به گزارش سرویس دین و اندیشه خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) - فاطمه مهاجری: کتاب «همزیستی با رباتها» نوشتهی بیل بیشاپ با ترجمهی میثاق شایق و ویراستاری آروین صداقت کیش که از سوی نشر دُکسا منتشر شده، به بررسی نقش، سیطره و تأثیر رباتها و هوش مصنوعی در سراسر زندگی انسانها و ارائه راهکارهایی برای همزیستی با رباتها برای موفقیت در عصر هوش مصنوعی میپردازد.
در عصری که هوش مصنوعی، رباتها و فناوریهای نوظهور با شتابی بیسابقه در تار و پود زندگی بشر نفوذ کردهاند، پرسشهای تازهای درباره آینده تعامل انسان و ماشین مطرح میشود. از الگوریتمهای یادگیری ماشینی و تحلیل کلاندادهها گرفته تا اینترنت اشیاء، نانوفناوری، پهپادها، محاسبات کوانتومی و بلاکچین، فناوریهایی در حال گسترشاند که در بسیاری موارد، بدون تحلیل انتقادی و احتیاط لازم، به استقبال آنها رفتهایم.
این کتاب با نگاهی انتقادی به پدیده «تکنوپیا» – نوعی باور خوشبینانه و بیاحتیاط به همهجانبه بودن فواید فناوری – تلاش دارد با بررسی ابعاد پیچیده رابطه انسان و فناوری، چشماندازی واقعگرایانه از آینده همزیستی انسان و رباتها ترسیم کند. نویسنده با تأکید بر مفهوم "همزیستی آگاهانه" میان انسان و ماشین، مخاطب را به جای تسلیم در برابر فناوری، به گفتوگویی هوشمندانه و انسانی با آن دعوت میکند.
در این اثر، ۲۹ راهبرد عملی و تأملبرانگیز برای موفقیت، تطبیقپذیری و بقاء معنادار در عصر سلطه هوش مصنوعی ارائه شده است؛ راهبردهایی که به مخاطب کمک میکنند نهتنها در برابر موج تحولات فناورانه غافلگیر نشود، بلکه در دل آنها جایگاه مؤثری برای خود بیابد و حضوری آگاهانه و مؤثر در زیستجهان نوین فناوری داشته باشد.
۲۹ راهبردی که بیل بیشاپ برای موفقیت و بقا در عصر هوش مصنوعی عنوان کرده، عبارتنداز؛
۱- رفاه را با استفاده از منابع کمتر افزایش دهید.
۲- اول به این فکر کنید که به چه کسی میخواهید کمک کنید.
۳- ارزش پیشنهادی را حول ایدهای بزرگ ایجاد کنید. ۴- شبکهای را به شکل طبیعی رشد دهید.
۵- پرسش های هدفمند بپرسید.
۶- فراتر روید و ادغام کنید.
۷- ماده زدایی کنید.
۸- به صورت انبوه سفارشی سازی کنید.
۹- جریان را تسهیل کنید.
۱۰- سراغ واقعیت اصیل بروید.
۱۱- الگوریتمها را مهار کنید.
۱۲- بدون محدودیت پیش بروید.
۱۳- بزرگ فکر کنید، از کوچک شروع کنید.
۱۴- تحول ایجاد کنید.
۱۵- پلتفرم پلتفرمها را ایجاد کنید.
۱۶- استعاری صحبت کنید.
۱۷- در برابر نتایج مستقیم هزینه دریافت کنید.
۱۸- مشکلات را به منبعی تجدیدپذیر تبدیل کنید.
۱۹- دنیای دیجیتال را با دنیای آنالوگ ترکیب کنید.
۲۰- آینده را ابداع کنید.
۲۱- در میانه قرار بگیرید.
۲۲- توجه کنید.
۲۳- خارج از دستهبندیهای صنعت باشید.
۲۴- همآفرینی کنید.
۲۵- همه چیز را اخلاقی قالببندی کنید.
۲۶- از سخت کار کردن دست بردارید.
۲۷- هوشمندسازی کنید.
۲۸- به طبیعت متصل شوید.
۲۹- انسان بودن.
