به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) به نقل از آیریش تایمز، سی. اس. لوئیس (C. S. Lewis) نویسنده مشهور انگلیسی و استاد دانشگاه آکسفورد بیشتر به خاطر مجموعه داستان‌های نارنیا (The Chronicles of Narnia) شناخته می‌شود. او در تاریخ ۲۹ نوامبر ۱۸۹۸ در ایرلند شمالی به دنیا آمد و در تاریخ ۲۲ نوامبر ۱۹۶۳ در انگلستان درگذشت.

کتاب‌های نارنیا شامل هفت جلد است که از سال ۱۹۵۰ تا ۱۹۵۶ منتشر شدند و به داستان‌های فانتزی و ماجراجویی در سرزمینی خیالی به نام نارنیا می‌پردازند. این مجموعه نه تنها داستان‌هایی پر از جادو و موجودات عجیب است، بلکه به طور عمیق به مسائل مذهبی، اخلاقی و فلسفی پرداخته است. بسیاری از کتاب‌های لوئیس از جمله «شیر، جادوگر و کمد» به عنوان آثار کلاسیک ادبیات کودکان شناخته می‌شوند.

لوئیس همچنین به خلق آثار دیگری در حوزه فلسفه پرداخته است ولی روزنامه آیریش تایمز طی مقاله‌ای عنوان می‌کند که داستان‌های لوئیس بر اساس تجربیات کودکی‌اش نوشته شده است. این روزنامه در مقاله‌ای با عنوان «چگونه دوران کودکی لوئیس بر سرگذشت نارنیا تاثیر گذاشت» طبق نوشته‌ها و اسناد به دست آمده از خانه شخصی این نویسنده ایرلندی می‌نویسد: لوئیس در دوران کودکی‌اش در بلفاست زندگی می‌کرد که پر از راهروهای طولانی و اتاق‌های خالی بود. او و برادرش دنیای خیالی به نام باکسن (Boxen) خلق کردند که حیوانات در آن حکومت می‌کردند. این تجربه‌ها پایه‌گذار علاقه لوئیس به داستان‌های تخیلی و دنیای‌های خیالی شد.

علاوه بر خانه‌ی اسرارآمیزشان، طبیعت ایرلند شمالی تاثیر عمیقی بر تخیل لوئیس گذاشت. او عاشق کوه‌های مورنه (Mourne Mountains)، تپه‌های سبز و دریای درخشان کارلینگفورد بود. او در نامه‌ای به برادرش نوشته است: «آن بخش از روستریور که به خلیج کارلینگفورد می‌نگرد، تصور من از نارنیاست.» بعدها نوشت که در منظره‌های نارنیا، این مناظر را به نوعی دوباره زنده کرده است. قلعه افسانه‌ای کر پاراول (Cair Paravel) نیز احتمالاً از قلعه‌ی مخروبه دانلوس (Dunluce Castle) الهام گرفته شده، که در کودکی دیده بود.

عشق لوئیس به اسطوره‌های ایرلندی، داستان‌های پریان و آثار شاعر ملی ایرلند، (ویلیام باتلر ییتس)، نیز نقشی اساسی داشت. لوئیس در نوجوانی با آثار ییتس آشنا شد و مجذوب دنیایی شد که در آن مرز میان واقعیت و خیال مبهم است، همان احساسی که در داستان‌های نارنیا نیز جریان دارد.

با وجود آنکه لوئیس بعدها به انگلستان رفت، همیشه روحیه‌ای ایرلندی در او باقی ماند. در نامه‌هایی که به دوستانش نوشت، از دلتنگی برای سرزمین مادری و آرزوی بازگشت به تپه‌های پوشیده از برف کانتی داون (County Down) سخن گفت؛ مکانی که به گفته خودش، گویی موجودات اسطوره‌ای هر لحظه از میان درختان سر بر می‌آورند.

در نهایت، می‌توان گفت نارنیا تنها یک سرزمین خیالی نبود؛ بلکه بازآفرینی خاطرات، مکان‌ها و افسانه‌های کودکی لوئیس بود، در قالبی جاودانه و سحرانگیز.