حسینی در گفت‌وگو با خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا) گفت: همان‌گونه که فعالیت‌های محمدرضا شفیعی‌کدکنی در حوزه مولانا‌شناسی هنوز جزو برجسته‌ترین کارها هستند، در ارتباط با آثار عطار نیز آخرین تصحیح‌ها و شرح‌های شفیعی‌کدکنی از جمله آثار شاخص در این حوزه‌اند که به شناخت بیشتر عطار و خوانش دقیق آثار او منجر می‌شوند.
«الهی‌نامه»، «مصیبت‌نامه»، «اسرارنامه» و «منطق‌الطیر» از جمله آثاری هستند که با تصحیح، مقدمه و توضیحات شفیعی‌کدکنی به چاپ رسیده‌اند.
این استاد دانشگاه به کتاب «زبور پارسی» تالیف شفیعی‌کدکنی اشاره و تشریح کرد: در حوزه شناخت و معرفی عطار این کتاب که در سال 80 از سوی نشر آگاه منتشر شد، از برجسته‌ترین آثار در این حوزه است و نگاهی دقیق به زندگی و غ‍زل‌ه‍ای عطار دارد. به عبارت دیگر این اثر در فهم عطار، شخصیت او و انواع عطارها در تاریخ ادبیات فارسی نقش موثری ایفا می‌کند.
وی با تاکید بر این که نمی‌توانیم تلاش‌های پیشینیان را در این حوزه نادیده بگیریم، اظهار داشت: از جمله افرادی که در گذشته در حوزه عطار‌شناسی پیشگام بوده‌اند، بدیع‌الزمان فروزان‌فر است که در شناساندن عطار تلاش گسترده‌ای داشته است. اما شفیعی‌کدکنی در چند سال اخیر با دقت نظر و تلاش گسترده‌ای به تصحیح آثار و معرفی عطار پرداخته است.
حسینی در ادامه توضیح داد: ماجرای تصحیح پایان‌ناپذیر است و نباید نادیده بگیریم که همواره اختلاف رای در این حوزه وجود دارد. بنابراین هیچ تصحیحی نمی‌تواند تمام مشکالات یک متن را به‌طور کامل برطرف کند. هیچ مصححی نیز چنین ادعایی را ندارد.
وی در پایان یادآور شد: تصحیح‌های مختلف هریک گامی رو به جلو هستند و ما را به متن اصلی آثار کلاسیک نزدیک می‌کنند. در ارتباط با آثار عطار نیز دسترسی شفیعی‌کدکنی به نسخه‌های قدیمی‌تر و دقت او این تصحیح‌ها را جزو بهترین، کامل‌ترین و به روزترین کارهای صورت گرفته قرار داده است.
فردا پنجشنبه 25 فروردین روز بزرگداشت عطار نیشابوری است.
چهارشنبه ۲۴ فروردین ۱۳۹۰ - ۱۰:۵۳
نظر شما