كتاب «چهل درس زندگي براي زنان و شوهران» نوشته سيد محمدرضا طباطبائي از سوي موسسه بوستان كتاب تجديد چاپ شد.
به عقيده نويسنده، از آن جا كه زن و مرد تشكيل دهندگان اصلي خانوادهاند و پيدايش و پرورش نسل نو، از كانون خانواده است، روابط آن دو با يكديگر بنياديترين رابطههاست. اگر روابط آن دو با هم خوب باشد، روابط آنان با فرزندان، رابطه فرزندان با آنان و با يكديگر و رابطه همه آنان با ديگران خوب خواهد بود و اگر بد باشد، نتيجه هم بد خواهد شد.
زن و شوهر وظايف سنگيني را در مسير تعليم و تربيت به عهده دارند و نخستين معلمان فرزندان به شمار ميآيند. به دليل همين رسالت خطير، لازم است دائما آنان را يادآور وظايفشان كرد.
كوتاه درباره وظايف مشترك ميان زن و شوهر
خواندن يكديگر با نام دلپسند: هريك از زن و شوهر، بايد يكديگر را با نام يا عنواني كه طرف مقابل ميپسندد، يا آن را دوست دارد و محبتآميز و محترمانه است، بخواند.
سلام دادن: زن و شوهر بايد در سلام كردن به يكديگر پيشي بگيرند؛ همان كاري كه پيامبر(ص) نسبت به همه انجام ميداد، آن بزرگوار به كودكان هم سلام ميكرد و كمتر كسي ميتوانست در سلام كردن بر او پيشي بگيرد.
شكست، فرجام خودخواهي: اگر زن و شوهر خواهان خوشبختياند، بايد خودبيني و خودخواهي را كنار بگذارند و هريك از آنها براي ديگري شخصيت قائل شده، به او احترام بگذارد. خودخواهي، بياعتنايي و بياحترامي به ديگران، دير يا زود و خواه ناخواه شكستآفرين است و شكست در خانواده، پيامدهاي بسيار بدتري از شكست در امور شخصي و فردي دارد.
سرانجام به رخ كشيدن ديگري: نه زن بايد شوهر خود را با مردان ديگر، كه از برخي جهات از شوهر او برترند، بسنجد و آنها را به رخ او بكشد و نه مرد، همسر خود را با زنان ديگر مقايسه كند. اين كار، از هريك از آنها كه سر بزند، فضاي زندگي آنان را آلوده و شاخ و برگ درخت محبت را پژمرده ميكند.
طرد سخنچين: هم زن و هم شوهر، بايد از افتادن در دامي كه ممكن است سخنچينان بدخواه فرا راه آنان بگسترند، بپرهيزند. هميشه كسانياند كه هنري جز تفرقهافكني ندارند و درگيري ميان زنان و شوهران خواسته آنان است. اين شيطانهاي آدم نما، يا نزد مرد ميروند و از همسر او بدگويي ميكنند، يا نزد زن ميروند و از شوهر او بدگويي ميكنند و يا نزد هر دو ميروند نزد هريك، بد ديگري را ميگويند و تا آنها را به جنگ، ستيز و دشمني با هم و جدايي از يكديگر نكشانند، دست برنميدارند.
زنان و شوهران، به ويژه در دوران جواني و ناپختگي بايد به هوش باشند و فريب اين شيطانهاي خناس را نخورند و با بياعتنايي به آنها، آنان را از خود دور كنند. اينان معمولا با قيافه حق به جانب، زبان چرب و نرم و سخن دلسوزانه و نيكخواهانه رو ميآورند، اما خدا ميداند كه چه فتنههايي زير سر دارند و اگر به آنها ميدان داده شود، چه سرنوشت شومي براي زن و شوهر رقم خواهند زد.
پوزش: زن يا شوهر، پس از هربرخورد بدي كه خواسته يا ناخواسته از او سر زد، بايد از ديگري پوزش بخواهد و ديگري هم بايد پوزش او را بپذيرد.
افراد غيرمعصوم همه در معرض خطا و لغزشاند، چنان كه گناه نيز ممكن است از چنين كساني سر بزند. هريك از ما، بايد چنين باشيم كه هرگاه ـخداي ناكردهـ گناهي از ما سر زد، بيدرنگ توبه كنيم؛ آن هم توبه راستين. اگر برخورد بدي با ديگري داشتيم، هرچه زودتر از او پوزش بخواهيم، آن هم پوزش خواهي از ته دل، چرا كه عذرخواهي سر زباني، نه تنها كافي نيست، بلكه گاهي مانند دستانداختن است و بد را بدتر ميكند، همچنان كه توبه زباني از گناه، هيچ فايدهاي ندارد.
رازداري: هرگز زن و شوهر نبايد راز ديگري را برملا كند، راز همسر خود را (هر رازي؛ جسمي، روحي، رواني، اخلاقي، اقتصادي، مالي، سياسي و...) فاش كند و آن را به كسي بگويد. هيچ يك از آن دو نبايد راز ديگري را حتي به فرزندان خودشان يا به پدر و مادر، برادر، خواهر و حتي دوستان صميمي خود بگويد.
كمك به يكديگر: زن و شوهر بايد به هم كمك كنند؛ هم كمك در كار و شغلي كه هريك بر عهده دارند و هم كمك به رشد و پيشرفت او. كمك كردن نوع نخست روشن است، اما در توضيح نوع دوم بايد گفت كه هركسي سليقهاي دارد و براساس آن، آرزو و خواستهاي؛ يكي جوياي علم و دانش است و ديگري در پي كسب و كار، سومي هنرجو يا هنرمند و چهارمي نويسنده يا معلم يا سياستمدار است.
پروردگار جهانيان، انسانها را با سليقههاي گوناگون و كششها و گرايشهاي مختلف آفريده تا همه نيازمنديهاي مردم فراهم شود و همه چرخها بچرخد. گوناگوني سليقهها، خود از نشانههاي آفريدگاري است كه همان گونه كه آفريننده جهان است، اداره كننده جهان نيز ميباشد. هريك از زن يا شوهر، نبايد به مخالفت و مبارزه با سليقه و گرايش ديگري برخيزد، بلكه اگر خواسته او مشروع و قانوني است، بايد هم گرايش و سليقه او را ستايش كند و هم او را در دستيابي به آن كمك كند.
مهرورزي: زن و شوهر بايد يكديگر را واقعا دوست داشته باشند و اين علاقهمندي و دوستي را هر از چندي ابراز كنند. زن بايد بداند كه شوهرش به مهرورزي او نياز دارد و اين براي او، مانند آب خنك و گوارايي است كه در گرماي تفتيده يك روز تابستاني به خسته و تشنه از راه رسيدهاي بدهند.
اين اثر در دو بخش و شش فصل، به زنان و شوهران چهل درس زندگي ميدهد. «وظايف همسران» و «آيات و روايات مربوط به همسران» عناوين بخشهاي كتاب حاضرند.
چاپ دوم كتاب «چهل درس زندگي براي زنان و شوهران» در شمارگان 2000 نسخه، 104 صفحه و بهاي 18000 ريال راهي بازار نشر شد.
نظر شما