حامد حجتی شاعر، پژوهشگر و فعال فرهنگی با اشاره به جایگاه شعر در عاشورا و نقش شعرا در این عرصه گفت: در خود عاشورا هم شعر نقش چشمگیری داشته است.
وی ادامه داد: بازنشر اتفاق در طول تاریخ، بخشی به ویژگی وحیانی و توحیدی آن مربوط میشود و بخش دیگر به ویژگی رفتاری انسانها. آدمها در مواجهه با اتفاقات تاریخی چند جور رفتار میکنیم. نخست؛ اتفاقها را با نگاه هنرمندان داریم و یکی دیگر بهسادگی از کنار آن عبور میکنیم. هرچه به اتفاقات تاریخی نگاه هنری داشتهایم ماندگاری آن در ذهن و خاطرهها بیشتر است. عاشورا از این دست اتفاقات است.
این شاعر آئینی بیان کرد: عصر عاشورا در طول تاریخ مورد توجه هنرمندان، بهویژه شعرا بوده است. برجستهترین نوع رفتار هنری، در قالب شعر بروز پیدا کرده است؛ بنابراین شعرا نقش بسیار موثری در انعکاس اتفاقات عاشورا داشتهاند.
حجتی بیان کرد: در واقعه عاشورا نیز شعر نقش چشمگیری داشته است. رجزهایی که شهدای کربلا خواندند، در دوره خودشان دارای فخامت بوده، قصائدی مثل قصائد حضرت سکینه که در جریان عاشورا سروده و بعد از عاشورا منتشر شده است، همه در ماندگاری عاشورا نقش داشتهاند.
نویسنده کتاب «بیکفن» یادآور شد: همینطور که میآییم جلو، فکر میکنم در زبانهای مختلف و ادبیاتهای گوناگون مثل ادبیات عرب، هندوستان و ایران این اتفاق خودش را نشان میدهد و از قرن چهار به این طرف، حدود 250 سال بعد از واقعه عاشورا ردپای شعر حسینی را در ادبیات خودمان میبینیم.
وی ادامه داد: بهنظر میرسد از آن به بعد عاشورا بهعنوان یک موضوع محوری در شعر شیعی شاعران ایرانی، نقش بسزایی داشته است، تا این سالها به لطف انقلاب اسلامی موضوع شعر در حوزه عاشورا به نقطه اوج خود رسیده و با وجود نکاتی که برخی آقایان دارند با پشتوانه خوبی که شعر عاشورا در ادبیات پیدا کرده، در نقطه اوج قرار داریم.
حجتی اضافه کرد: اینکه در نقطه اوج هستیم، نباید شعرا را کمکار کند. خلق اثر هنری نیازمند تامل و توجه و مکاشفه است و هر روز از این واقعه میگذرد، جوانب آن برای ذهنها بازتر میشود؛ بنابراین بهطور طبیعی، شعرا باید به این مساله توجه کنند و خودشان را در معرض لحظات و آنهای جدید قرار دهند. اصولاً بهدلیل عظمت جریان عاشورا در ادبیات فارسی نمیتوانیم اینموضوع را از عاشورا حذف کنیم؛ چراکه باید شعر فارسی را کنار بگذاریم. بنابراین شعر ولایی عاشورایی و شعر معصوم جایگاه والایی در ادبیات فارسی دارد.
نظر شما