مهدوي در گفت‌وگو با خبرگزاري كتاب ايران (ايبنا)، اظهار کرد: بسياري از خاطرات رزمندگان داراي نكات ناب و قابل تامل‌اند كه هنوز نويسندگان ما روي آن ها كار نكرد‌ه‌اند. كتاب‌های این خاطرات ذخايري تمام نشدني‌اند كه با به كارگيري عناصر داستاني و تخيل در کنار آن ها، به خوبي مي‌توان پيام دفاع‌مقدس را به نسل‌هاي آينده منتقل كرد. 

وی افزود: نكته قابل توجه در اين خاطرات انتخاب آگاهانه افراد براي حضور در جبهه و نه تاثير پذيري از وضعیت دیگری در جامعه است.

مهدوي درباره جايگاه خاطره نويسي در ادبيات دفاع‌مقدس گفت: خاطره نويسي يكي از مباحث پرطرفدار اين حوزه است. اما نكته قابل توجه در نوع روايت و ثبت آن است. راويان بسياري از اين خاطرات دانش فني براي ثبت خاطرات خود ندارند و از سوي ديگر افرادي كه به ثبت اين خاطرات مي‌پردازند، گاه بخش‌هايی از خاطره را حذف و لطمه‌اي جبران ناپذير بر ‌آن ها وارد مي‌كنند.

وي ادامه داد: شايد نگارش و ثبت خاطرات، آسان‌ترين روش براي نوشتن يك اثر باشد اما بيان درست وقايع توسط يك خاطره‌نويس امري است كه مي‌توان به واسطه آن داستان‌ و رمان‌هاي ماندگار نوشت. 

اين نويسنده با اشاره به جديدترين آثارش در حوزه ثبت خاطرات رزمندگان افزود: خاطرات قادر تكريم، یکی از فرماندهان عضو لشکر 27 محمدرسول‌الله(ص) جديدترين اثر من است كه در قالب خاطره ـ داستان به روايت زندگي فردي مي‌پردازد كه بعد از پايان جنگ به مغازه باطري سازي برمي‌گردد و به كار خود ادامه مي‌دهد. 

وي افزود: رواي اين خاطرات قادر، خانواده و همرزمان او هستند. اين خاطرات در كتابي با عنوان «خمپاره‌ها ما را بدرقه مي‌كردند» نوشته و براي انتشار به بنياد حفظ آثار و نشر ارزش‌هاي دفاع‌مقدس سپرده شده است.