به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) به نقل از الایام، یاسمینا خضرا، نویسنده نام‌آشنای الجزایری، موفق به دریافت جایزه شورای جهانی جامعه الجزایری در مهاجرت شد. این جایزه به پاس سال‌ها فعالیت ادبی و خلاقانه وی در غنابخشی به صحنه فرهنگی الجزایر به او اهدا شده است.
خضرا با انتشار پیامی در صفحه رسمی خود در شبکه‌های اجتماعی، این موفقیت را نشانه‌ی «حمایتی بزرگ» از مسیر نویسندگی‌اش دانست و افزود که این افتخار، «مسئولیتی سنگین» نیز برای او به همراه دارد؛ مسئولیتی که به گفته وی، متعهد به آن باقی خواهد ماند.
این رمان‌نویس الجزایری همچنین تأکید کرد که اگرچه در طول سال‌ها جوایز بسیاری از نقاط مختلف جهان کسب کرده، اما دریافت جایزه‌ای از کشور زادگاهش رنگ و بویی خاص و متفاوت برای او دارد. او در این‌باره نوشت: «به این افتخار می‌کنم که جامعه الجزایری ما در خارج از کشور از آگاهی و شعور بالایی برخوردار است. ما نیازمند ظرفی قوی برای اتحاد و انسجام هستیم تا تصویر وطنمان را به بهترین شکل بازتاب دهد.»
گفتنی است شورای جهانی جامعه الجزایری در مهاجرت، نهادی است متشکل از نخبگان و چهره‌های برجسته الجزایری در سراسر جهان که با هدف همبستگی، حمایت از استعدادها و ترویج فرهنگ و هنر الجزایری فعالیت می‌کند. این شورا که در سال ۲۰۲۴ در پاریس تأسیس شد و مقر آن در بروکسل قرار دارد، نهادی فرهنگی نیست، بلکه سازمانی اجتماعی-اقتصادی است که به دنبال حمایت از مهاجران الجزایری، تسهیل پروژه‌های سرمایه‌گذاری و تقویت پیوندهای اقتصادی و اجتماعی میان دیاسپورای الجزایر و وطن است.
با این حال، اهدای این جایزه از سوی نهادی غیرادبی با واکنش‌های گوناگونی در میان ناظران و تحلیلگران فرهنگی الجزایر مواجه شد. برخی ناظران این اقدام را دارای ابعاد سیاسی دانسته‌اند و معتقدند که این جایزه ممکن است در امتداد دیدار اخیر خضرا با رئیس‌جمهوری عبدالمجید تبون، رئیس جمهور کنونی الجزایر در کاخ ریاست‌جمهوری تفسیر شود. برخی تحلیلگران این اقدام را پاسخی نمادین به جایزه‌ای می‌دانند که اخیراً از سوی نهادهای فرانسوی به بوعلام صنصال، نویسنده فرانسوی-الجزایری، اهدا شد؛ کسی که به دلیل مواضع تند و مخالف با وحدت ملی الجزایر، در کشورش چهره‌ای مناقشه‌برانگیز تلقی می‌شود.
از سوی دیگر، برخی بر این باورند که انتخاب خضرا برای دریافت این جایزه بی‌ارتباط با دوران مدیریت او در مرکز فرهنگی الجزایر در پاریس نیست؛ دوره‌ای که در آن، این مرکز به پایگاهی برای نخبگان فرهنگی فرانکوفون تبدیل شد و به گفته منتقدان، زبان‌ها و جلوه‌های فرهنگی عربی و آمازیغی در آن کم‌رنگ بودند. این موضوع باعث شده که برخی فعالان فرهنگی، با وجود قدردانی از خضرا، خواستار تجدیدنظر در سیاست‌های فرهنگی مربوط به مهاجران شوند.
امیدهایی نیز در این میان شکل گرفته است مبنی بر اینکه شورای جهانی جامعه الجزایری در مهاجرت بتواند با عبور از خطاهای پیشین، اقدام به راه‌اندازی رسانه‌ها و برنامه‌های فرهنگی چندزبانه به زبان‌های عربی، فرانسه و انگلیسی کند تا بتواند بازتاب‌دهنده طیف متنوعی از صداهای فرهنگی الجزایری در خارج از کشور باشد. تخمین زده می‌شود که جمعیت دیاسپورای الجزایر در جهان بیش از ۶ میلیون نفر باشد و این جامعه، در صورت فراهم شدن بستر مناسب، می‌تواند نقشی مؤثر در ترویج فرهنگ و ادبیات الجزایری ایفا کند.
نظر شما