش 3 واحد و در مقطع دکتری به عنوان منبع اصلی درس «فرهنگ مجازی» به ارزش 2 واحد تدوین شده است.

اين كتاب در 427 صفحه و مبلغ 63 هزار ريال در اختيار دانشجويان و علاقه‌مندان قرار گرفته است.