ناصر فیض در گفت‌وگو با خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)؛ با پیشنهاد خواندن شاهنامه برای ایام نوروز عنوان کرد: شاید این پیشنهادم خیلی شعاری باشد اما شاهنامه فرهنگ و رفتارهای فراموش شده ما را در خود دارد. باید بدانیم به عنوان یک ایرانی چه سابقه و چه جایگاهی داریم. وقتی هزار سال پیش اثر عظیمی مثل شاهنامه به زبان فارسی خلق شده نشان از تمدن زبانی ما نیز است.
وی ادامه داد: در دنیا شاهنامه را یک اثر حماسی برجسته می‌دانند حتی با آثار یونان قدیم مقایسه می‌کنند. چقدر خوب است که در ایام نوروز به این کتاب مراجعه کنند. در این کتاب را جع به نوروز هم شعر وجو دارد. خواندن شاهنامه تصمیم و حوصله و استمرار می‌خواهد، چرا که کتاب بزرگی است و با رسیدن به یک مطالعه درست حاصل می‌شود. برای کودکان داستان‌های شاهنامه به زبان سادهتر وجود دارد اما این برای زمانی خوب است که بخواهیم کودکان از داستان‌های شاهنامه مطلع شوند اما شعر را نمی‌شود با داستان و نثر بیان کرد. شعر را باید آنقدر خواند که با خود شعر ارتباط برقرار کرد. به عنوان نمونه زیبایی تاریخ بیهقی به نثر آن است و اگر ساده شود و زیبایی و شاید محتوای خود را از دست بدهد. درباره شاهنامه هم خود شعر و فهمیدن آن مهم است.
فیض در پیشنهاد نویسندگان معاصر از کتاب‌های حوزه دفاع مقدس یاد کرد و گفت: ادبیات دفاع مقدس و داستان‌های آن هم بخشی از زندگی ما در ارتباط با جنگ است. فقط یک داستان نیستند بلکه زندگی کسانی است که آرمان و اعتقاد و تمام زندگی آنها در آن اتفاقات جنگ شکل گرفت. کتاب «پایی که جا ماند» نوشته سید ناصر حسینی‌پور بسیار کتاب خوبی است. این کتاب یادداشت‌های روزانه سیدناصر حسینی پور از زندان‌های مخفی عراق را در بردارد.
وی ادامه داد: همچنین کتاب «دختر شینا» عاشقانه‌ای از دوران جنگ است که بهناز ضرابی زاده آن را از خاطرات قدم خیر محمدی کنعان همسر سردار شهید حاج ستار ابراهیمی هژیر گردآوری و به صورت رمان به نگارش درآورده است. سردار شهید ستار ابراهیمی، یکی از شهیدان والامقام استان همدان بود که در عملیات والفجر۸ به درجه رفیع شهادت نائل آمد. کتاب «ماه و بلوط» نیز برای کسانی که به ماجراهای سیاسی کردستان علاقه دارند کتاب خواندنی خواهد بود. وقایع اصلی رمان «ماه و بلوط» در چارچوب روایت زندگی چند شخصیت داستانی و تقاطع حوادث شگفت اجتماعی و سیاسی و فرهنگی جغرافیای بی‌نظیر کردستان در بازه زمانی دهه‌های ۳۰ تا ۶۰ و متکی بر ژرف کاوی بستر تاریخ می‌گذرد.
نظرات