رئیس سازمان سینمایی کشور به مناسبت سی امین سالگرد شهادت سید شهدای اهل قلم سید مرتضی آوینی و آغاز هفته هنر انقلاب اسلامی یادداشتی در صفحه اینستاگرام خود منتشر کرد.
هوالاول والاخر
در پس ذهن من همیشه صدایی است که هیچوقت نمیخواهم از دست برود یا فراموش شود، آوای دل انگیز و محزونی که عجیب در بستر خاطرات نوجوانیام خانه کرده است.
آن صدا، مرغ سرکندهای را میماند که دل از آرامش آشیانه کنده و شوق پرواز دارد، غریبانه بی قرار و دلخون است اما طنینش ابدیت را نشانه رفته است.
گاه از خود میپرسم آیا پژواک حزن آلود آن صدا بود که روایت فتح را در ذهنمان جاودانه کرد یا آنکه جاماندن در ایستگاه گلگون فکه، آن بغض نشکسته و آن آه به بار نشسته را در تار و پود سیما و صدای راوی فتح به ودیعه گذاشته بود تا برایمان از کربلای ایران روایت کند.
آقا سید مرتضی سلام
این روزها چند باری است که گاه و بی گاه به تقویم نگاه میکنم.
به واقع سیسال از رفتنت گذشت!
سیسال، گاه شمار یک نسل است. عددی است برای نقل گذشت یک عمر.
به واقع سیسال از شهادتت گذشت!
فصلها از پس هم آمدند و رفتند و سالها نو شدند و حال در کمال ناباوری سیسال است که رفتهای...
آن زمان نوجوانی بودیم و حالا رد زمان شمایلمان را با گرد سپید آراسته است اما همچنان به تو، به روایت فتح، به قاب همیشه ملتهب دوربینت، به صدای آسمانیت و به همه لالههای واژگون دشت پرخون فکه مدیونیم…
چه صحیح و دقیق گفتی
که «شهدا ماندهاند و روزمرگی زمانه ما را با خود برده است»
چه خوب دریافته بودی این رمز و راز را...
آن روز اگر چه تو درگیر روزمرگی زمان خود نبودی،اما خوب این بلیه را رصد کرده و میشناختی و حالا، تو در صف و زمره شهدا جاودان ماندهای و روزمرگی، ما را با خود برده است.
آقا سید مرتضی
در این ماه مبارک و شبهای قدر که مقارن سیامین سالگرد شهادتت است، ما را دعا کن تا همانطور که زنهار داده بودی از صف «قبرستان نشینان عادت سخیف» بیرون بیاییم و به وظایف تاریخی خویش عمل کنیم.
ای سید شهید
تو که به قبیله عشق پیوستی و انشاالله از سفره منور امیرالمومنین(ع) متنعمی، دعایمان کن که در اهتمام به عهدی که - تو می دانی - صادقانه، در دل بستیم استوار بمانیم.
یاریمان بده تا در کوچه پس کوچه های مصلحت اندیشیهای سرشار از حقارت و در مواجهه با کم فروشان سوداگر دین و فرهنگ مردم، عهد و پیمانمان را با شهدا فراموش نکنیم و زرق و برق هیاهوی بسیار برای هیچ ما را نفریبد. دعایمان کن تا شرمنده تو، رفقای شهیدت و مردمان این سرزمین نشویم.
پرده نقرهای در این سرزمین حالا حالاها به انعکاس حماسه، به نقل قصه قهرمانانی چون تو، به امواج نور همرزمانت، به صداقت ریگهای فکه و به دلیرمردان منتظر در ایستگاه شهادت بدهکار است.
نظر شما