سرویس استانهای خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) - سید حسن حسینی نژاد: در منطقه مرزی و کم برخوردار «داشلیبرون» در استان گلستان، جایی که فاصله کودکان با کتاب و امکانات آموزشی بعضاً بیشتر از فاصله روستاها باهم است، یک مربی فرهنگی زن تصمیم گرفته این فاصله را بااراده خویش و نگاهی مسئولانه کم کند.
او هر هفته با خودروی شخصیاش در جادههای پراکنده و مرزی این منطقه حرکت میکند تا کتابها و اندک وسایل کمکآموزشی و سرگرمی را به دست کودکان برساند؛ کودکانی که شاید تنها فرصتشان برای آشنایی با دنیای قصهها همین کتابخانه کوچکِ سیار باشد.
بانویی که هر قدم و هرروز از کارش با دشواری همراه است؛ از کمبود وسایل کمکآموزشی گرفته تا مسیرهای سخت و هزینههای بالای رفتوآمد؛ اما او ادامه میدهد، چون باور دارد همین کتابهای ساده میتوانند دریچههای تازهای را برای بچههای داشلیبرون باز کنند و حس زندگی و امید را در آنها زنده نگهدارند.
این بانوی پرتلاش، نامش فاطمه زحمتکش است. دانشآموخته کارشناسی مدیریت دولتی و مربی کتابخانه سیار مرزی داشلی برون که کارش را از اسفندماه سال ۱۴۰۳ با عشق و علاقه به کودکان و کتابهای مرتبط با آنها آغاز کرده است.
با او به گفتوگو نشستیم تا راوی تجربهها، دغدغهها و نگاهش باشیم؛ بانویی آرام و پیگیر که کتاب و یادگیری را از دل مرزها و جادهها با خودرو شخصیاش عبور میدهد و به دست کودکانی میرساند که شاید بیش از هر کس دیگری به آن نیاز دارند.
با خودرو شخصی برای کودکان کم برخوردار
فاطمه زحمتکش، در ابتدا با اشاره به اینکه روستای داشلی برون و ۱۱ روستای اطراف داشلی برون ازجمله روستاهای ترشکلی، خیر خوجه نجف. خیر خوجه سفلی، خیر خوجه علیا. شوردگش، الیاس حاجی، ازبک آباد، دوزالوم مرکزی، دوزالوم جنوبی، قره دونگ و پشه لر حوزه کاری او است، گفت: از ابتدای آغاز کارم تا به امروز تقریباً ۸۰ درصد عضوگیری کردهام.
زحمتکش افزود: چون فعلاً خودرو برای سرکشی در اختیار بنده نیست زیاد نمیتوانم به روستاهای اطراف سر بزنم؛ ولی در حد امکان با خودروی شخصی بدون گرفتن هزینه سوخت و... برای آشنایی بچهها با فعالیتهای کانون و امانت کتاب هر روستا را چند بار رفتم.
وی ادامه داد: در حال حاضر بیش از ۷ هزار جلد کتاب در کتابخانه سیار داشلی برون موجود است که در بین آنها کتابهای قدیمی و کهنه هم دارم که در حال جداسازی آنها هستم.
خوشحالی کودکان در کنار رنجها و کمبودها
فاطمه زحمتکش سپس ضمن اشاره به برخی از خاطرات و دغدغههایش از زمان آغاز کارش تا به امروز، گفت: استقبال عالی کودکان از امانت کتاب و بازیهای فکری و رومیزی و ساخت کاردستی ازجمله خاطراتی هست که مدام هر بار به سراغ کودکان میروم برایم جذاب و دلنشین و فراموشنشدنی است.
وی افزود: خوشحالی کودکان از جوایز ناچیزی که با هزینه خودم برای آنها میبرم و تشکر مادران آنها بابت علاقهمند شدن فرزندانشان با کتابخوانی و دور شدن از فضای مجازی، احساس صمیمیت کودکان خصوصاً دختران با من در محل کتابخانه و حتی بیرون از محل کارم در مراسمهای مختلف روستا مجموعه خاطراتی هست که مرا به ادامه راه امیدوار میکند.
