به گزارش خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا)، سی و نهمین نشست آینه‌بندان با موضوع نقد و بررسی کتاب «سلمان ما» با حضور علی‌اصغر عزتی پاک، منتقد ادبی، رضا کاشانی‌اسدی، نویسنده اثر، حسین نوش‌آبادی، نماینده مجلس شورای اسلامی و محمدرضا شرفی خبوشان، مدیر مرکز آفرینش‌های ادبی حوزه هنری برگزار شد.

رضا کاشانی اسدی، نویسنده کتاب «سلمان ما» با بیان اینکه، افراد کمی در جامعه ما سلمان فارسی را می‌شناسند، گفت: سلمان یک شخصیت طراز انسانی است که می‌تواند الگوی ما برای تعالی و رشد باشد.

نویسنده کتاب «سلمان ما» همچنین به پیشگویی‌های بزرگ و مژده‌هایی که سلمان برای ایرانیان داشته اشاره کرد و وجوه شخصیتی وی را عامل اصلی علاقه‌مندی خود برای پژوهش درباره سلمان فارسی معرفی کرد.

در ادامه این نشست، علی‌اصغر عزتی پاک، منتقد ادبی، بر ضرورت پرداختن به شخصیت‌های ایرانی با هدف ترویج فرهنگ تاکید کرد و گفت: پرداختن به شخصیت سلمان برای ما اهمیت بسیار زیادی دارد، چراکه به واسطه این شخصیت نسبت ایرانیان با اسلام عمیق‌تر و ریشه دارتر می‌شود. در ادبیات به این موضوع کمتر پرداخته شده و باید بر هر آنچه که نسبت ما را با پیامبر و صدر اسلام و فرآیند پیشرفت اسلام و تشیع و تجلی آن، روشن‌تر می‌کند، تاکید کنیم.

این منتقد، سلمان را یک آرمان‌گرای جست‌وجوگر دانست که ظرفیت زیادی برای داستان‌نویسی و فیلم‌سازی دارد و گفت: در این داستان، نویسنده به دنبال شخصیت می‌افتد و با وی وارد فضاهای متفاوتی می‌شود و جغرافیاهای متعددی را تجربه می‌کند تا به مدینه می‌رسد. ما در این داستان یک سفر انفسی داریم  که مهم است اما شیوه پرداخت داستان، جای تامل بیشتری دارد؛ چراکه ما در جاهایی، خلوت سلمان و گفت‌وگوهایش با خود یا دوستانش را می‌بینیم و بر همین اساس هم باید گفت که نویسنده، سفر آفاقی را خوب کار کرده و در سفر انفسی آنچه لازم بوده را گفته ولی در قالب داستان نیاز به پرداخت بیشتری بود.

عزتی‌پاک یکی از نقاط قوت «سلمان ما» را تنوع شخصیت‌های داستان معرفی کرد و افزود: زاویه دیدهایی در این کتاب روایت می‌شود که از چشم مادر، دوست سلمان و فردی در کلیساست؛ یعنی داستان گاه از چشم سلمان و در برخی فصل‌ها از چشم اطرافیان سلمان روایت می‌شود که این باعث جذابیت داستان و تنوع مطلوبی شده است، اگرچه وقتی ما در یک قصه از شخصیت دیگر برای روایت استفاده می‌کنیم، آن شخصیت‌ها ماندگار هستند اما در «سلمان ما» این شخصیت‌ها ماندگاری در قصه ندارند یعنی فردی که در شام است، در شام باقی می‌ماند.

این منتقد پرداختن به انگیزه مسلمانی سلمان را در قالب داستان از دیگر امتیازهای «سلمان ما» معرفی کرد و گفت: سلمان بارها می‌گوید که به دنبال حقیقت است.

وی در عین حال عنوان کرد: نویسنده سلمان را به عنوان یک شخصیت تاریخی که به دنبال حقیقت است، تا رسیدن به پیامبر معرفی کرده‌ و بعد قصه را به پایان رسانده است؛ در حالیکه باید صفر تا صد یک شخصیت تاریخی تا جایی که به حقیقت و توحید می‌رسد، ادامه پیدا می‌کرد. اگر قرار باشد داستان خودبسنده باشد، یعنی یک مخاطب غیرایرانی بخواند، باید به سوال‌هایی که برای او پیش می‌آید هم پاسخ دهد چراکه سلمان بعد از پیامبر برای ما سلمان می‌شود.

عزتی‌پاک همچنین درباره فضا و زمان داستان «سلمان ما» تشریح کرد: وقتی داستان می‌گوییم می‌توانیم جنبه‌هایی که احتمال وجودش بوده را برای جذابیت بیشتر قصه به آن بیفزاییم و در داستان «سلمان ما» جای عشق را خیلی خالی می‌بینیم که اگر در داستان ‌بود می‌توانست بخشی از خلوت سلمان و حفره‌های داستان را  پرکند. همچنین نویسنده در این اثر تا حدودی هفت‌خوان‌وار عمل کرده، یعنی تلاش کرده مراحلی در زندگی سلمان باشد تا به آنچه پیش رویش است، برسد که وقت و تلاش زیادی می‌گیرد.

این منتقد همچنین در بخش دیگری از سخنانش به پایان داستان اشاره کرد و گفت: جایی که سلمان قرار است ۳۰۰ اصله نخل بکارد، به نوعی رستاخیزی دلنشین و دوست‌داشتنی است که انسان‌ها جمع شده‌اند برای نجات ایمان و زندگی یک فرد درخت بکارند.

در ادامه این نشست، حسین نوش‌آبادی، نماینده مردم ورامین در مجلس شورای اسلامی که به عنوان میهمان این جلسه حضور داشت، گفت: معتقدیم طرح موضوع سلمان در قالب کتاب یا فیلم کار بسیار حیاتی و ارزشمند است و در این مقطع زمانی که در معرض هجوم افکار مسموم هستیم وافراد قصد وانمود کردن این دارند که اسلام به ایران تحمیل شده و با شناخت کافی همراه نبوده، معرفی چنین شخصیتی می‌تواند افکار انحرافی را بشکند.

وی معرفی سلمان را معرفی هویت اسلامی- ایرانی عنوان کرد و افزود: یک ایرانی هجرت می‌کند و به نقطه‌ای می‌رسد که دنبالش بوده و به منزلت و جایگاه مشاور پیامبر دست پیدا می‌‌کند. وی در آن زمان که تعصبات عربی حاکم بوده با حفظ هویت ایرانی اسلامی خود به موقعیت ممتاز می‌رسد. در حقیقت سلمانی که از وی تمجید می‌کنیم فقط یک مومن، عارف و سالک نیست بلکه یک سیاستمدار و یک مدیر مدبر است که حاکم مدائن می‌شود و مدیر انقلاب جهادی را در مدینه به رخ می‌کشد و بحث وحدت اسلامی نیز با این اقدام وی معنا پیدا می‌کند. سلمان یک شخصیت فرهنگی، اعتقادی و مدیریتی است که می‌تواند الگوی تمام‌نمایی برای عصر حاضر شود.