به گزارش خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) در بوشهر، یوسف علیخانی شامگاه شنبه در آیین رونمایی از «خاموشان» در خانه کتاب بوشهر گفت: افراد زیادی به من می‌گویند که زبان داستان‌هایم شاعرانه است، از جمله احمد غلامی، روزنامه‌نگار. او در دوره‌ای کل ایران را می‌چرخید تا اینکه گذرش به میلَک می‎‌خورد و آنجا با پیرزنی آشنا می‌شود که بسیار شاعرانه صحبت می‌کرده. بعد از آن، به من گفت تو اصلاً نمی‌توانی کامل به این لهجه بنویسی، چون بسیار شاعرانه و موزون است.

این نویسنده که رمان‌های «زاهو» و «خاما» یش در بازار داستان ایران بسیار صدا کرد، با ستایش جغرافیای بوشهر و مردمش افزود: امروز در بوشهر مردمی و فضایی را دیدم که مجذوبم کرد. من برای اولین بار در این‌جا با میوه‌ای به نام «جمبو» آشنا شدم که اتفاقاً خیلی خوشمزه بود. کلاً بوشهر، شهری با مردمی خونگرم است مثل هوایش. حتی گرمای این‌جا هم برای من خاطره‌انگیز است و دوست دارم دوباره به ساحل و دریای زلالش و دورن بافت تاریخی آن بروم و با مردم مهربانش دوباره هم‌صحبت شوم، هرچند به خاطر لهجه‌ای که دارند، کمتر متوجه حرف‌هایشان می‌شوم اما زیبا حرف می‌زنند.

وی سپس به خاطره اولین گفت‌وگویش با محمدرضا صفدری که نویسنده‌ای به‌شدت مصاحبه‌گریز است، اشاره کرد و گفت: او نویسنده محبوب و منحصربه‌فردی است. هرگز تصور نمی‌کردم که روزی از دوستان نزدیک صفدری و ناشر یکی از بهترین کارهایش یعنی سیاسنبو شوم. او در آثارش زبانی شاعرانه و برگرفته از بومش دارد. او کارهای خیلی خوبی دارد اما در میان داستان‌های کوتاهش «دو رهگذر» او بسیار خواندنی است. توصیه می‌کنم اگر آن را نخوانده‌اید حتماً بخوانید.

علیخانی سپس به تازه‌ترین اثرش؛ یعنی خاموشان اشاره و تاکید کرد: من قرار نبود که داستان کوتاه بنویسم، چراکه در فکر نوشتن یک عاشقانه بودم اما خاموشان متولد شد مشحون از داستان‌های کوتاه که در جایی اشک به چشم شما می‌آورد و در جایی شما را می‌خنداند. شاید برای برخی از مخاطبان سوال پیش بیاید که چرا برخی از داستان‌های علیخانی اشک به چشم می‎‌آورد، دلیلش هم این است که این اشک‌ها، غم زندگی را ملموس می‌کند و به درستی نمایش می‌دهد. زندگی همیشه خندیدن نیست.

نویسنده «خاما» با نقد سانسور در داستان، گفت: کتاب «خاما» سرگذشت پدربزرگ من بود که بدون هیچ‌گونه گرایش سیاسی آن را نوشتم اما کتاب در دوره‌ای جمع شد تا اینکه با تغییر دولت، فقط در سه قسمت آن هم خیلی کم تغییراتی در آن اعمال و دوباره به بازار کتاب روانه شد. این کتاب خیلی با استقبال مواجه شد. من هرگز فکر نمی‌کردم که این کتابم ممیزی بخورد.

علیخانی با تاکید بر اینکه خوش به حال شما که در بوشهر هستید، بیان کرد: خیلی خوشحال باشید جایی زندگی می‌کنید که نویسندگانی چون منیرو روانی‌پور و محمدرضا صفدری را دارد. یکی از حسرت‌های من این است که چرا کتاب‌های منیرو ایران چاپ نمی‌شود، البته بخشی از آن هم به لجبازی خود او برمی‌گردد که رضایت به انتشار آثارش در ایران نمی‌دهد.

وی با اشاره به اینکه برخی می‌گویند زبان داستان‌هایت سخت است، ادامه داد: زنده‌یاد محمدعلی سپانلو یک بار به همین دلیل به من گفت، در کارهای جدیدت داری از مخاطب عقب می‌افتی! شاید حق با او و برخی از مخاطبانم باشد که به‌دلیل کاربرد واژه‌های دیلمی درک آن‌ها برایشان دشوار است. در بیوه‌کشی وقتی واژه‌های دیلمی را به کار بردم، معادل آن‌ها را در فارسی معیار هم زیرنویس کردم اما هر چه جلوتر آمدم این زیرنویس‌ها کم و کمتر شد تا جایی که دیگر کامل حذف شدند؛ ولی واژه‌هایی که به کار می‎‌برم به نظر خودم فارسی هستند فقط با کمی تامل معنای آن‌ها را می‌توان دریافت. این‌گونه نیست که مخاطب متوجه داستان نشود.

علیخانی با بیان اینکه واژه‌های اصیل در جامعه ما از طریق ادبیات و کارهای نظیر تاریخ بیهقی، تذکره اولیاء و… حفظ شدند، افزود: بنابراین حیف است که این واژه‌ها امروز در متون داستانی که کافه‌ای و کلیشه‌ای و تکراری هستند، جای پای خود را گم کنند. به عقیده من، مخاطب وقتی کاری از من را بخواند خیلی زود به این واژه‌ها و معنایشان خو می‌گیرد و معنای آن را درمی‎‌یابد. این گونه نیست که معنای آن‌ها گم باشد.

وی با اشاره به اینکه متاسفانه مردم ما اهل خواندن داستان کوتاه نیستند، تاکید کرد: چون در داستان‌خوانی حرفه‌ای نشده‌اند و همچنان خواننده رمان و داستان بلند هستند. ببینید «خاما» به چاپ بیست و یکم رسیده اما همچنان مخاطب عام سه‌گانه مرا نمی‌بیند و نمی‌خواند!

به گزارش ایبنا؛ آیین رونمایی از کتاب «خاموشان» یوسف علیخانی که تازه‌ترین اثر منتشر شده وی است با حضور چهره‌های ادبیات داستانی بوشهر نظیر علی صالحی، محمدرضا صفدری، فرشید جان‌احمدیان و جمعی از داستان‌خوانان بوشهری در خانه کتاب بوشهر برگزار شد.