رشيدي به خبرگزاري كتاب ايران (ايبنا)، گفت: مولف این کتاب به لحاظ روش شناختی هنر اسلامی را با توجه به موضوعات و شاخه‌های مختلف آن بررسی کرده است.

وي ادامه داد: ما در حوزه تاریخ‌نویسی هنر اسلامی اغلب با سه نوع رویکرد یا روش مواجهیم. برخی از مورخان هنر اسلامی را بر اساس قلمروهای جغرافیایی بررسی کرده‌اند، برخی‌ها بر اساس مراکز شهرها مانند «هنر ایران»، «هنر هند»، «هنر مصر» و غيره و برخی نیز براساس موضوع «هنر اسلامی».

رشيدي افزود: این کتاب با موضوعات نقاشی، خوشنویسی، فلزکاری و سفال، معماری و غيره نوشته شده است.

وي با بيان اينكه انگیزه اصلی ترجمه این کتاب برای من توجه نویسنده به هنر معاصر جهان اسلام است، اظهار کرد: در کمتر منبعی شاهد توجه نویسندگان و مورخان به هنر معاصر جهان اسلام هستیم. رویکرد نویسنده این کتاب ماهیت گرایانه نیست در غیر این صورت، ضرورتی برای پرداختن به هنر معاصر اسلام وجود نداشت.

رشيدي توضيح داد: البته نویسنده در این بخش از واژه مدرن استفاده کرده است ولي با توجه به محتوای کتاب من از واژه معاصر و امروز استفاده کرده‌ام زیرا می‌دانیم که مدرن به معنای اخص کلمه با معاصر متفاوت است. هر چند آثاری که نویسنده در این کتاب معرفی كرده به نوعی در یک رابطه بینامتنی با آثار مدرن قرار دارند ولي به واقع مساله اصلی هنر معاصر جهان اسلام با ویژگی‌های خاص خود است.

وي افزود: من در بخش تصاویر کتاب با کاستی‌هایی مواجه شدم که برای جبران آن تعدادی از تصاویر هنرمندان معاصر ایرانی را نیز به آن افزودم.

رشيدي با بيان اينكه کتاب در دو بخش اصلی تنظیم شده است، گفت: بخش اول این کتاب به هنر اسلامی در گذشته اختصاص دارد و بخش دوم به هنر معاصر در جهان اسلام می‌پردازد.

وي با بيان اينكه‌ نویسنده هندی در اين اثر به هنر هند دوران مغول و نیز هنرمندان هندی معاصر توجه ویژه‌ای داشته، اضافه كرد: مولف در بخش هنر ایران به هنر فرش‌بافی و نقاشی ایران توجه ويژه‌اي كرده است. 

به گفته رشيدي، كتاب «هنر اسلامی (از آغاز تا امروز)» نوشته نوزهت کازمی از سوي انتشارات افراز منتشر خواهد شد. 
 
رشيدي كتاب‌هاي «شيوه‌هاي تاريخ‌نويسي در هنر اسلامي»، «نويسه‌ها و نگره‌ها» و «تعزيه و فرهنگ» را در دست انتشار دارد.

كتاب «نشانه‌شناسي موسيقي تعزيه» نوشته وي به تازگي از سوي انتشارات جهاد دانشگاهي منتشر شده و شامل پنج فصل «مقدمه»، «پيشينه مطالعات»، «ملاحظات نظري»، «تحليل نشانه‌شناختي موسيقي ايراني در تعزيه» و «جمع‌بندي و نتيجه‌گيري» است.