به گزارش خبرگزاري كتاب ايران(ايبنا)، در اين اثر، مهم‌ترين شخصيت‌هاي سياسي فلسطيني شامل شخصيت‌هاي جناح مقاومت و سازشكار معرفي شده‌اند. 

«موسسه تحقيقات و پژوهش‌هاي سياسي ـ علمي ندا» طي يك دهه گذشته به تناوب به معرفي مهم‌ترين شخصيت‌هاي تاثيرگذار در فلسطين (در دو جناح سازش و مقاومت) پرداخته است. در مجموعه مطالب تهيه شده مذكور، ابتدا افراد مورد نظر، معرفي شده‌اند و اطلاعاتي درباره سال و محل تولد، تحصيلات و فعاليت‌هاي سياسي و مبارزاتي آنها ارايه شده است و سپس مواضع آنها در قبال مسايلي مانند «رژيم صهيونيستي، مذاكرات سازش، قدس، آوارگان و ايران» بيان شده است.

با توجه به گرايش سياسي ـ مبارزاتي فرد معرفي شده، اگر او از حاميان و اعضاي جنبش مقاومت باشد، مواضع او درباره تشكيلات خودگردان، ياسر عرفات و مسائل مربوط به آن ذكر شده و اگر از حاميان سازش باشد، مواضعش در قبال گروه‌هاي مقاومت، عمليات استشهادي و ... بيان شده است. با توجه به اين كه معرفي شخصيت‌هاي فلسطيني در مقاطع گوناگوني انجام شده، طبيعي است كه بر اساس مقتضيات زمان و شرايط خاص مقطع نگارش، ديدگاه آن شخص درباره مسايل آن مقطع تشريح شده باشد.

از اواخر قرن نوزدهم كه مهاجرت سازمان يافته «صهيونيست‌ها» به «فلسطين» آغاز شد، برخي از شخصيت‌هاي فلسطيني به مبارزه با اين مهاجرين و اقدامات آنها پرداختند. البته عمق و گسترش اين مبارزه در ابتدا با توجه به برنامه‌هاي بلندمدت و مخفي سازمان‌هاي صهيونيستي از جمله «آژانس يهود» چندان چشمگير نبود.

پس از برگزاري نخستين كنفرانس صهيونيست‌ها در «بازل سوييس» توسط «تئودور هرتصل» و همفكرانش، برنامه‌هاي بلند مدتي براي مهاجرت يهوديان به فلسطين و تصرف زمين‌هاي آنان اجرا شد. در حالي‌كه يهوديان و مسلمانان و حتي مسيحيان فلسطين، قرن‌ها در كنار يكديگر زندگي مسالمت‌آميزي داشتند، به تدريج مجتمع‌هاي صهيونيست‌نشين، يكي پس از ديگري به وجود آمدند و با حمايت گسترده مالي سازمان‌هاي صهيونيستي، يك «شبه دولت» را ايجاد كردند.

با فروپاشي «امپراتوري عثماني» و آغاز قيموميت «انگليس» بر فلسطين، صهيونيست‌ها بر حضور خود افزودند و در همان مقطع بود كه برخي از فلسطيني‌‌ها مبارزات خود را شدت بخشيدند و افرادي مانند «شيخ عزالدين قسام» و «عبدالقادر الحسيني» سنگ بناي مبارزه مسلحانه را عليه صهيونيست‌ها و حاميان آنها گذاشتند.

قسام در سال 1925 يك تشكيلات مخفي براي جهاد عليه صهيونيست‌ها ايجاد كرد و نيروهاي طرفدار وي طي سال‌هاي 1920 تا 1936 اقدامات گسترده‌اي عليه صهيونيست‌ها و حاميان انگليسي آنها انجام دادند. عزالدين قسام، سرانجام در اين راه جان شهيد شد.

عبدالقادر الحسيني نيز يكي از فرماندهان نظامي گروه‌هاي فلسطيني در دوره پيش از تشكيل رژيم صهيونيستي در سرزمين فلسطين بود و شورش بزرگ سال‌هاي 1936 تا 1939 را رهبري مي‌كرد. وي علاوه بر تشكيل «اداره زمين» از چندين طرح بزرگ صهيونيست‌ها براي تصرف سرزمين فلسطيني‌ها جلوگيري كرد و براي برپايي دولت فلسطين، تلاش‌هاي زيادي انجام داد.

پس از صدور قطعنامه «سازمان ملل» براي تقسيم فلسطين و اشغال بخش‌هاي زيادي از اين سرزمين توسط صهيونيست‌ها، نسل جديدي از مبارزان فلسطيني، مباره خود را آغاز كردند. با توجه به اين كه از اواخر دهه 1940 تا اوايل دهه 1970 كشورهاي عربي از جمله مصر، رهبري مبارزات ضد اسراييلي را بر عهده داشتند، فلسطيني‌ها در كنار ارتش‌هاي عربي براي آزادسازي سرزمين خود فعاليت مي‌كردند. شكست‌هاي سنگين و پياپي اعراب در جنگ‌هاي 1948، 1956، 1967و 1973ـ‌كه ناشي از عوامل مختلف بود‌ـ مبارزان فلسطيني و كشورهاي عربي را دچار انشقاق كرد. تعدادي از آنها به رهبري مصر، سلاح مبارزه را زمين گذاشتند و گزينه سازش را انتخاب كردند.

اعضاي جنبش «فتح» و سپس «سازمان آزاديبخش فلسطين» (ساف) كه نمايندگان فلسطيني‌ها در كنار جبهه اعراب بودند نيز به تدريج اتحاد و انسجام خود را از دست دادند و برخي از سران آنها مذاكرات محرمانه با صهيونيست‌ها را آغاز كردند.

با آغاز دهه 1990، تحولاتي در عرصه بين‌المللي رخ داد كه باعث تقويت جناح سازشكار عربي و فلسطيني شد.

با مرگ عرفات و پيروزي جنبش مقاومت اسلامي (حماس) در انتخابات 2006 پارلماني و سپس «جنگ 22 روزه» نوار غزه، جناح مبارزه و مقاومت در فلسطين تقويت شد و اما حاميان جناح سازش به تلاش براي بازسازي و بازتوليد سازش ادامه دادند كه بركناري دولت قانوني حماس و تداوم تحريم آن، از مهم‌ترين مصاديق تلاش آنهاست.

طي بيش از يك قرن اخير در ميان فلسطيني‌ها، افراد مختلفي وارد عرصه مبارزه شده‌اند كه در جريان مبارزات، برخي مواضع خود را تغيير داده‌اند و برخي نيز بر مبارزه اصرار ورزيده و اين آرمان را ادامه داده‌اند.

چاپ نخست كتاب «فعالان سرزمين‌هاي اشغالي، فعالان سياسي فلسطيني» با شمارگان 2000 نسخه، 615 صفحه و بهاي 90000 ريال راهي بازار نشر شد.