محمدحسین رزقی در گفتوگو با خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) در بیرجند، با تشریح وضعیت نشر و فروش کتاب در استان خراسان جنوبی بیان کرد: ما فعالیت انتشارات و فروش کتاب را از سال ۱۳۶۷ آغاز کردیم. در ابتدا چاپ و فروش کتاب در همان محیط کوچک مؤسسه انجام میشد و بیشتر مراجعهکنندگانِ کلاسهای آموزشی خودمان، مشتری کتابها بودند.
وی گفت: حدود سالهای ۱۳۷۰ تا ۱۳۷۱ بخش فروش کتاب را از فعالیتهای دیگر جدا و برای عموم مردم آزاد کردیم. حدود ۱۰ سال بعد نیز بخش نشر استان را راهاندازی کردیم و در این سالها بیش از ۱۵۰ عنوان کتاب منتشر کردهایم.
کاهش شدید تیراژ چاپ کتاب
مدیرمسئول انتشارات رزقی با اشاره به تحولات بازار نشر گفت: در سالهای ابتدایی با تیراژ سههزار نسخه چاپ میکردیم و فروش مناسبی هم داشتیم اما به مرور این عدد به دو هزار، هزار، ۵۰۰ و اکنون حتی کمتر از ۵۰۰ نسخه رسیده است.
او بیان کرد: چاپخانههای برخی شهرها به خاطر امکانات و خرید عمده کاغذ میتوانند قیمت پایینتری ارائه دهند؛ اما برای چاپخانههای استان ما ادامه کار با این قیمتها اصلاً صرفه ندارد و حتی با حداقل قیمت هم هزینههای چاپ در خراسان جنوبی از برخی شهرها بیشتر است.
کتاب از سبد خانوار حذف شده است
رزقی در بخش دیگری از سخنانش گفت: کتاب دیگر اولویت اول خانوادهها نیست. زمانی مردم برای خرید کتاب ارزش قائل بودند اما امروز خرید کتاب فقط در مواقع ضروری انجام میشود و یارانه کاغذ هم مثل گذشته وجود ندارد و قیمت کتاب برای بسیاری از خانوادهها قابل پرداخت نیست.
او با اشاره به تغییر نگرش جامعه نسبت به مطالعه افزود: وقتی یک دانشجو دکتری بیکار است و فردی که هیچ کلاس خاصی نرفته بهترین شغل را دارد، جوان چه انگیزهای برای مطالعه و خرید کتاب خواهد داشت؟ بخشی از جامعه مطالعه را ارزش میداند، اما تعدادشان زیاد نیست.
رقابت کتاب با فضای مجازی
به گفته وی، گسترش فضای مجازی و دسترسی آسان به نسخههای دیجیتال، وضعیت فروش کتاب چاپی را بیش از پیش دشوار کرده است. واقعیت این است که تحول بزرگی در جامعه رخ داده و بسیاری ترجیح میدهند نسخه PDF را دانلود کنند.
فعالیت عاشقانه؛ نه اقتصادی
مدیرمسئول انتشارات رزقی با انتقاد از ثبات قیمت پشتجلد کتاب و رشد هزینههای چاپ اظهار کرد: کتاب تنها کالایی است که ممکن است سالها همان قیمت قبلی را داشته باشد، ولی کاغذ، چاپ و سایر هزینهها چند برابر شده است. این کار از نظر اقتصادی اصلاً توجیه ندارد. کتابفروشی و نشر فقط با عشق و علاقه ادامه پیدا میکند، چون از نظر مالی قابل اتکا نیست.
رزقی تأکید کرد: کسی که در حوزه نشر کار میکند باید عاشق فرهنگ باشد. تنها انگیزه ما این است که بدانیم سهم کوچکی در رشد فرهنگی جامعه داریم. برای تأمین زندگی مجبوریم از مسیرهای دیگری درآمد داشته باشیم؛ چون کتاب بهتنهایی جوابگو نیست.
نظر شما