سرویس استانهای خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) - عبدالقادر بلوچ، مروج کتاب شهرستان چابهار روستای دوست دار کتاب وشنام دری: زینب، معلم کلاس اولیها، هر روز با خلاقیت و ابتکار، درس را به جشن یادگیری بدل میکرد. او نه تنها به آموزش میاندیشید، بلکه رؤیای کتابخانهای را در دل میپروراند؛ کتابخانهای که بتواند کودکان روستا را با جهان گسترده اندیشه و خیال آشنا کند.
پیگیریهای او سرانجام به ثمر نشست، نخست در گبولانی کتابخانهای کوچک اما پرنور بنا شد، و سپس در کالبر، با یاری دوستان و هدیههای محبوبه نجفخانی مترجم نامآشنای ادبیات کودک و نوجوان کتابخانهای دیگر شکل گرفت. بیش از صد کتاب از او به این کتابخانه اهدا شد و نامش بر پیشانی آن نشست، کتابخانه محبوبه نجفخانی پنجرهای تازه به جهان برای کودکان کالبر گشود.
مریم، دبیری توانا که با عشق به کتاب و درس، همراه خواهرش ایستاد و کلاسهای ساده را به چراغی از اندیشه بدل کرد. او با علاقهی وافری به کتابخوانی، دانشآموزان را به دنیای مطالعه و پرسشگری فرا میخواند. اما این زینب بود که بیوقفه کتابخانه را پیگیری کرد و رؤیای کودکان روستا را به حقیقت رساند.
امروز، این دو خواهر در کنار مدیر مدرسه، هر روز چراغی از کتاب و کتابخوانی میافروزند. برنامههای متنوعی در حوزه مطالعه برگزار میکنند و کودکان را به تجربه تازهای از یادگیری میبرند. کتابخانههایشان نه تنها قفسهای از کتاب، که باغی از امید و دانایی است؛ باغی که در دل روستاهای دشتیاری و کالبر شکوفه داده است.
زینب و مریم بنداد، با گامهای عاشقانهشان، نشان دادند که معلمی تنها شغل نیست؛ رسالتی است برای روشن کردن راه آینده. آنان با عشق و ایثار، تاریخچهای کوچک اما بزرگ در فرهنگ بلوچستان نوشتند؛ تاریخی که میگوید حتی در دورافتادهترین روستاها، آموزش میتواند به جرقهای برای تغییر بدل شود.
نظر شما