به گزارش خبرگزاري كتاب ايران (ايبنا) به نقل از گاردين، علاقه‌مندان داشتن اطلاعات بيشتر درباره قطب جنوب، مي‌توانند با اينترنتي شدن بسياري از منابع كتابخانه ملي بريتانيا، از اين پس خاطرات آخرين روزهاي زندگي اسكات را نيز مطالعه كنند.
 
اين خاطرات كه به وسيله كاپيتان رابرت اسكات و با مداد بر روي كاغذ نوشته شده‌اند، آخرين ماه‌ها، روزها و ساعت‌هاي زندگي او را در سال‌هاي 1911 – 1912 كه راهي كشف قطب جنوب شده بود، مجسم مي‌كند.
 
در اين خاطرات از وضعيت هوا، بيماري گروه او، آسيب‌هاي جسمي جراحت‌ها، غذا و سوخت اطلاعات دقيقي ارائه شده و تا روز مرگ آنها در 29 مارس 1912(10 فروردين 1286) را در حالي كه تنها 11 مايل با انبار فاصله داشتند، نشان مي‌دهد. 

در آخرين جملاتي كه اسكات نوشته «مايه تاسف است، اما فكر نمي‌كنم ديگر بتوانم بنويسم – آر. اسكات- محض رضاي خدا مراقب مردمان باشيد» جستجوگر قطب جنوب مي‌دانست كه به پايان راه رسيده‌اند. 

آنها با رسيدن به قطب جنوب دچار شوك شدند چون دريافتند كه كاشف نروژي روئال آمونسن آنها را شكست داده و پيش از آنها به آنجا رسيده است. اسكات در يادداشت‌هاييش از اين روز به عنوان روزي وحشتناك ياد مي‌كند و براي نخستين بار تاييد مي‌كند كه او و گروهش ياراي بازگشت را نخواهند داشت. 

«كاترين دين» از مسئولان كتابخانه ملي بريتانيا در بخش تاريخ علم مي‌گويد خاطرات روزانه كاپيتان اسكات نقش مهمي در تصور از قطب و كشف قطب جنوب ايفا كرد و اين كه مردم مي‌توانند اين خاطرات را بخوانند بسيار باارزش است. 

يك تصوير نيز از اين گروه باقي مانده كه شامل اسكات، اوتس، ادوارد ويلسون و ادگار اوانس است كه به وسيله دوربين هنري بوور گرفته شده و در دوربين او باقي مانده بود. اين عكس به وسيله گروهي كشف شد كه در نوامبر (آبان) سال 1912 توانستند اجساد آنها را پيدا كنند.