به گزارش خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، ناصر علیخواه، متولد ۱۳۱۸ و شاگرد منوچهر آتشی بود و این دوستی شاگرد-استادی تا زمانِ درگذشت آتشی در سال ۱۳۸۴ ادامه داشت. نامه‌نگاری‌های این دو، از همان زمانِ دانش‌آموزی (دهه ۳۰)، نشان‌دهنده عمقِ این دوستی است! شاید همین‌ها موجب شد تا علیخواه در کنار معلمی درست مثل آموزگارش منوچهر آتشی) به نوشتن روی بیاورد. نخستین یادداشت علیخواه درباره فقر بود که در مجله «خوشه» آن زمان منتشر شد.
پس از آن علیخواه کم‌وبیش می‌نوشت و این نوشتن را در دورانِ بازنشستگی به شکل جدی‌تر ادامه داد که حاصل آن چند کتاب بود. «نام‌ها و یادها» آخرینِ آنهاست که تاریخ زیسته هشتادوچهارساله این آموزگار و نویسنده است.
علیخواه در این کتاب، تحشیه‌هایی بر مهم‌ترین آدم‌ها و کتاب‌های زندگی‌اش زده و با هر حاشیه‌نویسی، ما را به بازخوانی و بازندیشی در خویش، دیگری و هستی دعوت کرده است.
وی در مقدمه کتاب نوشته است: «یادِ بعضی نفرات، روشنم می‌دارد؛ این یادهایِ روشنِ به‌قول نیما یوشیج، برای من در هیئت آدم‌ها و کتاب تصویر می‌شود؛ هر آدم و کتاب در دل خود قصه‌ای دارد و هر قصه با خود نگاه و حرف و اندیشه‌ای تازه که دریچه‌ای جدید برای ما به دنیا باز می‌کند برای یک زندگی بهتر و زیباتر… از این روی است که می‌توان گفت حیات مردانِ نامی، می‌آموزدمان که سربلند و شکوهمند زندگی کنیم؛ چراکه شجاعت و جسارت خلاقیتی است که جان‌مایه آدم‌های خاص است برای آفرینشی نو…»
نشر سولار اخیراً کتاب «نام‌ها و یادها» را در ۲۰۶ صفحه و قیمت ۱۰۰ هزار تومان عرضه کرده است. پیش از این اثر از سوی نشر سولار، دو کتاب «نوشتن برای ایران» (جستارهایی در باب تاریخ، فرهنگ و سیاست) و دیوان اشعار مفتون بردخونی (با همکاری منوچهر آتشی و اهتمامِ مونا علیخواه) منتشر شده بود.
نظر شما