به گزارش خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) در اهواز، محمودی ایرانمهر شامگاه سهشنبه در آئین رونمایی کتاب «برف کهنه، برف نو» در شهر کتاب اهواز، اثر مجید قیصری را بسیار جذاب و تاثیرگذار ببان کرد و گفت: جهان مجید قیصری و جایگاهش در ادبیات معاصر چیست؟ و پاسخ آن معجزه کارکرد ادبیات بهخصوص ادبیات داستانی است و کاری که ادبیات انجام میدهد باید برای ما قابل درک باشد.
ایرانمهر با طرح این پرسش که به عنوان یک ملت ریشهدار در چه نقطه تاریخی هستیم؟ اینگونه توضیح داد: آنچه ما از تاریخ معاصر بهدست آوردیم برخلاف ترکها، عربها، هندیها و ملل دیگر که شبیه ما هستند، تاکنون نتوانستیم یک جایزه نوبل کسب کنیم و ادبیات ایران وارد ادبیات جهان نشده است و هم برای خودمان و مردم جهان بیگانه است.
کارکرد ادبیات معرفی تاریخ ایران
وی ادامه داد: رسالت ادبیات معرفی تاریخ ایران است که در این زمینه نتوانستیم درست روایت کنیم. وقتی از جنگ میگوییم مجموعهای از کلیشهها شکل میگیرد که برای مردم چندان جذاب نیست و احساسش نمیکنند. جنگ یکی از مهمترین عوامل پیش برنده ادبیات منهای جنبههای تاریک و ویرانگر است.
نویسنده کتاب «سفر به گردباد» گفت: بعد از هرجنگ بزرگ، یک موج بزرگ ادبی اتفاق افتاد و تمام آثار بزرگ آمریکا و اروپا تحت تاثیر جنگ جهانی دوم پدید آمده است.
مجید قیصری شکل تازهای از ادبیات به شکل امروزی ارائه داد
وی با تاکید بر اینکه بحث آسیبشناسی ادبیات معاصر نیست بلکه نشان دادن آسیبها است، افزود: مجید قیصری تلاش میکند شکل تازهای از ادبیات را به شکل امروزی و واقعی در ارتباط با مردم و کلیشهبندی شده ارائه دهد، این موضوع خیلی اهمیت دارد زیرا چنین آدمهایی کم داریم. انسانهایی که نتوانستند باهم شبکه شوند و جریانسازی کنند.
وی گفت: کتاب برف کهنه، برف نو ۶الی۷سال زمان برد تا به دست مخاطب برسد و این سالها از عمر زندگی یک انسان است که چه میزان توان و انرژی دارد و اهمیت این اثر را زمانی درمییابیم که سالها گذشته است.
مجید قیصری نویسنده کتاب برف کهنه، برف نو در این نشست پس از خوانش داستان «قاب عکس» از این کتاب، اظهار کرد: خاک جنوب چه برسر من آورد که خیلی از افراد به من پیام میدهند که در فضاها و داستانهای جنگ شما اصطلاحات عربی زیاد است، آنها فکر میکنند جنوبی و عرب هستم اما دغدغه من جنوب و جنگ است.
قیصری افزود: جنگ تمام نشده است هرچند ممکن است در مرزهای ما آتش بس باشد اما جنگ چیزی نیست که فقط با هزینه ساخت و بازسازی تمام شود.
وی گفت: در هر خانوادهای یک عضو خانواده را در جنگ از دست داده است. بچهای که ۲۵ سال یتیمی کشیده و دختری که ۴۰ سال میدود که بتواند جنازه پدرش را پیدا کند. مثل داستان «قاب عکس» در کتاب برف کهنه، برف نو. جوانهای ما پیر شدند و به خواستهشان نرسیدند.
هزینه جنگ عاطفی رسالت ادبیات است
وی ادامه داد: هزینه جنگ عاطفی رسالت ادبیات است که از دل مردم بیرون بیاورد. یادمان نرود بابت جنگی که به ما تحمیل شد، ملت چه هزینههایی کرد و چه مشقتهایی کشید. تلاش من در طول سالها سرکشی به این خانوادهها و دوستان بود که ببینم چه اتفاقی افتاده، شاید بتوانم گوشهای از این زحمت و مشقتی را که مردم متحمل شدند، نشان دهم.
وی در بخش دیگر سخنان خود در جواب سوال یکی از مخاطبان درخصوص نقش فضای مجازی بر ادبیات در آینده چگونه است، اینگونه تشریح کرد: فضای مجازی و مخصوصاً اینستاگرام باعث شده چیزی از ما گرفته شود چون عادت کردیم یک تصویر ۵۰ دقیقهای یا ۵۰ ثانیه ببینیم و ذهن کوتاه مدت میشود و دیگر نمیتواند متن ۱۵۰ صفحهای را بخواند. مخاطب به یک صفحه که رسید، خواندن را رها میکند و این آسیب جدی وارد میکند.
قیصری گفت: هر کس بتواند در این مدت اثری بنویسد، باید بنویسد و به شخصه درگیر اینکه آینده چه اتفاقی بیفتد، نیستم و به آن فکر نمیکنم. مهم کاری است که در لحظه درست انجام دهیم.
ادبیات امید، صبوری و توکل است
این نویسنده اظهار کرد: آنچه آموختم این است که ادبیات چندکار خوب به ما انتقال میدهد. اول اینکه همیشه این امید را به من داده که اتفاق خوب میافتد. دوم صبوری را در ما تقویت میکند. کل ادبیات صبوری و توکل است. آنچه باعث میشود این فرهنگ همیشه سرپا بماند فقط به همین جوهره ادبیات و فرهنگ ایرانی است که باید تحملش کنیم تا در نهایت به همان چیزی که امروز در آن هستیم، برسیم.
وی گفت: فردای شب یلدا نور از دل تاریکی بیرون میآید و همیشه این نور بوده، چرا باید از این همه روز و ماه، یک شب یلدا را در نظر بگیریم؟. فقط برای یک دقیقه طولانیتر نیست بلکه باید دید این یک دقیقه چقدر فرهنگ و آداب و رسوم با خودش آورده است. ما نمیدانیم مبدا تاریخش چه زمانی است، اما میدانیم که به ما رسیده است و هرچقدر به عقب برگردیم این فرهنگ بوده و تا زمانی که چنین چیزی هست، امید و تلاش هم در ما وجود دارد.
برف کهنه، برف نو» هفت داستان کوتاه از مجید قیصری با موضوع تبعات جنگ را دربردارد و عنوانهای آن شامل «کوچه هلند»، «بسمالله»، «کمپ»، «جسر ادهم»، «فاتحههای سرگردان»، «برف کهنه، برف نو» و «قاب عکس» است. قیصری در برف کهنه، برفِ نو داستان زندگی انسانهایی را روایت کرده که به شکلهای مختلف، با ویرانی خانه و ذهن، ترس، تنهایی و فقدان دستبهگریباناند. داستانهای این مجموعه، لحظههایی از حیات عادیاند که در سایۀ بحران و خشونت تاریخی، مقاومت و انسجام انسانی را آشکار میکنند. گرچه در این میان، همهچیز بهسادگی رخ نمیدهد.
نظر شما