زحمتکش ادامه داد: اما در کنار تمامی این زیباییها و خاطرات دلنشین، متأسفانه کمبود امکانات آموزشی و بازی در مدارس روستاهای مرزی و محروم ناراحتکننده است. اینکه بعضی از کودکان حتی تابهحال مداد شمعی یا وسایل بازی که برایشان میبرم را ندیده بودند و یا استعدادهای پرشمار ناشناختهای که ممکن است هیچوقت دیده نشوند را بارها از نزدیک تجربه کردم.
توجه به کودکان امروز؛ سرمایهگذاری برای فردا
مربی کتابخانه سیار مرزی داشلی برون، وسایل آموزشی و بازی و کتابهای جدید، کاردستی و آزمایشهای کوچک و هدایایی که هرچند وقت یکبار برای بچهها بیاورند را ازجمله نیازهای کتابخانه سیارش برشمرد و گفت: توجه اکنون به کودکان، سرمایهگذاری برای فردا است و گسترش و تشویق به کتابخوانی، دور شدن کودکان از فضای مجازی بعضاً ناامن و بدون کنترل و بازیهای بیهدف ازجمله مسائلی است که باید جدی بگیریم و برای پر شدن اوقات فراغت سالم و ایجاد محیط امن برای بازی و سرگرمی فرزندان بهتر عمل کنیم.
وی در بخش دیگری از سخنانش، یک روز کاری خود را اینگونه توصیف کرد و گفت: از ساعت ۸ صبح باهدف ترویج کتابخوانی و فعالیتهای فرهنگی و هنری به محل کارم میآیم. در حد توانم به روستاهای اطراف میروم و سعی میکنم توسط مدیران که از سمت گنبد به روستاها میآیند حداقل برای بچهها کتاب بفرستم که در این میان چند نفر از مدیران قبول زحمت کردند که سر راهشان هرچند وقت یکبار از کتابخانه برای دانش آموزان کتاب ببرند.
زحمتکش افزود: چون مرکز سیار داشلی برون نزدیک مدرسه است در زنگ تعطیلی بچهها هم امانت کتاب و هم برای بازی و سرگرمی استقبال بینظیری دارند؛ طوری که به خاطر کمبود فضا مجبور شدم روزهای زوج دخترها و روزهای فرد پسرها بیایند.
زحمتکش ادامه داد: تابستان گذشته هم علاوه بر ۵ کلاسی که خودم ازجمله آموزش هنرهای بومی و محلی (آلاجه)، قلاببافی، کاردستی، اوریگامی و … گذاشتم، ۴ کلاس هم با همکاری فنی و حرفهای گنبد مثل ارغوان بافی، حصیربافی، شیرینیپزی و… گذاشته شد که با استقبال بینظیر نوجوانان و والدین روبرو شد.
برای خدمات بهتر حمایت کنید
مربی کتابخانه سیار مرزی داشلی برون در بخش دیگری از سخنانش عنوان کرد: تقاضا دارم در حد امکان خودرو در اختیار من گذاشته شود. وسایل بازی و سرگرمی، مقوا رنگی و کاغذ رنگی، کتابهای جدید و هر وسیله آموزشی که لازمه یک مرکز فعال است به بنده بدهند.
همچنین مرکز سیار داشلی برون گاز کشی ندارد و با توجه به نبود نفت و گاز کپسول در روستا و سرد بودن این منطقه، کار در زمستان بسیار مشکل است. از طرفی دیگر چون ساختمان مرکز سیار داشلی برون خیلی قدیمی است، نیاز به تعمیر اساسی دارد.
وی در پایان نیز گفت: در کنار خودرو بودن یک نیروی مرد نیز در مرکز ضروری است. فعلاً که خودم از عهده همه وظایف برمیآیم؛ ولی چون چند دبیرستان پسرانه هم در این منطقه است به نظرم بهتر است یک نیروی مرد هم باشد تا دانش آموزان پسر احساس راحتی و صمیمیت و تعامل بهتر با مربی داشته باشند.
نظر شما