جنیدی در گفت‌و‌گو با خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا) درباره تصحیحش از شاهنامه گفت: تاکنون کارهای بسیاری بر روی شاهنامه انجام شده که همگی درخور ستایش است و بیش از همه کار خوب خالقی مطلق دراین زمینه به اوج رسید. اما هیچ‌یک از این شاهنامه‌ها ویرایش نیستند؛ بلکه گردآوری نسخه‌های مختلف شاهنامه محسوب می‌شوند.

وی در ادامه به ویژگی‌های یک تصحیح خوب اشاره کرد و افزود: برای تصحیح شاهنامه باید با آگاهی از قواعد زبان، دانش، فرهنگ و دین ایرانی تشخیص داد که کدامیک از ابیات در نسخه‌های گوناگون متعلق به شاهنامه و فردوسی است.

این شاهنامه پژوه ادامه داد: بر همین اساس من در طی ۳۰ سال توانستم ابیاتی را که به شاهنامه افزوده شده تشخیص دهم. این ابیات با سایز کوچک‌تر آورده شده و در زیرنویس متن درباره دلایل آن توضیحاتی داده شده است.

وی درباره ابیات افزوده شده به شاهنامه توضیح داد: علاوه بر ابیاتی که نسخه‌برداران به اشتباه به شاهنامه افزوده‌اند، بخشی از این ابیات توسط «شاعران مزدور دربار غزنوی» اضافه شده تا در میانه آن ابیات از «محمود ناستوده» نام برند و او را بستایند؛ برای این امر داستان‌ها را گستردند و در میان گفتار‌های فردوسی گفتار‌های تازه گنجاندند که این افزوده‌ها بخش عظیمی از افزوده‌های شاهنامه را دربرمی‌گیرد.

جنیدی ادامه داد: بخشی دیگر از ابیات، پیش‌تر از فردوسی و پیش‌تر از ابومنصور عبدالرزاق توسی گردآورنده شاهنامه در زمان سامانیان(نویسنده شاهنامه ابومنصوری) برای دگرگون کردن تاریخ و بلندتر کردن پایگاه شاه سامانی به شاهنامه منثور افزوده شده است.

وی اشاره کرد: این افزوده‌ها از متن پهلوی در شاهنامه ابومنصوری ترجمه شده و فردوسی آن‌ها را به گفتار بلند و شیوه‌های خود آراسته است که البته بر این بخش از دیدگاه زبانی نمی‌توان خرده گرفت، اما ازدیدگاه تاریخ و خرد ایراد دارد.

جنیدی درباره تصحیحش اظهارداشت: تصحيحي كه من از شاهنامه صورت دادم در ۶ جلد تهيه شده كه يك جلد آن پيشگفتار است و در آن تمام مباحث اجتماعي، فرهنگي، سياسي، پزشكي، نجوم و ساير مسائلي را كه در شاهنامه مطرح شده ارائه كرده‌ام.

وی در توضیح درباره میزان صحت ابیات گردآوری شده در این تصحیح گفت: برای اينكه بتوانم صحت ابيات منسوب به فردوسی را بررسی كنم، ۲۸ سنجه (ميزان) در نظر گرفتم. اشعاری كه از فردوسی است مانند آب روان از اين سنجه‌ها عبور می‌كند.

این شاهنامه‌پژوه در ادامه مطرح کرد: سنجه‌هاي در نظر گرفته شده شامل سنجه زبان اوستايي، پهلوي، فارسي دري، شناخت رمز و راز شعر فارسي، شناخت جنگ‌افزارها و نحوه به كارگيري آنها، آرايش سپاه و ميدان جنگ، زندگي اجتماعي ايرانيان در آن دوران، آيين پزشكي، نجوم و غيره است.

وی درپایان خاطرنشان کرد: اين تصحيح ۲۳ تير سال ۱۳۵۵ آغاز و ۲۳ تير سال ۱۳۸۵ پايان يافت. پس حاصل تلاشی ۳۰ ساله در بازخواني شاهنامه است و من احساس مي‌كنم پايان اين كار بزرگ تحقيقي بعد از ۳۰ سال در حقيقت جايزه فردوسي به من است.