محمود سريعالقلم، نويسنده كتاب «پيشوايي فراتر از زمان» در نشست بررسي اين اثر گفت: امام موسي صدر رويكرد تعاملي و دعوتي به دين داشت اما هیچگاه درباره اندیشههای شیعی مسامحه نکرد. متاسفانه ما بسیار سیاستزده شدهایم و بر همين اساس، با دیگران وارد تعامل میشویم، در حالي كه برداشت امام موسي صدر از دین، جذبی بود نه دفعی./
سریعالقلم نخستين سخنران بود. وي از انگیزههایش از نوشتن این کتاب گفت.
استاد دانشگاه شهيدبهشتي ادامه داد: من ادعایی درباره تسلط به متون دینی ندارم اما تا جایی که این متون را مطالعه کردهام، متوجه شدم که اسلام، دینی تعاملی است و به دنبال فهم مسایل است. در واقع این دین، جذبی است نه دفعی. به همین دلیل بخشی از نوشتههای من در این کتاب به آسیبشناسی مسایل ایران اختصاص یافته است. به اعتقاد من، تعامل نكردن ما با دنیا ناشی از فکر و عقیده ما نیست بلکه ناشی از ضعف ماست. هند از پارلمانی قدرتمند برخوردار است و نه تنها برنامه هستهای دارد، بلکه سلاح هستهای نیز در اختیار دارد اما در عین حال، در تعامل مداوم با دنیاست و فرهنگ و هویت و حاکمیت ملیاش را نیز حفظ کرده است.
وی با اشاره به فرمان امیرالمومنین(ع) به مالک اشتر در نهجالبلاغه گفت: حضرت امیر(ع) در صفاتی که برای یک وزیر کارآمد برمیشمرند، تاکید میکنند که برترین وزیر تو کسی است که سخن تلخ حق را مدام به تو گوشزد کند. چنین نکتههایی امروزه در علم سیاست وجود دارند. همين دغدغهها مرا بر آن داشت که دنبال فردی بگردم تا این تجلیات را به لحاظ علمی و عملی در شخصیتش داشته باشد.
سريعالقلم ادامه داد: آنچه در این کتاب بیان کردم، بخش کوچکی از فضایل امام موسی صدر بود. او در دورانی که خروج روحانیان از مراکز علمیه مرسوم نبود، به دانشگاه تهران آمد و به تحصیل در رشته اقتصاد پرداخت كه همین امر، متفاوت بودن او را نشان میدهد. روحیه تعاملی او بسیار برایم جالب است. او نگاه دعوتی به دین داشت و کرامت انسان، محور تفکراتش را تشکیل میداد. او هیچکس را طرد نمیکرد و با همه در حد ظرفیتش تعامل داشت. شاید ما امروز شاهد رفتارهایی باشیم که با این منش امام موسی صدر متفاوت باشند. به یقین تضادهایی را که شاهد آنیم، نباید به پای دین بنویسیم. برای مثال، بسیاری از ما طبق عادتمان، در ارزیابی یک شخص، مواضع سیاسی او را ملاک قرار میدهیم، در حالی که من از بیش از سی روحانی فعال در سیاست امروز کشورمان پرسیدهام و از آنان جواب گرفتهام که چنین رفتاری در متون اسلامی ما توصیه نشده است.
وی بار دیگر بر روحیه تعاملی امام موسی صدر تاکید کرد و گفت: او با مردمان سراسر دنیا وارد تعامل شد اما هیچگاه درباره اندیشههای شیعی مسامحه نکرد، بلکه در برخی موارد نقاط اختلاف را به تاخیر انداخت و بر نقط اشتراک تاکید ورزید اما متاسفانه شاهدیم که ما امروز بسیار سیاستزده شدهایم و بر اساس همین رفتار با دیگران وارد تعامل میشویم. در واقع، با این کتاب میخواستم الگویی را معرفی کنم. این کتاب برای دانشجویان جالبتر خواهد بود، زیرا یک عالم دینی مانند امام موسی صدر را به عنوان مصلح اجتماعی، مجتهد و متدین میشناساند.
سريعالقلم با بیان اینکه «امام موسی صدر تعامل کرد، اثر گذاشت و اثر پذیرفت» عنوان كرد: ما شیعیان تنها 150 میلیون جمعیت داریم و ناچاریم که برخورد تعاملی و جذبی داشته باشیم. آنچه بیش از همه درباره امام موسی صدر جلب نظر میکند، این است که او با یک جهانبینی عمل میکرد و این جهانبینی در تمام کارهای
او به طور مستقیم و غیرمستقیم وجود دارد و این امر، تربیت اصیل خانوادگی او را نشان میدهد. او هنگامی که وارد لبنان شد، پیش از همه سراغ کار تربیتی رفت و سپس وارد کارهای اجتماعی، اقتصادی و در نهایت سیاسی شد. ما نيز برای بهتر شدن اوضاعمان باید اسلوب و چارچوب دین را دوباره مرور کنیم.
گزارش تكميلي اين نشست متعاقبا ارسال ميشود.
نظر شما