سرویس استانهای خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا): آیتالله فرجالله کاظمیموموندی سال ۱۲۶۹ قمری در روستای گلباغی از توابع نورآباد لرستان چشم به جهان گشود وی که در عصر خود منشأ خدمات فرهنگی و مبارزات سیاسی مهمی بود از مفاخر علمی و رجال سیاسی و مبارز کشور بود که از خود آثار تربیتی، اجتماعی و سیاسی چشمگیری بجای گذاشته است.
وی در ۱۸ سالگی در مسیر بازگشت از سفر عتبات عالیات میهمان خانواده یک روحانی میشود و از آن طریق به تحصیل علوم دینی تشویق میشود. مطالعه کتاب اخلاقی «معراج السعاده» مرحوم نراقی در آیتالله کاظمی تحول معنوی خاصی به وجود آورده و علیرغم مخالفت شدید خانوادهاش تصمیم مهاجرت به سوی نجف اشرف را میگیرد و روستای گلباغی را به سمت شهرستان هرسین ترک میکند؛ پس از اطلاع خانواده از موضوع، چند سواره از طرف پدر بزرگش اعزام شده پس از جستجو او را در هرسین کت بسته در زیر زمین منزل به غل و زنجیر میبندند.
وی پس از مدتی توسط مادرش آزاد میشود و دوباره به طرف هرسین و سپس به کرمانشاه میرود و برای تهیه مخارج سفر و به عتبات عالیات همراه کاروانها، به کارگری میپردازد.
آیتالله کاظمی در مدت اقامت چند هفتهای در کرمانشاه اقدام به فرا گرفتن دروس امثله و صرف میر میکند و سرانجام پس از تهیه هزینه سفر، به یکی از کاروانهای زیارتی کربلا پیوسته راهی سفر معنوی خود میشود.
وی نقل میکند: آنقدر اشتیاق به تحصیل داشتم که به دنبال قافله پیاده راه افتاده و در عین حال به مطالعه کتاب جامعالمقدمات و حفظ کردن درسهای خود سرگرم بودم و گاهی که چند کیلومتر از قافله عقب میافتادم مرا صدا میزدند، دوان دوان خود را به قافله میرساندم و باز هم به خواندن کتاب و حفظ درسها ادامه میدادم.
کار و تحصیل در حوزه علمیه کربلا
چند سالی در شهر کربلا و حوزه علمیه آنجا که تحت اشراف مرحوم آیتالله میراز محمد تقی شیرازی (ره) بوده به فراگرفتن صرف و نحو، منطق و معانی بیان و دوره سطح فقه و اصول میپردازد و چون هنوز در دفتر شهریه ثبت نام نشده برای گذراندن معاش خود در هفته دو روز به کارگری میپردازد.
وی در خاطراتش میگوید: از حسن اتفاق یک روز همراه استاد کارش در منزل مرحوم آیتالله شیرازی به کارگری مشغول میشود و هنگام نماز لباسهای کارگری را در آورده و با لباس طلبگی به نماز میایستد، مرحوم آیتالله شیرازی که زیر چشمی مراقب اعمالش بوده، نزد او میآید و پس از آنکه متوجه میشود این کارگر از طلاب حوزه است، چند سئوال علمی میپرسد و او را جوانی درسخوان و با استعداد یافته، میفرماید: به دفتر ایشان مراجعه کند و در دفتر شهریه نامنویسی کند.
هجرت به سامرا در محضر مرحوم آیتالله شیرازی
آیتالله شیرازی به سامرا مهاجرت میکنند و در جوار حرم عسکریین علیهمالسلام، اقدام به تأسیس حوزه علمیه میکندو بدین ترتیب درس طلاب حوزه را در تابستانها به لحاظ خنک بودن هوا به آنجا میبرد و آیتالله کاظمی (ره) نیز در معیت ایشان به حوزه علمیه سامرا مهاجرت کرده چند سالی در محضر استاد خود به ادامه تحصیل میپردازد و هنگام بازگشت مرحوم آیتالله شیرازی همراه وی به کربلای معلی بر میگردد و تا سال ۱۳۳۸ قمری که مرحوم میرزای شیرازی رحلت میکند در حوزه علمیه کربلا به تحصیل ادامه میدهند.
هجرت به نجف اشرف و درک محضر آیتالله نائینی (ره)
پس از رحلت مرحوم آیتالله میرزا محمد تقی شیرازی، به منظور درک محضر پرفیض استاد معروف حوزه علمیه نجف اشرف مرحوم میرزای نائینی به حوزه علمیه نجف اشرف مهاجرت کرده، از محضر مرحوم آیتالله نائینی، آیتالله سید ابوالحسن اصفهانی و دیگر اساتید بزرگ مانند علامه کاشف الغطاء و… استفاده میکند و پس از اتمام دورههای درس خارج به مرتبه اجتهاد نائل آمده، مراتب علمی اجتهاد ایشان را اساتید حوزه نجف گواهی و تأیید میکنند.
