به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) در شیراز، چهاردهمین نشست «یکشنبههای ادبی شهر راز» در انجمن فرهنگی و ادبی شاهدان قلم شیراز، با حضور امین فقیری، چهره ماندگار ادبیات داستانی ایران برگزار شد.
فقیری در این نشست با اشاره به شهرت خود از طریق کتاب دهکده پرملال گفت: وقتی در لباس سپاه دانش به روستا رفتم، زندگی تلخ مردم مرا واداشت تا از آنان بنویسم. حاصل آن چهار سال، مجموعه داستان دهکده پرملال بود که در ۲۳ سالگی منتشر شد و باعث شناخته شدنم شد.
او درباره سبک نوشتاری خود توضیح داد: رئالنویس هستم و در ژانر اجتماعی کار میکنم. داستانهایم بر پایه واقعیتاند اما تخیل در آنها پررنگ است. تخیلم از افسانه نمیآید، از زندگی مردم میآید.
فقیری با تأکید بر نقش مطالعه در نویسندگی افزود: برای نویسنده خوب شدن باید بسیار کتاب خواند و کمتر نوشت. هرچه بیشتر بخوانیم، واژگان و تخیل قویتری پیدا میکنیم. من شاید هزاران جلد کتاب خواندهام تا نوشتن برایم طبیعی شود.
او با اشاره به افت کیفیت نویسندگی در برخی نسلهای بعدی گفت: نویسندگی مانند چشمهای است که اگر سرچشمهاش خشک شود، دیگر آبی از آن بیرون نمیآید. برخی نویسندگان با یک یا دو کتاب متوقف میشوند و ادامه نمیدهند.
این نویسنده پیشکسوت درباره وضعیت داستاننویسی زنان افزود: در سالهای اخیر، بانوان در عرصه داستاننویسی از آقایان پیشی گرفتهاند. آثار ارزشمندی از نویسندگان زن معاصر دیده میشود که مایه مباهات است.
او در پایان تأکید کرد: نویسنده باید آزاد باشد؛ یعنی تکلیفش با خود روشن باشد و زیر پرچم هیچ جریان سیاسی قلم نزند. نویسنده باید برای مردم بنویسد.
امین فقیری، متولد ۱۳۲۳ در شیراز، نویسنده و روزنامهنگار پیشکسوت، تاکنون نزدیک به ۵۰ اثر منتشر شده و آماده چاپ دارد. نشستهای «یکشنبههای ادبی شهر راز» هر هفته از ساعت ۱۷ تا ۱۹ در کتابخانه عمومی رییسی اردکانی شیراز برگزار میشود.
نظر شما