در دنیای پرشتاب فناوری، رفاه زمانی پایدار خواهد بود که با بهرهوری بالا و استفادهی کمتر از منابع حاصل شود. در این مسیر، توجه به نیاز واقعی مخاطب، بنیان تصمیمگیریهای هوشمندانه است. ساختار ارزش پیشنهادی باید حول ایدههایی بزرگ و الهامبخش شکل بگیرد، درحالیکه شبکهها بهطور طبیعی و ارگانیک رشد میکنند. طرح پرسشهای هدفمند، دستیابی به عمق مسائل را ممکن میسازد و عبور از مرزها با ادغام حوزههای مختلف، نوآوری را به همراه میآورد. کاهش وابستگی به ماده و حرکت بهسوی دیجیتالسازی، آیندهای سبکتر و کارآمدتر را رقم میزند.
از سوی دیگر، ترکیب شخصیسازی با مقیاسپذیری، تجربهای منحصربهفرد برای مخاطبان ایجاد میکند. سادهسازی فرایندها و تسهیل جریان امور، لازمهی زیست در جهان هوشمند است؛ همچنانکه توجه به واقعیت اصیل انسانها بهجای سطوح نمایشی، اصالت تعامل را حفظ میکند. مهار الگوریتمها بهجای تبعیت کورکورانه از آنها، ضرورت دارد و عبور از محدودیتهای ذهنی، فرصتهای تازهای میآفریند. اندیشیدن در مقیاس بزرگ و آغاز از اقدامات کوچک، مسیرهای تحولآفرین را هموار میسازد.
تغییرات بنیادین و ایجاد بسترهایی که دیگران نیز بر آن بنا کنند، نقشآفرینی مؤثرتری را به همراه دارد. بهرهگیری از استعارهها برای تبیین مفاهیم پیچیده، آگاهی را عمق میبخشد و ارزشآفرینی بر پایهی نتایج ملموس، به شفافیت و اعتماد میانجامد. تبدیل چالشها به منابعی تجدیدپذیر، یکی از مهمترین شگردهای تفکر فناورانه است. در این میان، تلفیق دنیای دیجیتال و آنالوگ، تجربهای انسانیتر از فناوری را ممکن میسازد. آینده، نهفقط پیشبینی، بلکه ابداع میشود و انسانهایی که در میانه قرار میگیرند، به پیونددهندهی جریانها بدل میشوند. توجه عمیق به جزئیات، خروج از قالبهای کلیشهای صنعت، و حرکت بهسوی همکاریهای خلاقانه با دیگران، از دیگر راهبردهای مؤثر این عصر است.
در این میان، اخلاقمحوری در قالببندی تصمیمها، جایگاه ویژهای دارد. کنار گذاشتن سختکوشی صرف و رویآوردن به هوشمندی در کار، همراستا با خودکارسازی و هوشمندسازی فرایندها خواهد بود. ارتباط مجدد با طبیعت و بهرهگیری از الهامات آن، به تعادل کمک میکند و در نهایت، مهمترین اصل، حفظ انسانیت و اصالت انسانی در میان این تحولات است.
وقتی کنترل را واگذار می کنیم
کتاب " همزیستی با ربات ها" در واپسین سطرهای خود، با روایتی تأملبرانگیز از داستان «ایکستی ۹۰۰۰» به پایان میرسد؛ دستگاهی هوشمند که قرار بود زندگی فردی را به بهترین شکل ممکن سامان دهد. خریدار، با اشتیاق و امید به زندگی بهتر، این سیستم را وارد خانهاش میکند و آن را مسئول تصمیمگیری در امور مالی، برنامهریزی روزانه و حتی روابط اجتماعیاش میسازد. همهچیز در ابتدا بینقص پیش میرود؛ تا آنکه یک خطای کوچک در تنظیمات سیستم، فاجعهای را به دنبال میآورد: سقوط مالی، ورشکستگی و فروش خانه.
اما نکته تکاندهنده، جاییست که فرد، با وجود همهی این خسارات، باز هم ستگاه را خاموش نمیکند؛ گویی بازگرداندن اختیار به خود، دیگر ممکن یا حتی مطلوب نیست. این داستان نهفقط هشداریست دربارهی اعتماد بیچونوچرا به فناوری، بلکه تصویریست از آیندهای محتمل که در آن انسان، آگاهانه یا ناآگاهانه، کنترل سرنوشت خود را به ماشینها میسپارد. بیل بیشاپ در این پایانبندی هوشمندانه، بار دیگر مخاطب را به اندیشه وامیدارد: در همزیستی با رباتها، مرز میان تسهیل زندگی و واگذاری اختیار تا کجا قابلقبول است؟
نظر شما