بازگشت به وطن
آیتالله کاظمی پس از نیل به درجه اجتهاد و کسب مقامات علمی و عملی با دعوت و اصرار مردم لرستان و بزرگان منطقه در سال ۱۳۴۲ قمری علیرغم میل باطنی با اصرار استاد بزرگوارش مرحوم آیتالله نائینی به صورت مأموریت از طرف ایشان به ایران بازگشته و مورد استقبال مردم و سران عشایر قرار گرفته، کار بزرگ ارشاد را در خطه لرستان و غرب کشور آغاز میکنند.
وی در طول سالیان دراز تبلیغ و ارشاد، هزاران نفر از شیعیان مخلص که دارای اعتقادات عمیق به اهل بیت علیهمالسلام بوده، اما از احکام شرعی و اعتقادات صحیح کم اطلاع بودند را در شهرستانهای دلفان، الشتر، کوهدشت، کرمانشاه، ایلام و همدان با معارف و احکام اسلام آشنا میکند.
آیتالله کاظمی که بیش از چهل سال عمر شریف خود را صرف ارشاد و تبلیغ عشایر و قبایل غرب کشور کردند، معمولاً تابستان را در شهرستان هرسین و کرمانشاه و مراکز عشایری به اقامه جماعت و ارشاد میگذراند و زمستان در حوزه علمیه قم سکونت داشتند و در محل مقبره مرحوم ابن بابویه کلاس درس خارج فقه، از کتاب عروه الوثقی را دایر کرده و شاگردان بسیاری در حوزه درس ایشان تربیت میشدند و به آنان شهریه نیز میپرداختند، از میان شاگردان فاضل وی میتوان از آیتالله شیخ محمد رضا آدینهوند نام برد که از اساتید و علمای حوزه علمیه قم هستند.
کسالت قلب و بستری شدن در بیمارستان
آیتالله کاظمی اوائل سال ۱۳۴۱ ش. به کسالت قلبی مبتلا شده با معرفی مرحوم آیتالله حاج میرزا خلیل کمرهای در بیمارستان بازرگانان تهران بستری میشوند و تحت نظر دکتر نبوی پزشک متخصص قلب معالجه میشوند، همزمان با کسالت ایشان مرحوم آیتالله کاشانی نیز در این بیمارستان چند اتاق آن طرفتر بستری بودند. در این بیمارستان نخست وزیر وقت علی امینی که با روحانیت و ملییون ارتباطاتی داشت از مرحوم آیتالله کاظمی و مرحوم آیتالله کاشانی عیادت به عمل میآورند.
انتخاب شفاخانه اهل بیت علیهمالسلام و آرامیدن در جوار امیرالمومنین (ع)
آیتالله کاظمی پس از بستری شدن در بیمارستان و بهبودی نسبی بنا به توصیه پزشک معالج مقرر شد برای تکمیل معالجه به خارج کشور سفر کنند که به همین منظور اقدام به تهیه گذرنامه کرده اما سفر را به کربلا و عتبات عالیات تغییر دادند و فرمودند: من به شفاخانه اهل بیت علیهم السلام میروم اگر مصلحت به شفا بود شفا میدهند و اگر عمرم تمام شده بود، همانجا در پناه بارگاه ملکوتی امیرالمومنین حضرت علی (ع) خواهم آرمید.
آثار علمی
از مرحوم آیتالله کاظمی آثاری بجا مانده است که عبارت است از:
۱. رساله عملیه «منتخب الاصول و الفروع» که در چاپخانه علمیه قم
۲. حاشیه رساله عملیه «توضیح المسائل»
۳. جزوه استدلالی فقهی در مورد شرط حیاه در مفتی.
۴. جزوه فقهی استدلالی پیرامون انتخاب وکلاء برای مجلس قانونگذاری که در پاسخ پرسش مرحوم آیتالله کاشانی نوشتهاند (خطی)
۵- ترجمه گلچین مجموعه ورام (خطی)
۶. شرح استدلالی فقهی بر عروه الوثقی (خطی)
و تعداد دیگری از رسالههای فقهی و اصولی پیرامون مسائل مختلف مانند قاعده (لاضرر) و غیره.
وفات
سرانجام این عالم ربانی در سال ۱۳۸۱ ق. مطابق با ۲۴/۱۲/۱۳۴۱ ش. یک هفته قبل از حادثه دلخراش مدرسه فیضیه در کربلای معلی رحلت فرمودند و او را با آب فرات غسل داده، پس از تشییع جنازه با شکوه در حرم مطهر حضرت ابا عبدالله الحسین (ع) مرحوم آیتالله شیرازی بر جنازه ایشان نماز خوانده، پس از آخرین طواف حرم خامس آل عبا علیه السلام طبق وصیت قبلی خود به نجف اشرف منتقل شده و در کنار مرقد مطهر مولای متقیان امام علی (ع) و اقامه مجدد نماز توسط دو مرجع بزرگ تقلید مرحوم آیتالله سید محسن حکیم و مرحوم آیتالله سید محمود شاهرودی در وادی السلام این شهر نزدیک مقام امام صادق (ع) به خاک سپرده شد.
نظر شما